สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ธรรมะสาระ => สนทนาธรรม ทั่วไป ตามความชอบใจของท่าน => ข้อความที่เริ่มโดย: นักเดินทาง ที่ กันยายน 18, 2011, 11:35:15 am



หัวข้อ: ผลแห่งทานที่กล่าว ในพระสูตร ทั้งเรื่องการอุทิศส่วนกุศลแห่งทานนั้น ๆ
เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ กันยายน 18, 2011, 11:35:15 am
      พระสุตตันตปิฎก  ขุททกนิกาย  ขุททกปาฐะ  ๗.  ติโรกุฑฑสูตร
 
               ๗. ติโรกุฑฑสูตร๑
         ว่าด้วยเรื่องเปรตที่อยู่ภายนอกฝาเรือน๒
            (พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้    เพื่ออนุโมทนาพระเจ้าพิมพิสารจอมทัพมคธรัฐ
ดังนี้)
   [๑]  พวกเปรตพากันมาสู่เรือนของตน๓
 บ้างยืนอยู่ที่ฝาเรือนด้านนอก
 บ้างยืนอยู่ที่ทางสี่แพร่ง    สามแพร่ง
บ้างยืนพิงอยู่ที่บานประตู
 [๒]  เมื่อมีข้าวและน้ำดื่มมากมาย
 เมื่อของเคี้ยวของกินถูกจัดเตรียมไว้แล้ว
 ญาติสักคนก็ไม่นึกถึงเปรตเหล่านั้น
 เพราะกรรมของสัตว์เหล่านั้นเป็นปัจจัย
 [๓]   เหล่าชนผู้อนุเคราะห์    ย่อมถวายอาหารและน้ำดื่ม
ที่สะอาดประณีต    เหมาะแก่พระสงฆ์ตามกาล
 อุทิศให้ญาติทั้งหลาย(ที่เกิดเป็นเปรต)อย่างนี้ว่า
 ขอทานนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของเรา
ขอญาติทั้งหลาย    จงเป็นสุขเถิด
 [๔]   ส่วนญาติที่เกิดเป็นเปรตเหล่านั้น
 พากันมาประชุมพร้อมกัน    ณ    ที่ให้ทานนั้น
 ย่อมอนุโมทนาในอาหารและน้ำดื่มเป็นอันมากโดยเคารพว่า
 [๕] เพราะเหตุแห่งญาติเหล่าใด    พวกเราจึงได้สุขสมบัติเช่นนี้
 ขอญาติเหล่านั้นของพวกเราจงมีอายุยืน
 อนึ่ง    การบูชา    ญาติผู้เป็นทายกก็ได้ทำแก่พวกเราแล้ว
 และทายกก็ไม่ไร้ผล
      [๖]   ในเปตวิสัย๑นั้น    ไม่มีกสิกรรม    (การทำไร่ไถนา)
  ไม่มีโครักขกรรม    (การเลี้ยงวัวไว้ขาย)
ไม่มีพาณิชกรรม    (การค้าขาย)    เช่นนั้น
 การแลกเปลี่ยนซื้อขายด้วยเงิน    ก็ไม่มี
ผู้ที่ตายไปเกิดเป็นเปรตในเปตวิสัยนั้น
 ดำรงชีพด้วยผลทานที่พวกญาติอุทิศให้จากมนุษยโลกนี้
 [๗]  น้ำฝนที่ตกลงมาในที่ดอนย่อมไหลไปสู่ที่ลุ่ม    ฉันใด
 ทานที่ทายกอุทิศให้จากมนุษยโลกนี้
ย่อมสำเร็จผลแน่นอนแก่พวกเปรต    ฉันนั้นเหมือนกัน
 [๘]  ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาครให้เต็มเปี่ยม    ฉันใด
 ทานที่ทายกอุทิศให้จากมนุษยโลกนี้
ย่อมสำเร็จแก่เปรตทั้งหลาย    ฉันนั้นเหมือนกัน
[๙]  กุลบุตรเมื่อระลึกถึงอุปการะ
 ที่ญาติผู้ละไปแล้ว(เปรต)เคยทำไว้ในกาลก่อนว่า
 ‘ผู้นั้นได้ให้สิ่งนี้แก่เรา    ได้ทำสิ่งนี้แก่เรา
 ได้เป็นญาติ    มิตร    และสหายของเรา’
 ก็ควรถวายทักษิณาทานอุทิศให้แก่ญาติผู้ละไปแล้ว
 [๑๐]  การร้องไห้    ความเศร้าโศก
 หรือความร่ำไห้คร่ำครวญอย่างอื่นใด
  ใคร  ๆ    ไม่ควรทำเลย    เพราะการร้องไห้    เป็นต้นนั้น
  ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว
ญาติทั้งหลายก็ยังคงสภาพอยู่อย่างนั้น
 [๑๑]    ส่วนทักษิณาทานนี้แล    ที่ตั้งไว้ดีแล้วในพระสงฆ์
 ย่อมสำเร็จประโยชน์เกื้อกูลสิ้นกาลนาน
 แก่หมู่ญาติที่เกิดเป็นเปรตนั้น    โดยพลันทีเดียว
 [๑๒]  ญาติธรรม๑นี้นั้น    ท่านแสดงออกแล้ว
 การบูชาญาติที่ตายไปเป็นเปรต    ท่านทำอย่างยิ่งใหญ่แล้ว
 ทั้งกำลังกายของภิกษุ    ท่านก็เพิ่มให้แล้ว
เป็นอันว่าท่านสั่งสมบุญไว้มิใช่น้อยเลย
                  ติโรกุฑฑสูตร จบ


อ่่านพระสูตร นี้ จะรู้ผลแห่งทานที่ควรทำ และ ควรจะกระทำ
และผลแห่งทาน นั้นจักได้รับแน่นอน

(http://www.ruendham.com/admin/photo/GG0000133.jpg)