ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: ราหุลสูตร ว่าด้วยพระพุทโธวาทที่ตรัสโปรดพระราหุล  (อ่าน 3728 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7249
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0



 
         พระสุตตันตปิฎก  ขุททกนิกาย  สุตตนิบาต  [๒.  จูฬวรรค]
                    ๑๑.  ราหุลสูตร
          ๑๑. ราหุลสูตร
   ว่าด้วยพระพุทโธวาทที่ตรัสโปรดพระราหุล
            [๓๓๘]    (พระผู้มีพระภาคตรัสถามท่านพระราหุลดังนี้)
                                         เพราะความสนิทสนมกันเกินไป
                                    เธอนึกดูหมิ่นบัณฑิต๑บ้างหรือไม่
                                    การชูคบเพลิงแก่มวลมนุษย์๒
                                    เธอยังใส่ใจนอบน้อมอยู่หรือไม่
            [๓๓๙]    (ท่านพระราหุลทูลตอบดังนี้)
                                          ถึงจะมีความสนิทสนมกันมากสักเพียงใด
                                    ข้าพระองค์ก็ไม่เคยนึกดูหมิ่นบัณฑิตเลย
                                    การชูคบเพลิงแก่มวลมนุษย์
                                    ข้าพระองค์ก็ยังใส่ใจนอบน้อมอยู่เสมอ
            [๓๔๐]    (พระผู้มีพระภาคตรัสโอวาทดังนี้)
                                         เธอละกามคุณ    ๕    ซึ่งน่ารัก    น่ารื่นรมย์ใจแล้ว
                                    ออกจากเรือนบวชด้วยศรัทธา
                                    จงทำที่สุดแห่งทุกข์เถิด
            [๓๔๑]                    เธอจงคบกัลยาณมิตร    ยินดีเสนาสนะอันสงัด
                                    ปราศจากเสียงอึกทึกครึกโครม
                                    จงเป็นผู้รู้จักประมาณในการบริโภค
            [๓๔๒]                    เธอจงอย่าทำความอยากในปัจจัย    ๔    เหล่านี้    คือ
                                    จีวร    บิณฑบาต    เสนาสนะ    และคิลานปัจจัยเภสัชที่เกิดขึ้น
                                    เธออย่ากลับมายังโลกนี้อีกเลย
            [๓๔๓]                    เธอจงเป็นผู้สำรวมในปาติโมกข์    และอินทรีย์    ๕
                                    จงเจริญกายคตาสติกัมมัฏฐาน
                                    จงเป็นผู้เบื่อหน่ายในสังสารวัฏให้มาก
            [๓๔๔]                    จงเว้นสุภนิมิตอันเป็นเหตุให้เกิดราคะเสีย
                                    จงเจริญสมาธิจิตด้วยอสุภภาวนา
                                    จนจิตมีอารมณ์เป็นหนึ่ง    และตั้งมั่นด้วยดี๑
            [๓๔๕]                    จงเจริญกัมมัฏฐานที่ไม่มีนิมิต    จงละมานานุสัยกิเลส
                                    เพราะละมานะได้นั่นเอง    เธอก็จะเป็นผู้สงบระงับ
            ทราบว่า    พระผู้มีพระภาคตรัสสอนท่านพระราหุลด้วยคาถาเหล่านี้อยู่เนือง  ๆ
ด้วยประการฉะนี้
                  ราหุลสูตรที่ ๑๑
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 01, 2012, 07:45:06 am โดย ธัมมะวังโส »
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

ธรรมะ ปุจฉา

  • http://www.facebook.com/srikanet?ref=tn_tnmn
  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรมรรค
  • *****
  • ผลบุญ: +2/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 713
  • ปัญญสโก ภิกขุ (พระที) ..... คณะ ๓/๓ วัดพลับ
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0
แนะนำให้อ่านจ้า
บันทึกการเข้า
ยาดี มิได้ทำให้คนหายไข้   คนหายไข้ เพราะได้กินยาดี
ธรรมะ มิได้ทำให้คนดี       คนดีได้  เพราะปฏิบัติธรรม