[ทึ่ง!เด็กผู้หญิงช่วยพระเดินรับบิณฑบาต]

ทึ่ง!เด็กผู้หญิงช่วยพระเดินรับบิณฑบาต
ทึ่ง!เด็กผู้หญิงช่วยพระเดินรับบิณฑบาต เหตุเด็กชายติด'เกมส์-เพื่อน'มาก เผยต้องการทำบุญทำความดีช่วยเหลือพระ
               วันที่ 27 เมษายน ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดพิษณุโลกได้รับแจ้งว่า วัดคลองเป็ดเหนือ หมู่ 4 ต.วังพิกุล อ.วังทอง จ.พิษณุโลก ได้มีเด็กหญิง 4-5 คนตื่นแต่งเช้าเดินทางมาช่วยเหลือถือปิ่นโตเดินรับบิณฑบาตรภายในหมู่บ้าน เนื่องจากเด็กชายในยุคนี้ติดเพื่อน ติดเกมส์ และไปมั่วสุมเที่ยวเตร่ ไม่ยอมเข้าวัดมาช่วยเหลือพระเช่นในอดีต

               พระครูอุดมวรธรรม เจ้าอาวาสวัดคลองเป็ดเหนือ กล่าวว่า วัดคลองเป็ดเหนือเป็นวัดชนบทที่อยู่ใกล้เมือง ทำให้มีเด็กชายหญิงละแวกนี้เข้าไปเรียนในตัวเมือง กระแสความเจริญจึงเข้ามาทำให้เด็ก ในยุคนี้ติดเพื่อน ติดเกมส์ และไปมั่วสุมเที่ยวเตร่ ไม่ยอมเข้าวัดมาช่วยเหลือพระเช่นในอดีต เพราะในอดีตเราจะเห็นเด็กชาย มาถือปิ่นโตเดินบิณฑบาตเท่านั้น
               แต่ในปัจจุบันเริ่มมีเด็กหญิงที่ส่วนใหญ่เป็นลูกกำพร้า ฐานะยากจน เข้าวัดมาช่วยเหลือพระเดินถือปิ่นโตตามพระเดินรับบิณฑบาต ซึ่งทางวัดได้ให้ข้าวก้นบาตรกินให้เงินสัปดาห์ละ 50 บาท บางครั้งได้รถจักรยานมาก็จะมอบให้เด็กกลุ่มนี้เป็นการให้ทานด้วย ซึ่งเด็กหลายคนกตัญญูก็มาช่วยงานเก็บกวาดทำความสะอาดลานวัด ศาลาการเปรียญ ถ้ามีเวลาก็จะสอนธรรมให้เด็กเป็นคนดีด้วย

               ขณะที่ ด.ญ.รัชดาภรณ์ เข็มทอง อายุ 9 ขวบ อยู่บ้านเลขที่ 59 หมู่ 4 ต.วังพิกุล บอกว่า ครอบครัวฐานะปานกลาง แต่สาเหตุที่เข้ามาช่วยพระถือปิ่นโตเดินรับบิณฑบาตเพราะต้องการทำความดี โดยเริ่มเข้ามาตั้งแต่อายุ 5 ขวบ ตั้งใจมาช่วยเหลือพระสงฆ์ โดยตื่นนอนตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง ปั่นจักรยานมาที่วัดเพื่อรอพระเดินบิณฑบาตช่วง 6 โมงเช้า ใช้เวลาเดินประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ ๆ ก็กลับมาวัดจัดเตรียมสำรับให้พระฉันท์ภัตตาหารเช้า เสร็จก็เก็บกวาดทำความสะอาดจานชามปิ่นโต เก็บกวาดทำความสะอาดศาลาการเปรียญ สิ่งที่ได้คือได้ทำความดี ได้ทำบุญกุศล วัดช่วยเหลือให้ข้าวกิน แล้วยังให้เงินกินขนมสัปดาห์ละ 50 บาท นอกจากนี้การทำดังกล่าวยังต้องการตอบแทนบุญคุณพระสงฆ์และวัดอีกด้วย

ที่มา คม ชัด ลึก : http://www.komchadluek.net/detail/20140427/183630.html

แกะสลักหน้าผาเพื่อพระพุธทศาสนาวัดครูจารประเทือง
สถานที่ตั้ง ต.สมบูรณ์.อเสิงสาง.จ.นครราชสีมา.วัดเขาซับพงโพดประเทืองธรรม.

[สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ ยะทา ปัญญายะ ปัสสะติอะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา]

สัพเพ  ธัมมา  อะนัตตาติ          ยะทา  ปัญญายะ  ปัสสะติ
อะถะ  นิพพินทะติ  ทุกเข          เอสะ  มัคโค  วิสุทธิยา
  เมื่อบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา
    เมื่อนั้น  ย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง
นั่นแหละ เป็นทางแห่งพระนิพพาน อันเป็นธรรมหมดจด

“กิจฺโฉ พุทฺธานมุปฺปาโทฯ”  ความเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าเป็นการยาก
เพราะเหตุไร ?  เพราะกว่าจะมีพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นได้สักองค์หนึ่งนั้น จักต้องประกอบคุณความดีอย่างยิ่งยวด เป็นบารมี ได้แก่ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมม์บารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี จนแก่กล้าถึงอุปบารมี และปรมัตถบารมี เต็มส่วนทั้ง 10 ประการแล้ว จึงเป็นพลวะปัจจัยให้สามารถบำเพ็ญสมณธรรมเป็นพระพุทธเจ้าได้สำเร็จ  ดังตัวอย่างสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระนามว่าโคดมพระองค์นี้ ก่อนแต่จะตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ได้บรรลุความเป็นพระพุทธเจ้านั้น ทรงเป็น “พระปัญญาธิกโพธิสัตว์” ผู้บำเพ็ญบารมีเพื่อบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าด้วยพระปัญญาอันกล้าแข็ง ปรากฏตามคัมภีร์ชินกาลมาลีปกรณ์ รจนาโดยท่านพระรัตนปัญญาเถระ แปลโดย ศ.ร.ต.ท.แสง  มนวิทูร (เปรียญ) จัดพิมพ์โดยกรมการศาสนา พ.ศ.2517 หน้า 8 มีใจความว่า

“พระโพธิสัตว์เจ้าของเรานี้ ได้ทรงทำความปรารถนาเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยพระทัย มีระยะกาลตั้งแต่ ศาสนาพระพรหมเทวะ จนถึงศาสนาพระตถาคตศากยมุนีองค์ก่อน แล้ว 7 อสงไขย ได้ทรงกระทำความปรารถนาด้วยพระวาจา ตั้งแต่พระตถาคตศากยมุนีองค์ก่อน ถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีปังกรอีก 9 อสงไขย แล้วจึงได้ทรงกระทำความปรารถนาทั้งด้วยพระวรกายและพระวาจา อีก 4 อสงไขยแสนกัป ตั้งแต่พระพุทธเจ้าทีปังกร จนถึงพระพุทธเจ้ากัสสปะ ได้ผ่านพบและได้รับพุทธพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ถึง 24 พระองค์ จึงได้สำเร็จเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อ 2591 ปีที่ล่วงมานี้”

ความบังเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์ๆ เป็นการยากอย่างนี้ และนี้ว่าแต่เฉพาะการบำเพ็ญบารมีของพระปัญญาธิกโพธิสัตว์ ซึ่งมีระยะเวลาการบำเพ็ญบารมีในช่วงสุดท้าย 4 อสงไขย แสนกัป ส่วนการบำเพ็ญบารมีของพระสัทธาธิกโพธิสัตว์ ผู้ปรารถนาบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าด้วยศรัทธากล้าแข็ง และด้วยปัญญาปานกลาง มีระยะเวลาของการบำเพ็ญบารมีทั้งกายและใจ ในช่วงสุดท้ายนี้ ถึง 8 อสงไขย แสนกัป พระวิริยาธิกโพธิสัตว์ ผู้ปรารถนาบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าด้วยความเพียรกล้าแข็ง ด้วยศรัทธาและปัญญาปานกลาง มีระยะเวลาของการบำเพ็ญบารมีทั้งกายและใจ ในช่วงสุดท้ายนี้ถึง 16 อสงไขย แสนกัป อย่างเช่นพระเมตไตรยโพธิสัตว์ ก็เป็นพระวิริยาธิกโพธิสัตว์ ซึ่งมีระยะเวลาของการบำเพ็ญบารมีช่วงสุดท้ายนี้ 16 อสงไขย แสนกัป จึงจะได้ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า ต่อจากพุทธกาลของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโคดมนี้ ในช่วงสุดท้ายแห่งภัทรกัป คือ กัปอันเจริญนี้

จะเห็นได้ว่า กว่าจะมีพระพุทธเจ้าสักองค์หนึ่งเสด็จอุบัติขึ้นในโลกทั้งด้วยรูปกายอุบัติ และธรรมกายอุบัติ ได้ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ แล้วจึงได้เสด็จออกแนะนำสั่งสอนโปรดสัตว์โลก ชี้ทางเจริญ ทางเสื่อมแห่งชีวิต ชี้ทางพ้นทุกข์และถึงมรรคผลนิพพานอันเป็นบรมสุขได้อย่างแท้จริง ด้วยพระมหากรุณาคุณอย่างนี้ เป็นการยากนัก

