อนุโมทนากับทุกท่าน ครับ

ทหาร อย่างพวกผม ก็ต้องออกหน่วยครับ บอกตรงๆ  เลยครับว่าปีนี้ และ ปีที่แล้ว

เหนื่อยมาก ๆ ได้อยู่้บ้านพักผ่่อนเพียง 1 อาทิตย์ครับ ขนาดพักร้อนเขาให้ 15 วันนะครับ

ตอนนี้ลงพื้นที่ช่วยผู้ประสพภัย ก่อนนั้นในพรรษา ก็ไปเป็นรั้วกันพวกประท้วง

อยากเข้ามาเยี่ยมอ่านข้อความธรรม มาก ๆ แต่ก็ต้องห่างหาย ไปครับ

อนุโมทนา กับสมาิชิก ทุกท่านที่ยังคงเข้มแข็ง กล่าวธรรม กันอยู่นะครับ


 

ช่วงนี้เป็นช่วงที่เหนื่อย จริงครับการเข้าไปช่วยเหลือผู้ประสพภัยน้ำท่วม

เหนื่อยกว่างานเข้าไปดูแล ม๊อบ อีกครับ

เอาใจช่วย ขอให้ พี่น้อง ผ่านเคราะห์กรรมนี้โดยไวครับ

 

อยากพบพระอาจารย์ จังเลยครับ / คิดถึงครับ

ตอนนี้พวกทหารก็ออกหน่วยช่วยประชาชนกันอยู่ครับ ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาเข้าเว็บครับ

เพราะีที่ลพบุรี ดูจะหนักกว่า ทุกจังหวัดครับ โดยเฉพาะ บ้านหมี่ ครับ และที่ใกล้ทหารมาก ๆ ก็คือ ป่าหวาย ครับ

 

อนุโมทนา ด้วยครับ
 

สาธุ ครับ

 

อนุโมทนาธรรม กับสองสาว คุณ หมวยนีย์ และ คุณรักหนอ

มาเจริญธรรม กันแต่เช้าเลย ถึงว่า ช่วงนี้ หน้าตาผ่องใส ทั้งคู่

 

Forward Mail คือ อะไร ... ก็คืออีเมลที่มีคนส่งต่อๆกันมาให้เรา โดยที่เราอาจจะรู้ที่มา, ต้นตอ ว่ามันเริ่มส่งมาจากไหน โดยใคร หรืออาจจะไม่รู้อะไรเลยก็ได้ เพราะว่าเขาก็ส่งต่อๆกันมา อาจจะส่งมาจากนอกประเทศ เข้าในประเทศ ออกนอกประเทศอีกที หรือขึ้นไปภาคเหนือ ลงไปภาคใต้ แล้วก็วนมาถึงเราอีกไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ผ่านสายตาคนไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ... แล้วเราก็จะมักจะส่งมันต่อๆกันไป ด้วยเจตนาบริสุทธิ์ อยากจะแบ่งปันให้คนที่เรารู้จัก ได้เห็นมันด้วย ได้เสพสิ่งเหล่านั้นด้วย ... แล้วมันก็จะกระจายกันต่อไปอีกเรื่อยๆ... ผ่านสายตาคนอีกนับร้อย นับหมื่นคน ...


รูป ภาพ ... ทั้งแนวสร้างสรรค์, แนวหายาก, ไอเดียสุดยอด, แนวสวยจับตาจับใจ ถึงขั้นไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์จะมีความสามารถเก็บรูปพวกนั้นมาได้, หรือแนวโหดๆ, แนวใต้ดิน, แนวตลกขบขัน, แนวนี้คิดออกมาได้ยังไงเนี่ย (อยากจะเห็นหน้าคนคิดนัก), แนวที่คุณจะไม่มีวันได้เห็นอีกแล้วแน่ๆในโลกใบนี้ นอกจากใน Forward Mail เท่านั้น , และอีกมากมายก่ายกอง บรรยายไม่หมด ...

เรื่องดีๆไว้อ่าน ... พวกคำคม, เรื่องเล่า, บทความ, วรรณกรรม, ข่าวสาร, เตือนภัย, เรื่องเกี่ยวกับความรัก, โศกนาฏกรรม, อื่นๆ , อื่นๆ, และอื่นๆอีกมากมาย

นอก เหนือจาก 2 อย่างข้างบนล่ะ ... แนะนำเวบ หรือลิงก์ ที่จะนำไปสู่เกมน่ารักๆ แปลกๆ หรือขำๆ, ภาพแอนิเมชั่นสวยๆ ฮาๆ, เพลงเพราะๆ, ไฟล์ต่างๆทั้งเก่าใหม่ หรือไฟล์หายาก, จดหมายลูกโซ่, และอื่นๆอีกมาก บรรยายไม่หมด

 

แล้ว Forward Mail มันเกี่ยวอะไรกันกับคุณล่ะ ... ถ้าคุณจะทำให้เกี่ยว ... มันก็เกี่ยวได้ ... ถ้าคุณเป็นคนที่ได้รับ Forward Mail เป็นประจำ หรือไปสมัครรับ Forward Mail ด้วยตัวเองจากเวบต่างๆที่ให้บริการนี้ เพื่อจะได้มีอะไรใหม่ๆ แปลกๆ ดีๆมาดูเอง แล้วได้ส่งต่อไปให้คนรู้จักได้ดูด้วย ......... คุณจะรู้ดีว่า Forward Mail มันมีประโยชน์ยังไง และคุณก็จะไม่รีรอที่จะส่งมันต่อไปให้เยอะที่สุดด้วยใช่ไหม ถ้าคุณชอบมัน เห็นว่ามันสวย มันเจ๋ง มันดี มันน่าเผยแพร่ต่อ มันน่าจะประกาศต่อๆไปให้รู้โดยทั่วกัน ทั้งๆที่ Forward Mail อันนั้น มันไม่ได้ทำให้คุณได้ประโยชน์ทางการค้า หรือมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับมันเลยด้วยซ้ำ ... แล้วทีนี้คุณเห็นประโยชน์ของมันหรือยังล่ะ

