ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: กฎแห่งกรรม : ตายอย่างหมาข้างถนน  (อ่าน 5204 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

นิรตา ป้อมนาวิน

  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรผล
  • *****
  • ผลบุญ: +20/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 1212
  • อย่างน้อยชาตินี้ขอปิดอบายภูมิ
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
กฎแห่งกรรม : ตายอย่างหมาข้างถนน
« เมื่อ: พฤษภาคม 30, 2012, 11:25:33 pm »
0


กฎแห่งกรรม : ตายอย่างหมาข้างถนน
 
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า “เหล้า” หากดื่มเข้าไปแล้วย่อมทำให้ขาดสติ เป็นที่มาของปัญหาต่างๆ มากมายในสังคม แต่ก็ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่ยังมองไม่เห็โทษของการดื่มเหล้าแต่ประการใด ทั้งๆที่มีตัวอย่างให้เห็นอยู่มากมายในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นการเมาเหล้าแล้วขับรถประมาทจนทำให้เกิดอุบัติเหตุ เมาเหล้าแล้วทะเลาะกับลูกเมีย เมาเหล้าแล้วทำให้เกิดการคึกคะนองทะเลาะวิวาทกัน เมาเหล้าแล้วก่อให้เกิดการข่มขืน เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เห็นจนชินตาในสังคม ตัวอย่างต่อไปนี้เป็นอีกกรณีหนึ่งที่ได้รับผลกรรมจากการดื่มเหล้า จนทำให้ต้องสิ้นใจตายอย่างน่าอนาถ       
       
ลุงเคน เป็นชาวอำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม แกเป็นคนที่ชอบดื่มเหล้าเป็นอย่างมาก แม้ว่าฐานะครอบครัวจะไม่ค่อยดีเท่าใดนัก แต่ก็ดื่มเหล้าหนักเป็นประจำทุกวัน บ่อยครั้งที่ชาวบ้านจะเห็นแกเมาเหล้ากลับมาทะเลาะกับเมีย จนกลายเป็นความเคยชินของคนแถวนั้น แรกๆ ชาวบ้านก็จะพยายามเข้าไปช่วย เมื่อเห็นแกตบตีทำร้ายเมีย แต่ก็โดนลุงเคนด่ากลับว่าเป็นเรื่องในครอบครัว คนอื่นไม่เกี่ยว จึงไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วย       
       
นอกจากแกจะทะเลาะกับเมียแล้ว ลุงเคนก็ยังทะเลาะกับลูกๆทั้ง 4 คน คือลูกชาย 1 คน และลูกสาว 3 คน เป็นประจำเช่นกัน โดยเฉพาะกับลูกชายที่ไม่ชอบเห็นพ่อตบตีแม่ หลายครั้งที่ลูกชายเข้ามาขวาง และอดไม่ได้ที่จะต้องใช้กำลังตอบโต้พ่อของตน เพื่อป้องกันแม่     
       
ลูกๆ ได้พยายามขอให้พ่อเลิกเหล้าหลายครั้ง แต่ลุงเคนก็ไม่เลิก นับวันยิ่งติดเหล้าจนงอมแงม วันไหนไม่ได้กินถึงกับจะลงแดงเลยทีเดียว ทำให้สภาพครอบครัวของแกนย่ำแย่ลงเรื่อยๆ เงินที่คนในครอบครัวช่วยกันหามาได้เล็กๆน้อยๆ แกก็ขอไปซื้อเหล้ากินจนหมด หากไม่ให้ก็จะอาละวาดจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โต ทุกคนในครอบครัว จึงได้แต่ทำใจ ถือว่าเป็นกรรมร่วมกันของทุกคน       
       
หลายปีต่อมาเมียของลุงเคนทนไม่ไหวที่ต้องให้ลูกๆ มาลำบากด้วย แทนที่เงินทองที่หามาได้จะนำไปเป็นค่าเล่าเรียนของลูก กลับต้องเอาไปให้ลุงเคนซื้อเหล้ากินจนหมด ลูกทุกคนจึงไม่ได้เรียนหนังสือสูงเลยแม้แต่คนเดียว เมื่อเป็นเช่นนี้ผู้เป็นแม่จึงตัดสินใจให้ลูกๆ แยกย้ายกันไปหางานทำในกรุงเทพ เพื่อจะได้หนีปัญหา ไม่ต้องหาเงินให้พ่อกินเหล้าแบบนี้อีก ส่วนเธอกับสามีก็จะทำมาหากินเท่าที่ทำได้ จะได้ดัดนิสัยลุงเคนไปในตัว       
       
เมื่อลูกๆ แยกย้ายไปอยู่กรุงเทพแล้ว ลุงเคนก็ไม่ค่อยมีเงินใช้ บ่อยครั้งที่แกไปกินเหล้าที่ร้านค้าแล้วขอติดหนี้ไว้ก่อน จนบัญชีของแกยาวเป็นหางว่าว เจ้าของร้านก็เอาบัญชีไปให้เมียแก ซึ่งก็ต้องหาเงินมาใช้หนี้ด้วยความทุกข์ใจ เธอจึงบอกร้านค้าว่า ต่อไปนี้หากลุงเคนไม่มีเงินซื้อเหล้า อย่าให้ติดไว้ก่อนเป็นอันขาด เพราะเธอหาเงินมาใช้หนี้ไม่ไหวแล้ว เพราะลำพังของเก่าที่ค้างอยู่ ก็ไม่รู้ว่าจะหาเงินจากไหนมาใช้คืน เพราะปีหนึ่งๆ ทำนาขายข้าวได้ไม่เท่าไหร่ แถมเงินที่ลูกๆส่งมาให้แม่ก็ถูกพ่อบังคับเอาไปซื้อเหล้ากินจนหมด       
       
