พิมพ์หน้านี้ - ทุกข์เพราะรัก

ข้อปฏิบัติอันเป็นมงคล เมื่อมีความรัก ใคร่ได้ปารถนา ฝักใฝ่ยึดมั่นหมายครอบครอง หรือสูญเสียคนที่รักไป

๑. พึงระลึกอยู่เนืองๆว่า "เขาไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่มีสิ่งใดที่เป็นของเราทั้งสิ้น"
๒. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักไม่หมายมั่นครอบครองสิ่งไรๆที่ไม่ใช่ของเรา เพราะหมายมั่นปารถนาไปก็มีแต่ทุกข์" ระลึกว่าเมื่อไม่ใช่ของเรา เราจะหมายครอบครองเขานี่คงไม่ได้ สักแต่เห็นว่าเขานี้ให้เรายืมมาเสพย์สุขชั่วขณะเวลาหนึ่งเท่านั้น เมื่อถึงเวลาก็ต้องคืนเขากลับไปในวิถีชีวิตของเขา
๓. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักเป็นผู้ถึงความปารถนาดีต่อผู้อื่น ไม่มีจิตคิดเบียดเบียนผูกโกรธแค้นเคือง" ไม่ติดใจข้องแวะสิ่งต่อใคร โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนคืนจากเขา
๔. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักเป็นผู้ถึงความปารถนาจะสงเคราะห์ความสุขดีงามให้ผู้อื่น" ไม่มีจิตหวงแหนไรๆ ไม่ติดใจข้องแวะสิ่งต่อใคร โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนคืนเขา
๕. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักเป็นผู้ถึงความสละให้ผู้อื่น" ไม่ติดใจข้องแวะหวงแหนเสียดายไรๆ โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนคืนเขา
๖. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักเป็นผู้มีจิตยินดีเมื่อผู้อื่นเป็นสุข" สมหวังสมปารถนา คงไว้ซึ่งความสุขยินดี คงอยู่ซึ่งภัณฑะของเขา(สิ่งที่มีค่าสำหรับเขา) โดยไม่ติดใจข้องแวะหวงแหนเสียดายไรๆ ไม่มีจิตริษยาต่อเขา
๗. พึงทำไว้ในใจว่า "เราจักเป็นผู้ไม่ติดใจข้องแวะสิ่งไรๆเพราะติดใจไปก็มีแต่ทุกข์" เราจักเป็นผู้ไม่ยินดียินร้ายต่อสิ่งใดๆ ไม่ปารถนาในสิ่งที่ไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เพราะความเข้าไปปารถนาในสิ่งเหล่านี้มันมีแต่ทุกข์ จักเป็นผู้ไม่เอนเอียงเพราะรัก ไม่เอนเอียงเพราะเกลียดชัง ไม่เอนเอียงเพราะไม่รู้หรือสงสาร ไม่เอนเอียงเพราะกลัว

พึงทำไว้ในใจและระลึกอยู่เนืองๆใน ๗ ข้อนี้ ความทุกข์จากความรักอันประกอบด้วยฉันทะราคะจักไม่เกิดขึ้นแก่คุณ
แรกๆคุณอาจจะคิดว่าพูดง่ายทำยาก แต่ผมผ่านมาก่อนแล้วในเรื่องแบบคุณ ความสูญเสียผมก็มีมากจนเห็นธรรมปฏิบัติที่ควรเสพย์เหล่านี้ ต่อมาความกำหนัดฝักใฝ่ใคร่ปารถนาเหล่านั้นจึงลดหายไป

สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เรื่องทั่วไป => สอบถามปัญหาชีวิต เปิดใจคุยกัน => ข้อความที่เริ่มโดย: นิรตา ป้อมนาวิน ที่ สิงหาคม 29, 2014, 11:49:22 pm