 

ยังงงอยู่อีก หรือ ... เอาล่ะ จะพยายามสรุปให้ไม่งง จากประสบการณ์ส่วนตัวของกระผมเองนั้น ตั้งแต่เล่นเนทมา ก็เห็นพวก Forward Mail พวกนี้มานับไม่ถ้วน ตั้งแต่เล่นใหม่ๆเมื่อหลายปีก่อน บางเมล ก็ยังอุตส่าห์ถูก Forward วนเวียนเข้ามาถึงกล่องจดหมายของกระผมอีกจนได้ บางอันก็เป็นหลายสิบครั้ง

แต่.... หลายครั้ง ที่ผมเห็นแล้ว อดไม่ได้จริงๆที่จะต้องส่งมันต่อไปเรื่อยๆ (โดยเฉพาะอีเมลที่เป็นรูป) แม้ว่ามันจะซ้ำแล้วซ้ำอีก เก่าไม่รู้จะเก่ายังไง แต่ทำไมถึงอยากส่งต่อ .... เพราะดูแล้วมันรู้สึกดีไงขอรับ ดูแล้วมันอื้มมมม ดีจัง อย่างนี้ต้่องส่งแน่ๆ หรือดูแล้วเจ๋งมาก คิดได้ไง ดูกี่ทีๆก็ยังอดแปลกใจไม่ได้ ส่งไปก็นึกอยากจะรู้จริงๆว่ารูปพวกนี้ใครเป็นคนต้นคิด ใครหนอความคิดดีจริงๆ ทำไมไม่ลงชื่อ บอกที่มา บอกรายละเอียดสักหน่อยนะว่าคุณน่ะเป็นคนทำ คุณถ่ายมันมาเองกับมือ คุณเก็บรูปนี้มาได้ แล้วผลงานอันนี้คุณนั่นแหละเป็นคนคิด เป็นคนทำ กระผมจะได้ตามไปคารวะ หรือซูฮกได้ถูก....

และ .... กระผมเชื่อว่า มีคนจำนวนไม่น้อย ที่เปิดดูอีเมล ได้ดูรูป... ได้อ่านบทความ... ที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นจาก....ใครก็ไม่รู้ เพราะไม่ได้ระบุชื่อ ... ทั้งหลาย จะเกิดความรู้สึกเดียวกับที่กระผมได้รู้สึกอยู่บ่อยๆ

แล้ว .... คุณนึกออกแล้วใช่ไหม ว่าคุณจะใช้ Forward Mail นี้ให้เป็นประโยชน์ได้ยังไง แล้วจะใช้กระจายกรุ๊ปนี้ให้เป็นประโยชน์ได้ยังไง

 

ถ้ายังไม่เข้าใจอีก กระผมจะบอกให้เป็นขั้นๆเลยก็ได้

1. ถ้าคุณรู้ว่า Forward Mail สามารถทำประโยชน์ให้คุณได้ คุณก็ควรจะให้โอกาสมันเป็นแนวทางที่ดีทางหนึ่ง ในการประชาสัมพันธ์ และโฆษณา ผลงาน สินค้า ไอเดียของคุณ

2. คุณควรจะมีสินค้า ผลงาน หรือความคิดที่เป็นของตัวเองจริงๆ และพร้อมที่จะเผยแพร่มันออกไปสู่สายตาของคนจำนวนมาก ในนามของคุณเอง

3. คุณควรจะมีกล้องดิจิตอล หรือสแกนเนอร์ หรือโปรแกรมอื่นๆที่เป็นประโยชน์ต่อการสร้าง ปรับปรุง ตกแต่งไฟล์งาน สำหรับทำให้ผลงานของคุณ กลายเป็นไฟล์ที่สามารถส่งต่อๆกันไปถึงคนอื่นโดยอีเมล

4. ถ้าผลงานของคุณเจ๋งจริง น่าสนใจจริง หรือดูเข้าท่าและน่าสนใจ คุณก็ไม่ต้องกลัวเลยว่าจะไม่มีคนส่งต่อไปเรื่อยๆ เพราะว่ามีคนทำอย่างนั้นแน่ๆ และเขาก็ยังทำกันอยู่ทุกวัน โดยที่คุณไม่ต้องเสียเงินจ้างให้เขาโฆษณาให้เลย

5. ยิ่งถ้าผลงานของคุณเป็นประเภทสิ่งสวยงาม อย่าง ... รูปภาพ ภาพวาด ภาพถ่าย ของทำเอง หรือขายไอเดียล่ะก็ ... คุณจะได้รับประโยชน์จาก Forward Mail ทำนองนี้ไปเลยเต็มๆ เพราะว่าสำหรับคนจำนวนหนึ่ง (ซึ่งอาจมีจำนวนไม่น้อย) เขาให้ความสนใจกับสิ่งที่มากับ Forward Mail (ที่มาในรูปของสิ่งสวยงาม สะดุดตา สะดุดความคิด และไม่ธรรมดา) มากกว่าการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ หรือบอกตรงๆว่าคุณต้องการจะขายสิ่งนี้ คุณต้องการทำสิ่งนี้ให้เขา แล้วเขาล่ะจะซื้อไหม .... เพราะถ้าของที่เขาเห็นนั้นมันโดน มันถูกใจเขาเข้า คุณไม่ต้องเสียเวลาพิมพ์ข้อความบรรยาย หรือคำอธิบายเชิญชวนอะไรใดๆทั้งสิ้น แค่มีชื่อคุณ อีเมล หรือเบอร์โทรที่อยู่ กำกับไว้ที่ด้านล่างผลงานของคุณ แค่นั้น ... เขาอาจจะรีบติดต่อสอบถามคุณทันทีแบบไม่รีรอเลยก็ได้

