ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: พระภิกษุหากินอย่างไร.? คำตอบที่น่าสนใจจาก "พระสารีบุตร"  (อ่าน 430 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28437
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0



พระภิกษุหากินอย่างไร.? คำตอบที่น่าสนใจจาก "พระสารีบุตร"

ครั้ง พระสารีบุตร อัครสาวกของพระพุทธเจ้า กำลังบิณฑบาตอยู่ในกรุงราชคฤห์ แล้วแวะฉันภัตตาหารจากบาตรยังเชิงผาแห่งหนึ่ง นางปริพาชิกา (นักบวชหญิงนอกศาสนา) ชื่อว่า “สุจิมุขี” จำพระสารีบุตรได้ว่าท่านได้รับการยกย่องจากพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า เป็นผู้มีปัญญามาก

นางจึงเข้าไปหาพระเถระแล้วถามว่า “ท่านก้มหน้าฉันหรือพระคุณเจ้า” 
พระสารีบุตรตอบว่า “้เราไม่ได้ก้มฉัน น้องหญิง”
“เช่นนั้นท่านเงยหน้าฉันหรือ”
“เรามิได้เงยหน้าฉัน”
“หรือท่านมองทิศใหญ่ฉันเช่นนั้นหรือ”
“เรามิได้มองทิศใหญ่ฉัน”
“ท่านมองทิศน้อยฉันหรือพระคุณเจ้า”
“เรามิได้มองทิศน้อยฉันหรอกน้องหญิง”


@@@@@@

นางปริพาชิกามึนงงในคำตอบของพระสารีบุตรแล้วกล่าวขึ้นว่า “พระคุณเจ้า ไม่ก้มหน้าฉัน ไม่เงยหน้าฉัน ไม่มองทิศใหญ่และทิศเล็กฉัน แล้วพระคุณเจ้าฉันอย่างไรเจ้าคะ ดิฉันเห็นมานักต่อนักแล้วว่านักบวชทั้งหลายชอบฉัน (หากิน) กับเดรัจฉานวิชา บางพวกพยากรณ์พื้นที่ ดิฉันเรียกว่า ก้มหน้าฉัน บางพวกดูดวงดาว (พยากรณ์ดวงชะตาด้วยดวงดาว) ดิฉันเรียกว่า เงยหน้าฉัน บางพวกชอบเป็นตัวแทนและสื่อสาร (กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ) ดิฉันเรียกว่า ดูทิศใหญ่ฉัน บางพวกชอบพยากรณ์จากอวัยวะ (ตรงกับศาสตร์นรลักษณ์) ดิฉันเรียกว่า ดูทิศน้อยฉัน“

พระสารีบุตรจึงตอบเรื่องการฉัน (หากิน) ของพุทธบุตรว่า “พุทธบุตรของพระสมณโคดม มิได้เลี้ยงชีพด้วยเดรัจฉานวิชา จึงไม่ก้มหน้า ไม่เงยหน้า ไม่ดูทิศใหญ่และทิศน้อยฉัน ตามที่น้องหญิงถาม แต่พุทธบุตรจะภิกขา (เที่ยวขออาหาร) จากผู้ที่มีความปรารถนาจะให้ พุทธบุตรจึงจะฉัน “

@@@@@@

นางปริพาชิกาได้ยินดังนั้นถึงกลับปีติและกล่าวว่า “พุทธบุตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผู้ไม่มีโทษ รับอาหารจากผู้ที่ปรารถนาจะให้ ไม่ฉันด้วยการก้มหน้า เงยหน้า ดูทิศใหญ่ และทิศน้อย พระภิกษุผู้เจริญทั้งหลายเป็นผู้ปราศจากซึ่งโทษ นทั้งหลายโปรดใส่บาตรพุทธบุตรเหล่านี้เถิด”

เหตุการณ์การสนทนาระหว่างพระสารีบุตรกับนางสุจิมุขี ทำให้เห็นว่านักบวชในสังคมอินเดียโบราณช่วงสมัยพุทธกาล เป็นเจ้าพิธี เป็นผู้มีความรู้ในด้านพยากรณ์ แล้วใช้ความรู้นี้เพื่อกอบโกยเงินทอง จนทำให้นางสุจิมุขีเหมารวมว่านักบวชย่อมหากินกับเดรัจฉานวิชา แต่นางได้ทราบแล้วว่ายังมีนักบวชที่ไม่ได้หากินกับเดรัจฉานวิชา คือ ภิกษุ นั่นเอง

 

ที่มา : สุจิมุขีสูตร
ภาพ : https://pixabay.com
ขอบคุณ : https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/169186.html
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