สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

การเลี้ยงชีพ ด้วยการยอมลดคุณค่าของชีวิต หรือ ด้วยการประพฤติอธรรม เป็นสิ่งน่ารังเกียจ

---

๗. ลาภครหชาดก (๒๘๗) ว่าด้วยวิธีการหลอกลวงเพื่อแสวงหาลาภ

(อาจารย์ทิศาปาโมกข์โพธิสัตว์ได้ตรัสกับมาณพผู้เป็นศิษย์ว่า)
[๑๐๙] ไม่บ้าก็ทำเป็นเหมือนคนบ้า
         ไม่ใช่คนส่อเสียดก็ทำเป็นเหมือนคนส่อเสียด
         ไม่ใช่นักฟ้อนรำก็ทำเป็นเหมือนนักฟ้อนรำ
         ไม่ตื่นข่าวก็ทำเป็นเหมือนตื่นข่าว
         ย่อมได้ลาภในบุคคลที่ลุ่มหลงงมงาย
         นี้เป็นคำสอนสำหรับเธอ

(ลูกศิษย์ได้ฟังคำของอาจารย์แล้ว จึงติเตียนลาภว่า)
[๑๑๐] พราหมณ์ น่าติเตียนการได้ยศ และการได้ทรัพย์สำหรับเลี้ยงชีวิต ซึ่งเป็นเหตุให้ประสบความพินาศ หรือประพฤติไม่เป็นธรรม
[๑๑๑] ถึงแม้เราจะเป็นนักบวชถือบาตรเลี้ยงชีพ การเลี้ยงชีพเช่นนั้นแหละยังดีกว่าการแสวงหาโดยไม่ชอบธรรม

                         ลาภครหชาดกที่ ๗ จบ



ที่มา : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ [ฉบับมหาจุฬาฯ] ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑
https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=287 (https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=287)
ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ : http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=460 (http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=460)
ขอบคุณภาพจาก : pinterest