เรื่องต้องห้ามในออฟฟิศที่ห้ามแชร์ เล่า หรือบอกต่อกับเพื่อนร่วมงาน เพราะว่ามันอาจจะมีผลเสียตามมาแบบคาดไม่ถึงได้

              พื้นฐานของคนไทย มักเล่าเรื่องที่เราได้ไปประสบพบเจอมาให้เพื่อนๆ ฟังอย่างใกล้ชิด ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่เราได้อยู่ในสังคมที่แน่นแฟ้น ไม่เป็นตัวของตัวเองจนเกินไป ตามแบบฉบับของชาวตะวันตก แต่เมื่อเราได้เข้ามาทำงานที่มีเนื้องาน และเม็ดเงินเป็นคานคาบเกี่ยวระหว่างความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน จึงมีการขอตั้งกฏเล็กๆ เอาไว้ว่า เรื่องเล่านี้ ไม่ควรเมาท์หรือแชร์กับเพื่อนๆ เพราะมันจะส่งร้ายมากกว่าผลดีน่ะ

              1.เก็บเงินเดือนเป็นความลับ มันเป็นเรื่องระหว่างคุณ หัวหน้า และฝ่ายบุคคล คุณไม่ควรเก็บไปเล่าให้ใครฟัง เพราะว่ามันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และคนอื่นๆ อาจจะตั้งคำถามกับหัวหน้าหรือตัวคุณได้ ไม่ว่าคุณจะได้เงินเดือนมากน้อยเพียงใดก็ตาม

              2.ประวัติการเจ็บป่วย จริงอยู่ที่ไม่มีใครมาสนใจหรอกว่า คุณมีโรคประจำตัวอะไรบ้าง หรือว่าผ่าตัดครั้งสุดท้ายเมื่อไร แต่ทว่าเมื่อใดที่หัวหน้าหรือเพื่อนร่วมงานของคุณทราบ เขาสามารถคิดได้ว่า คุณเป็นบุคคลากรที่มีความเสี่ยงที่จะไม่สบายสูง ไม่แข็งแรง อาจจะมอบหมายงานสำคัญให้คนอื่นแทน

              3.ห้ามนินทากาเล อยากจะเม้าท์คนในออฟฟิตคุณต้องเม้าท์กับคนอื่นๆ นอกออฟฟิศ ที่ไม่สามารถสาวมาถึงตัวคุณได้ เพราะเรื่องนี้เป็นประเด็นสำคัญ ที่อาจจะทำให้คุณไม่สนิทใจกับเพื่อนร่วมงานอีกต่อไป รวมทั้งคนอื่นอาจฝังความคิดเกี่ยวกับนิสัยที่ไม่ดีของคุณไว้ในความทรงจำ

              4.ติบ่นเรื่องงาน หยุดกับการพูดถึงงานของคุณในแนวทางที่ไม่สร้างสรรค์ เพราะอาจจะมีบางคนที่ไม่เข้าใจในงานของคุณ เอาไปพูดลับหลังว่า คุณไม่ชอบ และไม่ยินดีกับงานที่ทำอยู่ หากคุณอยากจะบ่นให้พูดกับคนที่ไว้ใจได้ เข้าให้ถูกช่องทางดีกว่าที่จะบ่นไปโดยไม่ได้ดูทิศทางลม

              5.ศาสนา และการเมืองห้ามคุย อย่างที่เคยได้ยินกันว่ามีคนขัดแย้งกันระหว่างคุยเรื่องการเมือง จนถึงขนาดฆ่ากันตาย เชื่อพวกนี้เป็นเรื่องความความเชื่อ และความศรัทธาส่วนบุคคล ถ้าจะเถียงกันเพื่อเอาชนะไม่มีวันจบสิ้น เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่าจะมองหน้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ติด

              6.ข้อมูลส่วนตัวอย่าเล่าต่อ เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นที่จะต้องให้เพื่อนร่วมงานของคุณรู้ก็ได้ อย่างเช่น เงินเก็บ ยอดขาย การวางแผนมีลูก หรือข้อมูลอะไรก็ตามที่อาจจะส่งผลเสียมาถึงเราได้ โดยเฉพาะเรื่องเที่ยวหรือเวลา Hang Out ของคุณ ถ้าคุณเล่าเมื่อวันอาทิตย์ได้ไปปาร์ตี้ที่สนุกสุดเหวี่ยงมา เพื่อนคุณจะจับสังเกตว่าคุณมีประสิทธิภาพในการทำงานน้องลงเพียงไร หากคุณไม่บอกเขาก็คงไม่จับตามองเป็นพิเศษ