เมื่อลุงเคนขอเงินเมียไปซื้อเหล้าไม่ได้ และไปเซ็นเหล้าที่ร้านค้ากินก็ไม่ได้ เพราะทางร้านบอกว่าเมียของแกสั่งไว้ และหนี้เก่ายังชำระไม่หมด ถ้าจะกินก็ต้องซื้อด้วยเงินสด ลุงเคนได้ฟังดังนั้น จึงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง รีบกลับบ้าน และเมื่อเห็นเมียยืนตากผ้าอยู่หน้าบ้าน แกก็ปรี่เข้าไปทุบตีเมียอย่างหนักด้วยความโกรธแค้น จนเพื่อนบ้านที่เห็นต้องเบือนหน้าหนี เพราะสงสาร แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ และครั้งนี้ดูเหมือนว่าเมียแกจะเจ็บหนักกว่าที่ผ่านๆ มา เพราะเธอถึงกับนอนซมด้วยความบอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจ     
       
ช่วงที่เธอกำลังนอนรักษาตัวอยู่นั้น ไม่มีใครทำกับข้าว กับปลาให้กิน ลุงเคนก็ไม่สนใจใยดี ออกไปรับจ้างเล็กๆ น้อยๆหาเงินมากินเหล้าเมามายเหมือนเดิม เพื่อนบ้านที่แวะเวียนมาปลอบใจ เห็นแล้วก็ยิ่งรู้สึกสมเพชเวทนา บางคนทนไม่ไหวจึงหาข้าวหาน้ำมาให้     
       
วันหนึ่งลุงเคนไปรับจ้างได้เงินมามากเป็นพิเศษ ตกบ่ายแกจึงไปนั่งกินเหล้าที่ร้าน และกินมากกว่าปกติ เพื่อฉลองที่หาเงินได้มากกว่าทุกวัน แกจึงเมาอย่างหนัก จนกระทั่งใกล้ค่ำ แกจึงคิดจะกลับบ้าน แกพยายามลุกขึ้นยืน เดินโซเซไปมา เพื่อพาตัวเองกลับบ้าน       
       
ระหว่างทางแกเดินเซๆ ล้มๆอยู่หลายครั้ง ด้วยอาการเมามาย แต่แล้วแกก็เซไปล้มทับรั้วไม้ไผ่ข้างทาง ไม้ไผ่อันแหลมคมจึงเสียบเข้าที่ท้องของลุงเคนอย่างแรง เลือดสดๆทะลักไหลออกมาทันที!!       
       
ลุงเคนได้รับความเจ็บปวดแสนสาหัส แกพยายามออกแรงดึงไม้จนหลุดออก แล้วเอามือกุมบาดแผลที่หน้าท้องไว้ เลือดยังไหลทะลักไม่ขาดสาย เพราะเหตุที่แกกินเหล้า จึงทำให้เลือดไหลมากกว่าปกติ ลุงเคนเดินร้องครวญครางไปตลอดทาง แต่ก็ไม่มีใครได้ยินเสียงหรือผ่านมาช่วยเหลือเลยแม้แต่คนเดียว แล้วแกก็เดินต่อไปไม่ไหว ร่างของแกค่อยๆทรุดลง แกจึงพยายามใช้วิธีคืบคลานไปทีละน้อยๆ จนรอยเลือดไหลเป็นทางยาว ในที่สุด ลุงเคนก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหว ประกอบกับเสียเลือดมาก จึงสิ้นลมหายใจด้วยความทุกข์ทรมานที่ข้างถนนในหมู่บ้านนั่นเอง!!
       
       
นี่คืออีกหนึ่งผลกรรมจากการดื่มเหล้าที่ทำให้ต้องตายอย่างหมาข้างถนน การดื่มเหล้าจึงเป็นหนทางแห่งความเสื่อมโดยแท้ ไม่ว่าจะเป็นความเสื่อมของตัวผู้ดื่มเองหรือของคนรอบข้างก็ตาม ปัญหาของสังคมที่มีผลอันเกิดจากการดื่มเหล้านั้นมีจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นปัญหาการทะเลาะวิวาท การข่มขืน การขับรถด้วยความประมาท รวมไปถึงโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ซึ่งทำให้รัฐต้องเสียงบประมาณมากมายในการเยียวยารักษา
       
นี่ก็เข้าพรรษาแล้ว จงลด ละ และเลิกเหล้าเสีย ผู้มีปัญญาจงหลีกให้ไกลห่างจากความเสื่อมเหล่านี้ เพราะการดื่มเหล้ามีแต่จะนำความทุกข์ความเดือดร้อนมาให้ แต่หากยังหลงมัวเมาอยู่ นอกจากจะทำให้ได้รับผลในชาตินี้แล้ว ในชาติหน้าก็ยังจะทำให้ตกนรกอีกด้วย       
       
(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 117 สิงหาคม 2553 โดย มาลาวชิโร)


ที่มา  http://www.bunnarak.com/index.php?topic=399.0
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28409
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
Re: กฎแห่งกรรม : ตายอย่างหมาข้างถนน
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: มิถุนายน 24, 2012, 01:42:00 pm »
0
สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:
สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:
สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:   สาธุเด้อ :s_good: ออนซอนนำแน :25:
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