พิมพ์

[nonestop]

ควรอธิษฐาน ตั้งความหวัง ไว้อย่างไร เมื่อเราได้สร้างกุศลครับ

  ปกติผมจะอธิษฐาน ไปเกิดในยุคพระศรีอาริยเมตตรับ ครับ แต่มาช่วงหลังที่อ่านกระทู้ที่นี่มาก ๆ รู้สึกว่าเป็นเรื่องลกำบากมากเหลือเกินกว่าจะได้พบพระศาสนา พระพุทธเจ้าองค์ต่อไป ดังนั้นเพื่อเป็นการแก้ไขในสิ่งที่เคยอธิษฐานมาไม่ว่าจะภพไหน ชาติไหน ๆ ก็ตาม อยากแก้คำอธิษฐานเพื่อการบรรลุธรรม หรือเกิดในที่ใดดีครับ ... ที่จะได้ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิด กันหลายภพ หลายชาติ

  ใครมีข้อแนะนำดี ๆ ช่วยเสนอแนวทางให้ด้วยครับ


    ขอบคุณทุกท่าน ที่มีน้ำใจครับ

 

[raponsan]

 

ขอบคุณภาพจาก http://www.bloggang.com

 
   กล่าวคำขอขมาต่อพระรัตนตรัย (ุทุกครั้งก่อนปฏิบัติธรรม)

   อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
   สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต,
   มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
   สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง,
   ทาตัพพัง สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ
   สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต
   
   สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต,
   อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง
   สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต,
   อุกาสะ ขะมามิ ภันเต

ที่มา http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=6273.0

คำอฐิษฐานจิตกราบบูชาพระพุทธปฏิมากร

    นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ( สวด ๓ จบ)

    ข้าพเจ้าขอนอบน้อม บูชาพระคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงเสียสละ
    สั่งสมบารมีนับร้อยชาติมิถ้วน ตรัสรู้พระอนุตตร สัมมาสัมโพธิญาณ
    ประกาศธรรมนำไนยสัตว์ออกจากสังสารวัฏ
    พร้อมกราบพระธรรม และพระอริยสงฆ์

    ขอตั้งสัจจะอฐิษฐานด้วยอานิสงค์ผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัยให้ได้ถึงซึ่งพระนิพพาน
    แม้ต้องเกิดในภพชาติใดๆ ขอเกิดภายใต้ร่มเงาแห่งบวรพระพุทธศาสนา
    ได้พบสัตตบุรุษผู้รู้ธรรม อันประเสริฐมีกรรมสัมพันธ์ที่ดี
    ได้เกิดท่ามกลางกัลยาณมิตร ห่างไกลจากคนพาล
    มีโอกาสฟังธรรม ประพฤติธรรมจนเป็นปัจจัย
    ให้เจริญด้วยสติปัญญาญาณตามส่งชาตินี้และชาติต่อๆไป
    จนถึงพระนิพพาน ในกาลอันควรเทอญ


ที่มา http://board.palungjit.com/f17/คำอฐิษฐานจิตกราบบูชาพระพุทธปฏิมากร-244448.html

    ขอให้อธิษฐานใหม่ตามที่แนะนำนะครับ หากรู้ตัวว่าเข้าใกล้มรรคผลมากแล้ว(ต้องมีครูอาจารย์บอก)
    อาจจะต้องอธิษฐานลาพุทธภูมิ เรื่องนี้ต้องสอบถามจากครูอาจารย์เอาเอง
    คงแนะนำในเบื้องต้นได้เท่านี้
     

[Sitti]

ก็ ควรจะตั้งสัจจะอธิษฐาน สำเร็จธรรมในชาตินี้ ในพระพุทธเจ้าพระองค์นี้เลยครับ
เพราะถ้าปล่อยผ่านยืดเยื้ออีกละก็ น่าจะอีกเป็นแสนชาตินะครับ ดี ๆ ไม่ดี อาจจะได้ท่องอบายภูมิเล่น เสียอีกเพราะอนาคตต่อไปจากนี้ พระอริยะบุคคลที่เป็นพระอรหันต์ หาได้ยาก และ จะหาไม่ได้อีกนะครับ

 

[นินนินนิน]

ก็ ควรจะตั้งสัจจะอธิษฐาน สำเร็จธรรมในชาตินี้ ในพระพุทธเจ้าพระองค์นี้เลยครับ
เพราะถ้าปล่อยผ่านยืดเยื้ออีกละก็ น่าจะอีกเป็นแสนชาตินะครับ ดี ๆ ไม่ดี อาจจะได้ท่องอบายภูมิเล่น เสียอีกเพราะอนาคตต่อไปจากนี้ พระอริยะบุคคลที่เป็นพระอรหันต์ หาได้ยาก และ จะหาไม่ได้อีกนะครับ