              7.เก็บบล๊อกห่างเพื่อนร่วมงาน สาวๆ คนไหนเล่นบล๊อก จงระวังให้ด ีเพราะข้อมูลออนไลน์ของคุณ จะบอกได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นความสุข หรือความทุกข์ ยิ่งถ้าเพื่อนร่วมงานของคุณเข้ามาเห็นคุณเขียนไว้ว่า Today is so bad day. เขาสามารถเดาได้ว่า คุณไม่พอใจเรื่องอะไรในที่ทำงาน หรือไม่พอใจในตัวเขาที่เข้ามาร่วมงานกับคุณ การตีความแปรสภาพไปได้หลายแบบ ดังนั้นไม่ควรให้สังคมออนไลน์เข้ามาปะปนกับชีวิตการทำงานของคุณนัก

              8.ตั้งกำแพงความสัมพันธ์ ไม่ว่าคุณกำลังมีเรื่องกับสามี หรือกำลังอินเลิฟกับหนุ่มข้างกายคนใหม่ อย่าปล่อยให้ความรู้สึกเหล่านั้น ผ่านเข้ามาให้ที่ทำงานของคุณ อย่างน้อยเมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นเปลี่ยนไป แล้วเราไม่อยากพูดถึง เพื่อนๆ อาจจะให้ความเป็นห่วงและถามถึงเรื่องนั้นไม่เว้นวัน (ความจริงอาจจะอยากรู้เรื่องราวตอนต่อไป) จนเหมือนว่าเรื่องภายนอกออฟฟิตส่งผลมาถึงการทำงานของเราด้วย

              9.ปกปิดราคาสินค้า ความจริงแล้วดูเหมือนไม่น่าจะต้องปกปิดอะไร แต่เมื่อคุณซื้อของมาสักชิ้นแล้วบอกราคามันให้คนอื่นๆ ฟัง เพื่อนร่วมงานของคุณอาจจะคะเนได้ว่า คุณมีกำลังซื้อของขนาดนี้ อาจจะได้เงินเดือนหรือเงินรายได้อื่นๆ มากกว่าพวกเขา ดังนั้นมีอะไรดีอย่าอวดเพื่อนๆ ในที่ทำงานกันข้อครหา

ขอขอบคุณข้อมูลจาก นิตยสาร Lisa

มันเป็นตอนเช้าเวลาประมาณ 08.30 น. ที่วุ่นวายเอาการ   เมื่อสุภาพบุรุษสูงอายุท่านหนึ่งในวัย  80 กว่ามารับบริการแพทย์ตัดไหมจากแผลที่หัวแม่มือ  และบอกว่าขอให้รีบหน่อย  เพราะมีนัดตอน  09.00 น.
 
เมื่อผมตรวจร่างกายตามปกติเสร็จ  ผมก็ขอให้นั่งรอ  โดยผมรู้ว่า  อย่างไรเสีย  ก็ไม่หนีหนึ่งชั่วโมงกว่า  ที่จะถึงคิว  ผมเห็นสุภาพบุรุษท่านนี้  ดูนาฬิกาหลายครั้งอย่างกระสับกระส่าย
 
ผมว่างอยู่พอดีจึงเข้าไปดูแผล ให้  เมื่อตรวจดูก็เห็นเป็นปกติ ผมจึงเดินไปหารือกับหมอคนหนึ่งที่ให้บริการอยู่   เอายาและวัสดุมาทำแผลให้
 
ขณะที่ตัดไหมอยู่ผมก็ถามว่า  มีนัดกับหมออีกคนหรือจึงดูรีบร้อน
 
สุภาพบุรุษท่านนี้ตอบว่าไม่หรอก  แต่จำเป็นต้องรีบไปเนิร์ซซิ่งโฮมเพื่อกินอาหารเช้ากับภรรยา
 
ผมก็ถามถึงสุขภาพของภรรยา
 
ก็ตอบว่าภรรยาอยู่ที่นั่นมานานพอควรแล้ว  และเธอเป็นโรค Alzheimer's
 
ขณะที่คุยกันผมก็ลองถามดูว่า  เธอจะรู้สึกกังวลเป็นทุกข์ไหมถ้าไปสายสักหน่อย
 
สุภาพบุรุษท่านนี้ก็ตอบว่า  เธอไม่รู้หรอกว่าผมเป็นใคร  เธอจำผมไม่ได้มา 5 ปีแล้ว
 
ผมรู้สึกแปลกใจจึงถามว่า  'แล้วคุณก็ยังไปทุกเช้า  ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าคุณเป็นใครก็ตาม'
 
สุภาพบุรุษสูงอายุยิ้มและตบเบาๆ บนมือผมและพูดว่า 'ถึงเธอไม่รู้จักผม แต่ผมยังรู้ว่าเธอเป็นใคร'
 
ผมต้องกลั้นน้ำตา  ขณะที่เดินจากไป  ขนบนแขนผมลุกชันและคิดว่า

           'นั่นคือความรักอย่างที่ผมต้องการในชีวิต'
ความ รักที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องของกายภาพหรือโรแมนติก  ความรักที่แท้จริง  คือการยอมรับทุกสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันได้เป็นมาตลอด  รวมทั้งที่จะเป็น
           และที่จะไม่เป็นด้วยคนที่มีความสุขที่สุด  ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง  เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด  ผมขอบอกว่า
         'ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน  แต่เป็นเรื่องของการจะเล่นน้ำฝนอย่างไร'
          (Life  is not about how to survive the storm, but how to dance in  the rain)

เหตุการณ์ต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง

ผู้เล่ากล่าวว่าคนที่เล่าเรื่องตายแล้วไปไหน ให้ผมฟังเป็นเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง

เขาเล่าว่าเหตุเกิดขึ้นท่ามกลางบรรยากาศวังเวงในบริษัทเก่าแก่แห่งหนึ่ง
ตั้ง อยู่บนที่ดินซึ่งร่ำลือกันว่าเมื่อครั้งอดีตเคยเป็นป่าช้ามาก่อน มีประวัติโจษจันเล่นขานกันมากมายที่เดียวเกี่ยวกับ เจ้านายดุและผีหลอก

