พิมพ์

[ทินกร]

ซึ้ง..
 อยากให้อ่าน ดีมาก (เรื่องจริงของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ) :
 เพื่อน ๆ ช่วยอ่านข้อความนี้ดีมาก ชีวิตคน มีคนเล่าให้ฟังว่า... สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ
 กระโดนชำนาญ...ศิลปิน เพลงเพื่อชีวิต..แกอยู่ในป่า...กับเพื่อน 5 - 6 คน...ทุก วันก็จะ
 เปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำ อาหาร.วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพแกก็คว้าปืน
 สะพายบ่า.เดินเข้าป่าไป..อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพ...คือแกงเนื้อ ลิง...พอเดินเข้าป่า
 ไปได้สักพัก.เห็นลิงตัว หนึ่ง...นั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้แกก็รีบยกปืนประทับบ่ายิงเปรี้ยง
 ไปที่ตัวลิง เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น ปกติลิงพอถูกยิงจะหล่นตุ๊บจากต้นไม้ทันที
 แต่ ลิงตัวนี้นั่งจับกิ่งไม้เฉยไม่หล่นลงมาจะว่ายิงไม่ถูก..ก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะคุณพงษ์เทพ
 แกยิงปืนแม่น...ระยะแค่นี้เป้า ใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน...ในขณะที่กำลังสงสัย อยู่นั้น
 ลิงตัวที ่ถูกยิงร้องโหยหวนเสียงดังมาก ฝูงลิงที่แยกย้ายกัน ออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ...
 วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิงแล้ว ร้องโหยหวนเหมือนกันหมด...แกตกใจ...ยืนตกตะลึง
 ไม่ รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น... สักครู่ ลิงตัวที่ถูกยิง โยนวัตถุเล็กๆสีดำ ๆชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วก็หล่นตุ๊บ ลงมาจากต้นไม้คุณพงษ์เทพรีบวิ่งไปดูลิงถูกยิงเข้าที่หลัง ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน..เต็มตัวคุณพงษ์เทพ เห็น แล้วต้องเบือนหน้าหนี ลิงที่ตกลงมาเป็นลิงแม่ลูกอ่อนขณะที่ถูกยิงเธอกำลังให้นม ลูก...ลูกตัวน้อย กำลังดูดนมอย่างมีความสุข ทันทีที่ถูกยิง.ถ้าเป็นลิงตัวอื่น จะหล่นตุ๊บลงจากต้นไม้แม่ลิงตัวนี้ ยังหล่นไม่ได้ ยังตายไม่ได้ เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ.คือรักษาชีวิตลูกน้อยให้พ้น อันตราย...
 เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้.แม้จะ เจ็บปวดแทบขาดใจ... มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง ด้วยความตกใจ.. พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมี! เหลือ ทั้งหมดตะโกนสุดเสียง ร้องเรียก.ฝูงลิงเข้ามาใกล้ๆ..แล้วก็ ฝากฝังให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้วมองดูลูก...ถูกพาไป จนลับสายตาแล้ว..แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...จึงหลับตาแล้วหล่นลงมาตาย
 คุณพงษ์เทพก้มมองหน้าลิงแล้วร้องไห้เพราะที่เบ้าตาลิง...มีหยด น้ำตาใส ๆ. กำลังไหลริน
 ... คุณพงษ์เทพ..รีบ เดินกลับที่พัก...เอาปืนไปเผาทิ้งไม่ยอมออกล่าสัตว์ อีกเลยตลอดชีวิต
 และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่ของ แม่ลิงที่มีต่อลูกน้อยเป็นแรงบันดาลใจให้พงษ์เทพแต่งเพลง
 ขึ้นมาเพลงหนึ่งชื่อว่า ' ลิงทะโมน 'เพื่อยกย่องเชิดชูคุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก
 
 แม่นะหรือ... คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
 คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
 คือผู้ คอย ห่วงใย ทุกเวลา
 คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม กลุ้มเรื่องทุกข์
 คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
 คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
 คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว
 
 เป็น สายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
 เป็นผ้าผืนคอยห่ม ให้ เพื่อคลายหนาว
 เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
 เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป
 เป็นคุณครู ผู้สอนสั่งทุกอย่างหนอ
 เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
 เป็น ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
 จะหาใครได้เท่าแม่ เหมือนไม่มี
 สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
 พระคุณแม่ ยากแทนทด เหมือนปลดหนี้
 สิ่ง ล้ำค่าใดใด ในปฐพี
 จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.

