การสอนศิษย์ นั้นสอนอยู่ทุกวัน
วันนี้ก็ยังสอนอยู่ สอนอยางไร
สอนว่าการภาวนา มีที่สุดแห่งตนเองเท่านั้น ผูกโลก ก็อยู่ในโลก ไม่ผูกโลก ก็ต้องอยู่ในโลกเช่นกัน ภาวนาไม่ได้เป็นไปเพื่อโลก แต่ภาวนาเป็นไปเพื่อ ธรรมในภายใน ถึงที่สุดแห่งธรรม ในภายใน
สำหรับการสอน บางท่านคิดว่ามีความสำคัญ จึงพยายามทำตนเองเป็นนักสอน อาตมาเดินทางไปทั่วประเทศ ส่วนใหญ่ก็ไปนั่งฟังเขามากกว่า ที่จะไปสอน 95 เปอร์เซ้นต์ คือนั่งฟังเขาสอน บางท่านสนทนาด้วยกันครึ่งวัน ยังไม่ได้เรียนกรรมฐาน บางท่านอยู่กัน 3 - 7 วันก็ยังไม่ได้เรียนกรรมฐานด้วยกันเลย
การภาวนาแท้จริง อยู่ที่ตัวเรา ไม่ได้อยู่ที่สอนหรือไม่สอน
เพราะการสอน หรือ ไม่สอนนั้นไม่ได้ทำให้เราสิ้นสุด แห่งทุกข์นี้ไปได้
แต่เมื่อเราทำที่สุดแห่งทุกข์ นี้ได้แล้ว เราจึงพร้อมที่จะสอนเอง และ ในวันนั้นจะไม่มีคำว่า เสียเวลา ไม่มีผลกำไร หรือขาดทุน ที่เราต้องสอนหรือไม่สอน การเสียสละ ซึ่งกิเลส จึงจักมีผลในภาวนา นั่นเอง
ถึงวันนี้ อาตมาก็ได้ทำหน้าที่ ยืนหยัดการเป็นครูอาจารย์ ในการภาวนาโดยตรงแก่ท่านทั้งหลาย ใช้ชีวิตวิเวก หลีกออกจากสังคม และอยู่กับการสอนนี้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ ในปัจจุบันเพียงแต่เป้นการสอนและถ่ายทอดทางอ้อม มิใช่ทางตรง
ดังนั้น ยังยืนยันใน ปณิธานเพื่อการเผยแผ่พระธรรมต่อไป
เจริญธรรม / เจริญพร
ผู้เขียน
หัวข้อ: ทำไม พระอาจารย์จึงไม่ค่อยสอน ลูกศิษย์ หรือ แนะนำกรรมฐาน (อ่าน 5046 ครั้ง)