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม ไม่ปรากฏปี
นางสาวกิ่งแก้ว(นามสมมติ) พนักงานพิมพ์ดีดวัยเบญจเพส

มีภารกิจการงานต้องสะสางมากมายวุ่นวายเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นการทำงานวันสุดท้ายในรอบปี

รวมทั้งรุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะย่างเข้าสู่ช่วงของลองวีคเอนด์ ตลอดวันนั้นจึงเกือบๆ จะมีสภาพเป็นวันโลกาวินาศ สำหรับกิ่งแก้วโดยแท้

เธอต้องเคร่งเครียดหมกมุ่นอยู่กับงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย (และไม่มีเวลาว่างกินข้าวมื้อกลางวัน)

กระทั่ง เคลื่อนคล้อยกลายเป็นค่ำ เพื่อนร่วมงานหลายคนค่อยๆ ทยอยแยกย้ายกันกลับบ้าน ทำไปทำมาท้ายที่สุดทั้งบริษัทก็เหลือเธออยู่เพียงคนเดียว

ตอนนี้ล่ะ บรรยากาศในตึกเก่าๆ ทึมๆ แสงไฟสลัวจนแลดูแล้วชวนสยอง

รวมทั้งเสียงแกรกกรากของกระดาษกระพัดกระพือ และอะไรต่อมีอะไร ก็เริ่ม

แสดงบทบาทหน้าที่ของตนเองออกมาชัดเจน และค่อยๆ ทบทวีความวังเวงมากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่กิ่งแก้วทำงานของเธอเสร็จสรรพ และเตรียมตัวเก็บข้าวของเพื่อจะกลับบ้าน

เธอเหลือบชำเลืองมองไปยังผนังกำแพงด้านใกล้ๆ โต๊ะทำงาน

พลันก็ต้องตกใจสุดขีด ส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น

สีหน้าซีดเผือดราวกับเลือดในกายเหือดแห้งหมดร่าง

สิ่งที่กิ่งแก้วเจอนั้น....ทำให้เธอเป็นเช่นนี้...สิ่งนั้นคือ.....


ใช่แล้ว...สิ่งที่กิ่งแก้วพบคือ...ปฏิทินนี่เอง!!!!!!!!!!!!!!!

และสาเหตุที่ทำให้กิ่งแก้วตกใจเจ้าปฏิทิน ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะตกใจเลย

เธอต้องพบเห็นกับวันหยุดต่อเนื่องยาวนายหลายวัน

ทำให้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตระเตรียมวางแผนจะไปเที่ยวไหนในช่วงวันหยุด

เหล่านี้เอง

เป็นเหตุให้กิ่งแก้วต้องอุทานออกมาว่า


.........ตายแล้ว....ไปไหนดี

ต้องการไปที่จังหวัดไหนครับ

 มีมากครับ ที่สามารถอยู่ได้เป็นปี เป็นแม่ชี แม่ขาว

  ที่ลพบุรี มีสำนักแม่ชี อยู่ ซอย 5 ต่างหาเลยครับ ไม่มีพระสงฆ์ มีแต่แม่ชีเท่านั้น

  วัดเขาสมโภชน์ ผมก็เห็นแม่ชี อยู่ที่วัดกันเป็นปี ๆ เลยครับ ( ลพบุรี )

  วัดบึงลัฏฐิวัน ก็เห็นอยู่กันเป็นปี อีกเหมือนกัน ( ท่าลาน )

  วัดท่าพง ใกล้ๆ วัดแก่งขนุน ก็เห็นอยู่กันเป็นปี ๆ อีกเช่นกัน ( สระบุรี )

  วัดทองพุ่มพวง ( สระบุรี )

  วัดถ้ำภูวง ( ลพบุรี ) ก็เห็นอยู่กันเป็นปี อีกเช่นกัน

ผมว่าขึ้นอยู่ว่า คุณต้องการไปปฏิบัติธรรม ที่จังหวัดไหน ด้วยครับ

แต่ผมว่าอยู่เป็นแม่ขาว นี่สะดวกกว่าครับ

เพราะเป็นแม่ชี ก็ลำบากนะครับ ไม่ใช่ว่าจะอยู่กันได้่ง่ายๆ ถ้าไม่มีทรัพย์ติดตัวไปบ้างก็ลำบากครับ

สู่เป็นแม่ขาว เป็นช่วง แล้วประกอบสัมมาชีพ บ้าง ปฏิบัติที่บ้านบ้าง และ ที่วัดบ้าง

ผมว่า ก็สามารถเข้าถึงธรรม ได้เช่นเดียวกัน

ชนเผ่าหนึ่งในแอฟริกา มีวิธีอธิบายมโนธรรม ( ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ) ว่า



