พิมพ์

[sanwhan]

ธาตุ ๕
      [๑๓๕] ดูกรราหุล รูปอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นภายใน อาศัยตนเป็นของหยาบ
 มีลักษณะแข้นแข็ง อันกรรมและกิเลสเข้าไปยึดมั่น คือ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ
 เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย
 อาหารใหม่ อาหารเก่า หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างอื่นเป็นภายใน อาศัยตน เป็นของหยาบ
 มีลักษณะแข้นแข็ง อันกรรมและกิเลสเข้าไปยึดมั่น นี้เราเรียกว่าปฐวีธาตุเป็นภายใน. ก็ปฐวีธาตุ
 เป็นภายในก็ดี เป็นภายนอกก็ดี อันใด ปฐวีธาตุนั้นเป็นปฐวีธาตุเหมือนกัน. ปฐวีธาตุนั้น
 เธอพึงเห็นด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่
 ตนของเรา ดังนี้. เพราะบุคคลเห็นปฐวีธาตุนั้น ด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริงอย่างนี้แล้ว
 ย่อมเบื่อหน่ายในปฐวีธาตุ จิตย่อมคลายกำหนัดในปฐวีธาตุ.

แสนหวาน อ่านแล้ว พิจารณา เห็นอาจารย์ผู้สอน สัมปยุตธาตุ ให้กับ บูรพาจารย์ แล้ว

หมดจด จริง ๆ ยิ่งอ่าน ยิ่งน้ำตาไหล เลย เป็นพระสูตร ที่มีความไพเราะมาก ๆ

[raponsan]

อนุโมทนากับคุณแสนหวาน ที่เกิดปิติในการอ่านพระสูตร

อยากให้คุณแสนหวานเล่าประสบการณ์การนั่งกรรมฐาน แล้วเกิดปิติให้ฟังบ้าง

เพื่อนๆจะได้ร่วมกันอนุโมทนา "สัพทานัง ธัมมะธานัง ชินาติ"