[หมวยจ้า]

http://www.youtube.com/watch?v=MzagNWuzrys

ไม่เคยฟัง เพลงนี้ ก็ได้คุณ ทินกร เล่าประวัติจึงลองฟังดู คร้า

สาธุกับเรื่อง ดี ๆ ยิ่งใกล้ วันแม่ แล้ว รู้สึกคิดถึงแม่ มากจริง ๆ

 

[ทินกร]

จะบอกว่า ครั้งแรกที่อ่าน กลั้นน้ำตาไม่อยู่เลยครับ
ไหลแบบ ไม่หยั่ง ลูกผู้ชายก็ ร้องไห้เป็น ก็ตอนนี้

[ธุลีธวัช (chai173)]

ลิงทะโมนไพร...(หัวใจแม่)

      ลิงไพรโผกิ่งไม้               โอบลูก
พรานล่าเล็งแลถูก                ไม่ช้า
เวรภัยก่อพันธ์ผูก                กรรมเนื่อง
ขับกล่อมอรรถเพลงท้า       ขุ่นข้องบอกเตือน.
                             
                                                    ธรรมธวัช..!

[fasai]

สาธุ กับเรื่อง ดี ๆ ในช่วงวันแม่

และกลอนดี ๆ จากคุณธรรมธวัช

[ก้านตอง]

ทำไม คนต้องกินลิงด้วย คะ

แค่ ไก่ หมู วัว ควาย เป็ด ก็ว่าแย่แล้ว พาลไปกิน สัตว์ประเภทลิง

แต่ ก็ดีนะ ที่พี่เขาเลิกไม่ทำอีก

การที่พี่เขาเลิก แล้ว ไม่ทำอีก กรรมส่วนนั้นยังมีอยู่หรือป่าวคะ

สาธุ

[มะเดื่อ]

การไม่เบียดเบียน กันเป็นสุขในโลก

 

[ธรรมะ ปุจฉา]

 :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(
ไม่รู้จะพูดอะไร
 

[Whan]

คนแต่ละคน คงมีเหตุและปัจจัย ที่ต่างกัน เพื่อจะนำทางให้หันมาสนใจธรรมะ

ขออนุโมทนากับคุณพงษ์เทพนะคะ ที่มีดวงตาเห็นธรรมแล้ว

ทำไม คนต้องกินลิงด้วย คะ

แค่ ไก่ หมู วัว ควาย เป็ด ก็ว่าแย่แล้ว พาลไปกิน สัตว์ประเภทลิง

แต่ ก็ดีนะ ที่พี่เขาเลิกไม่ทำอีก

การที่พี่เขาเลิก แล้ว ไม่ทำอีก กรรมส่วนนั้นยังมีอยู่หรือป่าวคะ

สาธุ

กรรมมันลบไม่ได้นะคะ ทำแล้วก็ต้องมีอยู่เหมือนเดิม
แต่เราสามารถยืดเวลาให้กรรมมันแสดงผลช้าออกไป หรือหนีกรรมได้
ด้วยการหยุดกรรมชั่ว และสร้างความดีให้มาก ๆ สร้างกรรมดีให้หนัก ๆ
ขนาดคนที่ฆ่าคนตายไปมาก หากสำนึกผิดกลับตัวใหม่ ยังไปนิพพานได้เลยคะ

เพราะฉะนั้นชีวิตเราทุกคน ยังมีหวังเสมอคะ

[อัจฉริยะ]