มโนธรรม  คือ รูปสามเหลี่ยมที่ติดอยู่กับหัวใจ

เมื่อใดที่เราทำผิด รูปสามเหลี่ยมจะหมุนหนึ่งรอบ

มุมของสามเหลี่ยมจะไปกรีดหัวใจทำให้รู้สึกเจ็บ

แต่เมื่อใดที่เราทำผิดมากขึ้น

มุมของสามเหลี่ยมจะกลายเป็นวงกลม

หัวใจของเราจะไม่รู้สึกเจ็บอีกต่อไป

ซึ่งนั่นหมายความว่า  มโนธรรมตายแล้ว

เมื่อใดก็ตามที่มโนธรรมตายด้าน เราจะไม่มีวันละอายต่อบาป

เราจะไม่รู้สึกผิด

ในที่สุดชีวิตของเราจะตกอยู่ในสภาพคนโรคเรื้อนที่โดนน้ำร้อนลวก

หรือรถยนต์เบรกแตกที่กำลังวิ่งลงเหว

เป็นเรื่องที่อ่านแล้ว ท่านจะเข้าใจความหมายของกิเลสเป็นอย่างดี

และัวิธีการที่แยบยลในการสอน และสอบ ของพ่อและลูก




    เด็กน้อยคนหนึ่ง มีสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก  พ่อของเขาจึงได้นำตะปู มาให้เขา1 ถุง และได้บอกกับเขาว่า " ทุกครั้ง เวลาที่เขารู้สึกโมโห หรือ โกรธใครซักคน ให้ตอกตะปู  1ตัวเข้าไปกับ รั้วหลังบ้าน "

   วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเข้าไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันผ่านไป ก็ลดจำนวนลง เพราะเขารู้สึกว่า การควบคุมอารมณ์ตนเองเริ่มสงบลง และแล้ว  หลังจากที่เขา สามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ และบอกกับ พ่อของเขาว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้แล้ว....
     
   พ่อยิ้ม..และบอกกับลูกชายว่า..." ถ้าเป็นเช่นนั้น ลองพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุก ๆครั้งที่สามารถควบคุมตนเองได้   ให้ถอนตะปู ออกจากรั้วบ้าน 1 ตัว  ทุกครั้ง "

    วันแล้ว วันเล่า  เด็กน้อยค่อย ๆ ถอนตะปู ออก ทีละตัว จาก1 เป็น 2   2 เป็น  3
จนในที่สุด ตะปู ถูกถอดออกจนหมด เด็กน้อยดีใจมาก  รีบวิ่งไปบอกพ่อ

" ฉันทำได้ ในที่สุด ฉันก็ทำสำเร็จ  ..!!  พ่อไม่ได้พูดอะไร  แต่ได้จูงมือ ลูกชายไปที่
รั้วหลังบ้าน  " เจ้าลองมองที่รั้วเหล่านั้นสิ  มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะมีรอยตะปูเต็มไปหมด  จำไว้นะลูก เวลาทำอะไรลงไป โดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล ต่อให้ใช้คำพูดว่า ขอโทษ สักกี่หน ก็ไม่อาจลบ ความเจ็บปวด ไม่อาจรบรอยแผล ที่เกิดขึ้นกับคนนั้นได้ กับเพื่อน   เพื่อนเปรียบเสมือนอัญมณี ที่หายาก เป็นคนทำให้เรายิ้ม  ให้กำลังใจยินดีเมื่อเราประสบความสำเร็จ ปลอบใจเมื่อยามเศร้า ร่วมทุกข์ร่วมสุข กับเรา และจริงใจกับ

       เราเสมอ ......จงระวัง ในสิ่งที่เราทำลงไป  ไม่ว่าจะป็น คำพูด หรือ การกระทำ   และ จดจำไว้เสมอว่า  คำขอโทษ  ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือ รอยร้าว แผลเป็นที่เค้าคงไม่อาจลืมมันได้  ......ตลอดไป

คำนี้ผมเคยถามพระอาจารย์ ครับ

ขอตอบแทนเลยนะครับ

กรรมฐาน คืออุบายสงบใจ

สันโดด หรือ สันโดษ

คือความพอใจ เท่าที่มี เท่าที่เป็น

กรรมฐาน สันโดด หมายถึง การปฏิบัติกรรมฐาน เพียงกองเดียวเท่านั้น ไม่ฝึกกองกรรมฐานอื่นๆ

ซึ่งในประวัติ กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ

ตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ก็นิยมใช้ปฏิบัติ สืบต่อมา

จนกระทั่ง เหลือ กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ

ซึ่งรวมกองกรรมฐาน ทั้งหมด


ดังนั้นในส่วน กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ นั้น ไม่มุ่ง ที่กองกรรมฐาน กองใด กองหนึ่ง

แต่ให้ผู้ฝึกได้ฝึกไปตามขั้น ตามตอน ครับ
 

ผมก็เป็นอีกคนที่เหมือนวัยรุ่นทั่วๆ ไป ?เรียน เที่ยว นอน กิน? ตกดึกๆ โทรคุยกับแฟน? ทั้งหมดเหล่านี้ มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผม และผมก็เชื่อว่าวัยรุ่นสมัยนี้เค้าก็ทำแบบนี้กัน

"จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวหรือยัง"
"กินกับอะไร ตอนกินข้าวตัวเองคิดถึงเค้ามั้ย"
"ตัวเองรู้ไหม ถ้าเค้าเป็นผีเค้าอยากเป็นกระสือ ตัวเองจะได้เห็นใจเค้าไง"
"ตัวเองวางก่อนดิ"

นี่ คือประโยคต่างๆ คำพูดที่ผมได้คิดและคัดสรรเตรียมพร้อมมาต่างๆ ก่อนโทรหาแฟนในตอนดึกของทุกๆ วัน ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ในการคุยโทรศัพท์ แต่ผมกลับรู้สึกว่าระยะเวลาที่ใช้ไปนั้นไม่นานเลย รู้สึกอีกที มันกลับผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว และผมก็ไม่ชอบหากใครจะมาว่าผมไร้สาระ เพราะคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกันทั้งนั้น กิจวัตรของผมอีกหนึ่งสิ่งคือ แม่ชอบโทรหาผมทุกวัน
       
"ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง"
"เย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ย"
"วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง"
"อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ"
       
คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบต้องตอบไปในแบบเดิมๆ แต่แม่ก็ยังไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาผมเป็นประจำ โชคดี . . . ที่ผมพยายามตัดบทคุยเสียก่อน
จนกระทั่งวันนั้น . . .
       