 

แล้วมีเหตผล ที่ดี ๆ เพื่อการอธิษฐานจิต ไม่กลับมาเกิด หรือไม่ครับ
บางทีผมก็รู้สึกว่า เฉย ๆ นะครับ เพราะเป็นเรื่องของอนาคต ครับ

 

[เสกสรรค์]

ก็ ควรจะตั้งสัจจะอธิษฐาน สำเร็จธรรมในชาตินี้ ในพระพุทธเจ้าพระองค์นี้เลยครับ
เพราะถ้าปล่อยผ่านยืดเยื้ออีกละก็ น่าจะอีกเป็นแสนชาตินะครับ ดี ๆ ไม่ดี อาจจะได้ท่องอบายภูมิเล่น เสียอีกเพราะอนาคตต่อไปจากนี้ พระอริยะบุคคลที่เป็นพระอรหันต์ หาได้ยาก และ จะหาไม่ได้อีกนะครับ

 

แล้วมีเหตผล ที่ดี ๆ เพื่อการอธิษฐานจิต ไม่กลับมาเกิด หรือไม่ครับ
บางทีผมก็รู้สึกว่า เฉย ๆ นะครับ เพราะเป็นเรื่องของอนาคต ครับ

 

เหตุผล ดี ๆ น่าจะต้องคิดเอาเอง นะครับ ที่สำคัญ เหตุผลของผมก็คือ ผมเบื่อที่จะต้องเกิดมาทุกข์อย่างนี้ อีกนะครับ ถึงคิดไว้ว่าทำอย่างไรที่จะให้เราไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ อีกต่อไปพ้นจากสังสารวัฏนี้ไปเสียเลยครับ

 

[ธุลีธวัช (chai173)]

ปกติผมจะอธิษฐาน ไปเกิดในยุคพระศรีอาริยเมตตรัย ครับ แต่มาช่วงหลังที่อ่านกระทู้ที่นี่มาก ๆ รู้สึกว่าเป็นเรื่องลำบากมากเหลือเกินกว่าจะได้พบพระศาสนา พระพุทธเจ้าองค์ต่อไป ดังนั้นเพื่อเป็นการแก้ไขในสิ่งที่เคยอธิษฐานมาไม่ว่าจะภพไหน ชาติไหน ๆ ก็ตาม อยากแก้คำอธิษฐานเพื่อการบรรลุธรรม หรือเกิดในที่ใดดีครับ ... ที่จะได้ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิด กันหลายภพ หลายชาติ          ใครมีข้อแนะนำดี ๆ ช่วยเสนอแนวทางให้ด้วยครับ

                     

ทุกครั้งที่ประกอบกุศลโดยส่วนมากแล้วจะตั้งความปรารถนาในกามสุขตามวิสัยคนมีกิเลสกันเสียมาก หากหารู้ไม่ว่ากิเลส

อวิชชาเป็นเครื่องกั้น ตัณหาเป็นเครื่องผูก ชื่อว่าเวียนว่ายตายเกิด ทุกข์มิได้มีการแก้ไขคลายความมืดบอดใดใดลงไป

เลย คนหมู่แม้มากจึงจมปลักโคลนไร้สิ่งพึ่งพิง สังคมทุกวันนี้เป็นเช่นนี้ ความปรารถนาไม่เกิดเพียงอยากออกเสียจาก

สังสารวัฏฏ์นี้ถูก ครูบาอาจารย์ท่านก็ชวนเชิญให้ภาวนากัน จะมีสักกี่คนภาวนาได้ ที่สำคัญหนักหนาคือ "อธิษฐานกล่าว

ลาพุทธภูมิ" อันมีผลต่อการรับวิบากผลอย่างยากจะหลีกหนี เรียกว่าตายได้เลย ดังนั้นผู้ที่เห็นทุกข์ต้องค่อยๆผละคลาย

กิจภาระตรวนโซ่แห่งตนแห่งตนก่อนถึงที่สุดสละได้แม้เรือน อุทิศกาย ตายไม่เสียดาย เพียงขอให้พ้นหลุดพ้นจากโลกผู้

คนอันโสมม ผมก็ผู้หนึ่งที่เห็นแล้วหันหลังแล้วเพียงรอเวลา และเพียรเพิ่มบารมีตนไม่ขาด

"โลกนี้คือหมู่สัตว์ สารพัดชนหม่นโสมม เขลาขลาดปลักโคลนจม ขุ่นเขื่องขมข้องอยู่ฤา"



http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=suwannaphoom&month=11-2009&date=04&group=1&gblog=33