หากสิ้นไร้เมตตาธรรม....ต่ำกว่าลิง"

ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ โผเข้าต้นหมากไฮ หมากไม้ไล่ชิง
คนทะโมนเอย แอบซุ่มตามพุ่มไม้ ตาก็จ้องมองไป ปืนไฟก็ไล่ยิง
แม่ลิงเอย ถูกยิงบนกิ่งไม้ กอดลูกน้อยกลอยใจ เพื่อนไป เร็วจริง
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ ด้วยความกลัวปืนไฟ จะตามไล่ยิง
พ่อลิงเอย นั่งนิ่งบนกิ่งไม้ มองไป ตามแนวไพร ไปไหนเล่าแม่ลิง
พี่น้องลิง นั่งนิ่งบนกิ่งไม้ มองลงห้วยรินไหล ไปไหน เล่าแม่ลิง
ร้องเรียกหา ว่ามารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ โผเข้าต้นหมากไฮ รีบไปเอาลูกลิง
คนทะโมนเอย แอบซุ่มตามพุ่มไม้ ตาก็จ้องมองไป ปีนไฟก็ไล่ยิง
พ่อลิงเอย ถูกยิงบนกิ่งไม้ กอดลูกน้อยกลอยใจ รีบไปเถอะลูกลิง
ร้องเรียกหา ว่ามารับลูกลิง พ่อก็ถูกยิง ลูกลิงเจ้ารีบไป
ร้องเรียกหา ว่ามารับลูกลิง พ่อก็ถูกยิง ลูกลิงเจ้ารีบไป
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ โผไปตามแนวไพร ไปไหนเล่าลูกลิง
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ โผไปตามแนวไพร ไปไหนเล่าลูกลิง
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้ โผไปตามแนวไพร ไปไหนเล่าลูกลิง

ขอบคุณที่มา

http://gotoknow.org/blog/lanplang/289563

[ธุลีธวัช (chai173)]

กรรมมันลบไม่ได้นะคะ ทำแล้วก็ต้องมีอยู่เหมือนเดิม
แต่เราสามารถยืดเวลาให้กรรมมันแสดงผลช้าออกไป หรือหนีกรรมได้
ด้วยการหยุดกรรมชั่ว และสร้างความดีให้มาก ๆ สร้างกรรมดีให้หนัก ๆ
ขนาดคนที่ฆ่าคนตายไปมาก หากสำนึกผิดกลับตัวใหม่ ยังไปนิพพานได้เลยคะ

เพราะฉะนั้นชีวิตเราทุกคน ยังมีหวังเสมอคะ

             
คิดทำ...อย่าเลี่ยงกรรม (จำไว้)


     กรรมก่อรอเห็นผล   มิต้องค้นเที่ยวถามหา

พรากลูกลิงพนา      ก่อพันผูกกรรมเนื่องแล

     เพียรรู้อย่าชล่า      อย่าเที่ยวท้าว่าตัวแน่

เผลอไผลเดี๋ยวจะแย่   กรรมที่ก่อจะตามทัน

     หากถามต้องหมั่นสร้าง   อย่าเที่ยวร้างทางบุญนั้น

ทานศีลบำเพ็ญกัน      ได้ลดทอนอย่าถอนใจ

     ฝากเพื่อนชาวหน้าเว็บ   รู้ครวญเก็บกุศลไว้

กรรมก่อเนื่องรอใช้      เกิดตายซ้ำคงได้ยล

     กุศลผูกจิตมั่น      ต้องครวญหมั่นอย่ารานรน

เท่านี้พอหยั่งชนม์      ให้คลายผ่อนอย่าร้อนไป

     เพียงเรารู้สำนึก      ค่อยค่อยฝึกผิดทำใหม่

ย้ำทำแต่เยาว์วัย      กรรมรอเนื่องจะเชื่องลง

     เท่านี้พอพูดคุย      มิต้องคุ้ยภิรมย์ปลง

หยั่งจิตให้อาจอง      ทุกก้าวย่างอย่าสร้างกรรม.

                                                          ธรรมธวัช.!