"ตัวเองตอบเค้าหรือยัง ว่ารักเค้ามั้ย"
"เร็วๆ สิ เค้ายังอุตส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ"
"แล้วยังจะใจร้าย ไม่บอกรักเค้าอีกเหรอ"
       
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่า มีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า 'Home'
"โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี้ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย"
       
ผม ไม่สลับสาย ยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป เพราะผมรู้ว่า สิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆและนั่นเป็นการตัดสินใจ . . . ที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตของผม
หลังจากนั้นไม่นาน ทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้า และแม่ของผมขัดขืนและได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตทันที เพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ญาติของผมเล่าอีกว่า ตอนพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอ ไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจหรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหาผม
       
สิ่ง สุดท้ายในชีวิต ที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือ โทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม พูดอะไรไม่ออก มือและตัวสั่น
วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม
       
ผู้หญิง คนเดียวในโลกที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต ผู้หญิงคนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา โดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่ ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ คนเดียวในโลกที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ คนเดียวในโลกที่ไม่ว่า โทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม และคนเดียวในโลก ที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิตในบางครั้งประโยคที่ว่า "ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว"มันก็ไม่เป็นความจริง "เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว"อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม
       
หลังจากนั้นไม่นาน แฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆ ชั่วโมงก็ทิ้งผมไป

       
วันนี้ ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น หลายๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเราเอง

"เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป"
       
ทุก วันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์ รอที่จะตอบคำถามเดิมๆ ให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว ในเมื่อเรามีความรัก อันเต็มเปี่ยมจากครอบครัว แล้วทำไมต้องไปขอเศษเสี้ยวจากใคร

ที่มา จากเวบผู้จัดการครับ

อนุโมทนาสาธุ ครับ

ได้ประโยชน์จริง ๆๆ
 

เครื่อง ลดามหาปสาธน์

   ที่จริงก็คือ ชุดเจ้าสาวสวมใส่ในวันแต่งงาน และ สวมใส่แสดงออกถึงฐานะ

   

ภาพงานศพ แม่ชีจันทร์ ขนนกยูง วัดธรรมกาย เมื่อกันยายนปีที่แล้ว อลังการงานสร้าง เทียบชั้นงานเปิด โอลิมปิค "ปักกิ่งเกมส์" และยังจัดได้แบบพิธีเปิดฟุตบอลโลก 2010 ยังต้องอาย

[งานศพท่านพุทธทาส ยึดแนวทางปฏิบิติ "เป็นอยู่อย่างต่ำ มุ่งกระทำอย่างสูง"แม้แต่งานศพของอินทปัญโญก็ยังแฝงไว้ด้วยการสอนธรรมของตัวท่านใน พินัยกรรมของท่านที่ทำไว้ก่อนมรณภาพ ท่านเขียนไว้อย่างชัดเจนว่าให้เผาศพท่านในสามเดือนโดยจัดการอย่างง่ายที่สุด ไม่จัดงานพิธีโดย ให้เผาศพในบริเวณเขาพุทธทองโดยปักเสาสี่มุมและคาดผ้าขาวเป็นเพดานเท่านั้น นี่เป็นเจตนาของท่านที่ต้องการให้งานศพของท่านเป็นแบบอย่างเหมือนสมัย พุทธกาล โดยมุ่งหวังให้สงฆ์รุ่นหลังยึดถือปฏิบัติต่อไปในภายหน้างานศพแบบ สวนโมกข์ได้ปรากฏขึ้นแก่สายตาของพระและฆราวาสจำนวนมากที่มาร่วมงานตามจุด ประสงค์ของอินทปัญโญทุกประการนี่เป็นการจัดการ ศพโดยวิธีเผากลางแจ้ง โดยตั้งโลงศพบนกองฟืนแล้วจุดไฟเผาต่อหน้าสายตาของผู้มาร่วมรับการสอนธรรมอย่างไม่มีสิ่งปิดบังในประเทศนี้มีชาวพุทธจำนวนนับไม่ถ้วนที่ได้พยายามด้วยวิธีการต่างๆ ตาม "ความจริง" และ "ความเชื่อ" ของตน เพื่อที่จะเข้าใกล้พระพุทธเจ้าที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่จะมีใครสักกี่คนกัน ที่สามารถเป็นผู้อยู่ใกล้พระพุทธองค์อย่างที่สุดเหมือนอย่างท่านผู้ที่กำลัง ถูกเผาไหม้อยู่เบื้องหน้านี้]

