ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: มีความรู้สึก ว่า พ่อแม่ ลำเอียง รักน้อง มากกว่า เรา รู้สึกมาหลายปีแล้ว  (อ่าน 4527 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

tippawal

  • กำลังจะพ้นจากน้ำ
  • *
  • ผลบุญ: +0/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 10
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
0
มีความรู้สึก ว่า พ่อแม่ ลำเอียง รักน้อง มากกว่า เรา รู้สึกมาหลายปีแล้ว เวลาน้องจะเรียนก็ให้เรียนมากกว่า เรา แต่เราต้องเสียสละออกมาทำงาน หาเงินเรียนเอง น้องอยากได้อะไร พ่อแม่ก็จัดการให้ แต่เราต้องหาเอง เวลาคุยด้วยก็ไม่ได้คุยกันอย่างดี  ตวาดทุกคำพูด แต่กลับน้อง พูดดี เหมือนโอ๋ เลย

   หลายครั้งที่รู้่สึกน้อยใจ อยากมีทางเลือก ที่ดี.. ที่จะได้ไม่ต้องอยู่กับพ่อแม่ อย่างนี้ อยากไปอยู่บวช ชี ให้สิ้นเรื่องกัน

   :'(
บันทึกการเข้า

ธุลีธวัช (chai173)

  • ปัญญา นัตถิ อฌายโต “ปัญญาไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจ”
  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรผล
  • *****
  • ผลบุญ: +35/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 2905
  • Respect: +2
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0
พ่อแม่ ลำเอียง รักน้อง มากกว่า เวลาคุยด้วยก็ตวาดทุกคำพูด รู้่สึกน้อยใจอยากมีทางเลือก ที่ดี.. ไปอยู่บวช ชี
                             
จากความรู้สึกน้อยใจที่พ่อแม่ดูเสมือนชังเรา ปัญหาเยื่องอย่างนี้เรามีชะตาไม่ต่างกันเลย ลองพิจารณาเรื่องราว

ของผมดูบ้างก็ได้ ผมเป็นลูกชายคนโตทำงานบ้านช่วยพ่อแม่ทุกอย่างและไม่เคยปริปากร้องขออะไรจากพ่อแม่

เลย แม้กระทั่งของเล่น แต่กับน้องชายพ่อแม่ขวนขวายให้ทุกอย่าง เมื่อครั้งยังเยาว์ไปโรงเรียนน้องรองเท้าผ้าใบ

ผมนั้นรองเท้าแตะ น้องกระเป๋าผมย่าม น้องไปโรงเรียนมีนาฬิกาข้อมือผมข้อมือว่างเปล่า โตเป็นวัยรุ่นน้องขี่

จักรยานยนต์ผมเดินเท้า แขกไปใครมาชื่นชมแต่น้องผมมีแต่ถูกตำหนิ น้องมีสมุดเงินฝากผมนั้นหยอดเหรียญ

กระปุกที่ไม่เคยเต็มเพราะน้องชายขะโมย ผมจะเรียกร้องฟ้องก็ไม่ได้รับความยุติธรรมใดใดถูกเฆี่ยนตีและถูก

สอนให้ต้องเสียสละ แม้จะเรื่องเรียนก็ขวนขวายหาเงินเรียนเองจนจบปริญญาตรี ทุกวันนี้สู้อดทนกับชีวิตอย่าง

โดดเดี่ยวแสวงหาความรักจากใครไม่ได้เลย คงมีเพียงพระรัตนตรัยชี้นำชะตาซ่านหาแต่บุญทานแต่ก็ไม่ช่วยให้

ชีวิตหลุดจากความเจ็บปวดในอดีตได้เลย วันนี้ผมทิ้งทุกอย่างทั้งความรักทรัพย์สินไร่นายกให้น้องน้องจนหมด

สิ้น ในเมื่อแสวงหาความรักจากใครไม่มีก็ขอภาวนาตายจากตราบาปที่ครั้งแต่ยังเยาว์พ่อชี้หน้ากล่าวไว้ว่า "กูมีลูก

เหี้ย ดีกว่ามีลูกโง่" ยังคงดังก้องอยู่ในหัวใจในเมื่อโลกนี้ไม่มีความรักให้ก็ไม่ขออยู่นานเพียรแต่สร้างกุศลเอาตัว

รอดไม่ขอเกิดฟังเรื่องราวของผมดูออกจะแรงไปนิดแต่มันคือความจริงความจริงที่เจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึง..ครับ!




http://mkchill.exteen.com/20101020/entry
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 12, 2012, 12:36:37 am โดย THAWATCHAI173 »
บันทึกการเข้า
ศรัทธา, ศีล, พาหุสัจจะ, วิริยารัมภะ, ปัญญา

นักเดินทาง

  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรมรรค
  • *****
  • ผลบุญ: +2/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 695
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
0
อ่านแล้ว หดหู่หัวใจ นะครับ ประเด็นนี้เคยมี อยู่ 2 เรื่อง

  1.เราไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของ พ่อ แม่ เขาอาจจะเก็บมาเลี้ยง ไว้ก็เป็นได้
 
  2.เราอาจจะเป็นลูกติดมาก่อนแต่ง อยู่กินกัน คือไม่ได้เป็นลูกของ

  2 กรณีนี้ นั้นแหละจึงทำให้พ่อแม่ ที่เราเห็นนั้นมีบทบาท ร้าย ๆ กับเรา ประมาณนั้น

    ธรรมชาติ ของพ่อแม่ โกรธแค่ไหน ก็ไม่ทำร้ายลูก

    :s_hi:
บันทึกการเข้า