พิมพ์

[สายฟ้า]

จา่กกระทู้เรื่องนี้

http://www.madchima.org/forum/index.php?board=17.0

ที่บ้านผม มีฐานะปานกลาง

พ่อ มีอาชีพเกษตรกร ผมเองก็เป็นตามพ่อ และ แม่

พ่อกับแม่ ปลูกผักสวนครัว

และ เลี้ยงไก่ เป็ด กินไข่ และ หมู

และทำบ่อปลาด้วยครับ

ดังนั้น พวกเนื้อสัตว์ เวลาเราจะบริโภคนั้น ก็จะเป็น พ่อ กับ แม่ เป็นคนฆ่า เพื่อทำอาหารให้เราทานครับ


อยากทราบ พ่อ แม่ และ ผม พี่ น้อง มีบาป มากไหมครับ
และถ้าไม่ ทำ ผมจะดำรงชีวิต กันอยู่ ได้อย่างไร แบบพอเพียงครับ

  :'(

[lastman]

วิธีการทำบุญ
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=654.0

เกี่ยวกับ บริโภคเนื้อสัตว์
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=667.0

เครดิตเรื่อง คุณปุ้ม

[raponsan]

คุณสายฟ้าครับ บอกตรงๆผมไม่อยากตอบกระทู้นี้เลย เนื่องจากผู้ถามรู้คำตอบอยู่แล้ว

การฆ่าสัตว์ ทุกคนก็รู้ว่ามันบาป  มันบาปตั้งแต่กักบริเวณสัตว์แล้วครับ

การประกอบสัมมาอาชีพ(ไม่เบียดเบียนสัตว์) คุณพ่อและคุณแม่น่าจะทราบดีอยู่แล้ว

แ่ต่ท่านอาจจะมีเหตุผลส่วนตัวของท่าน ที่ไม่สามารถทำได้

การที่ต้องกล่าวถึงบุพการีของคุณสายฟ้า เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมไม่อยากตอบกระทู้นี้

อย่างไรก็ตาม ผมขอแนะนำให้อ่านกระทู้นี้ครับ

คนที่ทําอาชีพขายปลา-หรือสัตว์ต่างๆนี่-บาปไหมครับ
http://board.palungjit.com/f8/คนที่ทําอาชีพขายปลา-หรือสัตว์ต่างๆนี่-บาปไหมครับ-123261.html

เลี้ยงสัตว์ไปขายบาปไหม
http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/002445.htm

ขอให้ธรรมคุ้มครอง

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

 

ผมมีโอกาสได้สนทนาใกล้ชิดพระอาจารย์อยู่บ่อยครั้ง ครั้งหนึ่งได้นำภัตต์ไปถวาย พระอาจารย์

ได้ปรามเรื่องเนื้อสัตว์ว่า ผู้ปฏิบัติเมื่อเข้าถึงระดับหนึ่งแล้ว ย่อมไม่ปรารถนายังอัตตภาพด้วยเนื้อ ทำให้ผมต้อง

ระมัดระวังในโอกาสครั้งต่อไปคงหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ ในขณะที่สนทนาธรรมอยู่นั้น ท่านพระอาจารย์เปรยถึงน่องไก่

ที่โยมมารดาท่านพระอาจารย์นำมาถวายไว้ตอนเช้า แม้อยากจะเลี่ยงเนื้อสัตว์แต่คงต้องรักษาศรัทธาโยมมารดา

ท่านพระอาจารย์จึงเปรยว่า น่องไก่แม้นี้ก็เลือดเนื้อเพื่อนเรา ผมนั้นสงสัยจึงใคร่อยากได้ความกระจ่าง จึงใคร่

ถาม ท่านพระอาจารย์จึงกล่าวว่า แม้ไม่อยากฉันเนื้อ ท่านจึงเพ่งณานดูที่มาที่ไปว่าเนื้อนี้มันเป็นมาอย่างไร จึง

กระจ่างว่าน่องไก่นี้ก็เพื่อนเราหรือนี่ เรากินเลือดเนื้อของเพื่อนแท้ๆ ทำให้ผมได้กระจ่างแก่ใจว่า ชีวิตทุกสรรพ

ชีวิตล้วนชดใช้ให้กันเป็นบ่วงโซ่หมุนวนหล่อเลี้ยงกันเยื่องนี้ แม้น้องสายฟ้าจะมิได้ฆ่ากินเองด้วยมือแต่น้องก็อาศัย

บิดามารดาเป็นผู้อุปการะเลี้ยงปากท้องอันเนื่องด้วยชีวิตอื่น น้องเป็นทายาทกรรม สิ่งที่ควรทำคือหมั่นอนุเคราะห์

แก่สัตว์ที่สละเลือดเนื้อให้เป็นเลือดเนื้อแก่เราด้วยการอุทิศกุศลความดีอันประกอบด้วยทาน ศีล ภาวนา ที่ดีที่สุด

ควรหัดภาวนาจะให้ผลอานิสงส์แก่สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น เลือดเนื้อแห่งสัตว์น้อยใหญ่ได้รวมเป็นเลือดเนื้อในกาย

เรากุศลใดที่เรากระทำจะมีผลเนื่องไปสู่สัตว์ทั้งหลายด้วยจากการอุทิศให้ของน้องสายฟ้า เพื่อระงับเวรภัยจากที่

ต้องอาศัยกันด้วยเลือดเนื้อเป็นบ่วงโซ่กรรมเป็นวัฏฏจักรที่ยากจะเลี่ยงพ้นครับ.....สวัสดี

 

[axe]

จำได้ว่าน้องสายฟ้า เป็นชือของ นักเรียน ที่ลำปางที่โพสต์ถามกันเยอะเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

สำหรับ ผม นายทหาร ที่ต้องออกไปปฏิบัติ หน้าที่รับใช้ชาติ ยิ่งตอนไป นะราธิวาส เมื่่อปีที่แล้วครับ
ยิงกันสนั่น หวั่นไหว ครับ นี่นับว่าโชคดีรอดกลับมาได้ เพื่อนๆ ตายไป สองคน

ที่เล่าให้ฟังตรงนี้ เพราะเห็น จ่าวิโรจน์ ก็กำลังไปประจำการอยู่ที่ ยะลา

อยากให้เห็นว่า เรื่องจำเป็น กับเรื่องที่ไม่จำเป็น ครับ

การฆ่า ที่มีเหตุและผล อย่างไรเสีย ก็มีบาปน้อยกว่า
ไม่ใช่ การฆ่า อย่างเมามันสนุก อันนี้เป็นบาปมหันต์เลยครับ

ถ้าเป็นหลัก มหายาน แล้วละก็ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงครับ

ที่สำคัญ ข้อแนะนำที่ผ่านถึงตรงนี้นะครับ

ให้เราทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้กับ สัตว์ ทั้งหลายที่ต้องมาเป็นชีวิตจำเป็นให้กับเราด้วยครับ

สาธุ

[สายฟ้า]

 

ขอบคุณ คำแนะนำ แม้เพียงจะให้ผมเข้าใจ

แต่ผมก็มั่นใจ ในสิ่งที่ผม กระทำ

ผมตั้งใจ จะรักษาศีล และ ทำบุญอุทิศ ส่วนกุศลให้กับสัตว์ ที่เสียชีวิตครับ