งานศพท่านพุทธทาส ยึดแนวทางปฏิบิติ "เป็นอยู่อย่างต่ำ มุ่งกระทำอย่างสูง"
แม้แต่งานศพของอินทปัญโญก็ยังแฝงไว้ด้วยการสอนธรรมของตัวท่านใน พินัยกรรมของท่านที่ทำไว้ก่อนมรณภาพ ท่านเขียนไว้อย่างชัดเจนว่าให้เผาศพท่านในสามเดือนโดยจัดการอย่างง่ายที่สุด ไม่จัดงานพิธีโดย ให้เผาศพในบริเวณเขาพุทธทองโดยปักเสาสี่มุมและคาดผ้าขาวเป็นเพดานเท่านั้น นี่เป็นเจตนาของท่านที่ต้องการให้งานศพของท่านเป็นแบบอย่างเหมือนสมัย พุทธกาล โดยมุ่งหวังให้สงฆ์รุ่นหลังยึดถือปฏิบัติต่อไปในภายหน้า
งานศพแบบ สวนโมกข์ได้ปรากฏขึ้นแก่สายตาของพระและฆราวาสจำนวนมากที่มาร่วมงานตามจุด ประสงค์ของอินทปัญโญทุกประการนี่เป็นการจัดการ ศพโดยวิธีเผากลางแจ้ง โดยตั้งโลงศพบนกองฟืนแล้วจุดไฟเผาต่อหน้าสายตาของผู้มาร่วมรับการสอนธรรมอย่างไม่มีสิ่งปิดบัง
ในประเทศนี้มีชาวพุทธจำนวนนับไม่ถ้วนที่ได้พยายามด้วยวิธีการต่างๆ ตาม "ความจริง" และ "ความเชื่อ" ของตน เพื่อที่จะเข้าใกล้พระพุทธเจ้าที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่จะมีใครสักกี่คนกัน ที่สามารถเป็นผู้อยู่ใกล้พระพุทธองค์อย่างที่สุดเหมือนอย่างท่านผู้ที่กำลัง ถูกเผาไหม้อยู่เบื้องหน้านี้





เครดิตเว็บ
http://www.zonesanook.com/thread-1342-1-1.html

ถนนที่ต้องเอื้ออาทร ซึ่งกันและกัน เป็นถนนของคนไม่เห็นแก่ตัวครับ



















เครดิตภาพ

http://www.zonesanook.com/thread-1356-1-1.html

สาูธุึ สาธุ สาธุ
 

เชื่อมั่น ครับ พื้นฐาน ของความศักดิ์สิทธิ์

ในยามที่เรามีใจ สับสน ได้มองพระลักษณะของพระพุทธรูป

หรือจับพระที่คอมากำไว้ในมือ

รู้สึก อุ่นใจครับ

ถึงแม้ว่า สิ่งเหล่านี้ยังไม่ใช้ พระพุทธที่แท้จริง

แต่ก็เป็น สื่อที่นำใจให้เรานึกถึง พระพุทธองค์ ครับ

 

อนุโมทนาด้วย ครับ

 

ลพบุรี มีเยอะครับ ร่างทรง แต่ผมเองก็ไม่เคยสนใจ

มุ่งศรัทธา ในพระรัตนตรัย เชื่อในผลแห่ง กรรม ครับ

ทำกรรมดี ก็ได้ผลดีครับ

ทำกรรมชั่ว ก็ได้ผลชั่ว

อาจจะช้าที่เวลา บ้างแต่ก็มั่นคงครับ

 

ขอร่วมด้วย ในคลาสเดียวกัน ทำตามคำแนะนำ พี่ wiriya แล้วนะครับลดขนาดไฟล์ลง

ของผม 64 kb แต่ความละเอียดภาพจะด้อยลงครับ

เป็นหนังสือที่น่าอ่าน จริง ๆ ครับ

ทำให้มองเห็นภาพพจน์ ของ สามเณร และ พระ ดีขึ้นอีกมาก

ผมเองพึ่งจะลองได้อ่านก็วันนี้ อ่านติด ๆ กันไปหลายตอนเลยครับ

 

อนุโมทนาครับ

หลวงพี่เฉย

ได้มากี่องค์ครับ ขอสักองค์ ได้หรือป่าวครับ

 

อนุโมทนา ครับ


คณะที่ไป ได้วัตถุ มงคล มาหรือป่าวครับ


ช่วงที่ผมกลับ กำลังทำ พิธีพุทธาภิเษก อยู่

ใครได้มา ลงรูปให้ชมหน่อยได้ไหมครับ

 

แถมท้ายอีกนิด ปี 2552 ชาวสระบุรี รวมพลัง ที่วัดพระพุทธบาทครับ

ร้องเพลงชาติ ครับ ......

http://www.youtube.com/watch?v=tK9WeDqq0Rk

http://www.youtube.com/watch?v=TDI0FimgwX0

มาช่วย แล้วคร๊าบ ......

ผมชอบฟัง ธรรมคีตะ หลายตอนฟัง ดีครับ

เพลิน ๆ กับเวลาทำงานด้วยครับ

เสียง ขาด ๆ หาย ๆ เป็น ช่วง ๆ ครับในวันนี้

น่าจะเป็นสัญญาณเน็ต ที่พระอาจารย์แจ้งไว้

 

อนุโมทนา กับ อุบาสิกาหญิง เข้มแข็งขึ้นนะนี่

ผมเคยถาม พระอาจารย์ข้อนี้ครั้งหนึ่ง

คำตอบได้รับกลับมาเป็นคำถาม อย่างนี้


คุณมีจริตอะไร

ชอบฐานไหน ก็ปฏิบัติฐานนั้น

สั้น ๆ แต่นั่งคิดเป็นชั่วโมงเลยครับ

 

http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=713.0

ลองอ่านเรื่องนี้ดูก่อน นะครับ

 

 

what ตีลัญจกร

ต้องตามไปดู แล้ว คุณปุ้มลงเรื่องนี้ให้อ่านหน่อยได้หรือป่าวครับ

ขอบคุณครับ กับคติธรรมที่ดี ๆ กับภาพที่ได้ดูแล้วใจสงบ ๆ มาก ๆ

 
ว่าแต่ คุณทินกร กับ ป้าตรา นี้เป็นคนเดียวกันหรือป่าวครับ เห็นขึ้น admin เหมือนกัน