หนึ่งในธัมมวิจย

ในเสลสูตรคัมภีร์มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ ความว่า
   พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ ณ อาปณนิคม เสลพราหมณ์ผู้เป็นอาจารย์สอนมนต์แก่มาณพ 300 คน ได้พาหมู่มาณพไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า พิจารณาเห็นพระมหาบุรุษลักษณะ 32 ประการ แล้วได้กราบทูลโต้ตอบกับพระผู้มีพระภาคเจ้า และกราบทูลเชิญให้เสวยราชสมบัติ
    พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า "ตถาคตเป็นพระราชาในทางธรรม ทรงหมุนล้อรถไปโดยธรรม เป็นล้อที่ใครจะให้หมุนกลับไม่ได้"
    เสลพราหมณ์กราบทูลถามถึงแม่ทัพธรรม  ซึ่งเป็นคู่กับพระธรรมราชา
    พระผู้มีพระภาคเจ้า  ทรงชี้ไปที่พระสารีบุตรเถระว่า  เป็นธรรมเสนาบดี(แม่ทัพธรรม)
   อนึ่ง  ถ้าจะเปรียบเทียบพระพุทธศาสนาเป็นกองทัพ  ก็เรียกได้ว่า "กองทัพธรรม"  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงดำรงอยู่ในฐานะเป็นจอมทัพธรรมและมีพระสารีบุตรเถระเป็นแม่ทัพธรรม เยี่ยงนี้แล้ว ผู้เข้าสู่สงครามจักต้องรบต้องต่อสู่ อยู่ตลอด เพียงแต่ สงครามนี้ เป็นสงครามแห่งธรรม

   จึงต่อด้วยคำถามที่ว่า "ท่านทั้งหลายพร้อมแล้วหรือยัง"

การที่ก้าวลงเข้าสู่สงคราม เป็นธรรมดา ที่เราจะต้องพบเจอ ศัตรู ที่น่ากลัว ทุกรูปแบบ

   จึงจำเป็นที่จะต้องมี ต้องพกพาอาวธุ (คือธรรม คือปัญญา คือความเพียร คือ.... )

อุณหิส คืออาวธุอย่างหนึ่ง

 กับคุณ Admax ที่สามารถแตกจำแนกแจกแจง ได้มากถึงขนาดนี้ แสดงให้เห็นถึง คำว่า พุทโธ สำหรับคุณว่า คืออะไร เช่นนี้ แล้วไซร้ เมื่อ เพียงนึก หรือ ได้ยินใครกล่าว หรือ ได้เห็นองค์พระพุทธรูปแล้วไซร้ จึงเกิดปิติโสมนัส ราวอย่าง กับ สุภาษิตนี้ว่า

พุทฺโธติ กิตฺตยนฺตสฺส     กาเย ภวติ ยา ปีติ
วรเมว หิ สา ปีติ          กสิเณนาปิ ชมฺพุทีปสฺส
                                                                                               
ความปิติโสมนัสที่เกิดในกายของบุคคลผู้เปล่งวาจาว่า "พุทโธ" ประเสริฐกว่าสมบัติทั้งปวงในชมพูทวีป
แล้วสำหรับท่านทั้งหลายละ (ไม่มีผิด ไม่มีถูก เป็นคำถามเปิด เป็นธัมมวิจย อยู่ที่ท่าน จะสามารถ อธิบายได้ขนาดไหน)

สำหรับท่านทั้งหลายแล้ว มารคืออะไร ?

และคำว่า เสนาบดี คืออะไร ?

เมื่อ ตอบคำถามที่สองนี้ แล้วจึง จะไปต่อที่คำถามที่สามว่า

ท่านทั้งหลาย พร้อมแล้วหรือไม่ ?

เมื่อกล่าวคำว่า "พุทโธ" หรือ "พุทธานุสสติ" แล้วท่านนึกถึงอะไร !!!
(ธัมมวิจย)

ในวิชา ธรรมะ ของนักธรรมเอก
   
      ได้มี จตุธาตุววัตถานะ กรรมฐาน รวมอยู่ด้วย พระเณรที่สำเร็จนักธรรมเอกแล้ว มิเคยได้ยินกล่าว หรือนำมาปฏิบัติ หรือจะเป็นเพียงแค่บัญญัติ หรือปฏิบัติ ที่ท่านทั้งหลายไม่มี  แต่ตอนนี้เห็นประโยชน์ เกื้อมากมี จักได้เข้าใจเพราะมี ปฏิบัติตามเกื้อกูล เมื่อดูพระสูตรกล่าวถึงธาตุ  หลายพระสูตรมากมี ไม่เอะใจบ้างหรือนี้ จตุธาตุววัตถานะเป็นฉะไหน ลองปฏิบัติ เมื่อถึง จะเข้าใจ ประโยชน์นัก อัศจรรย์มี เห็นทันที เมื่อได้ทำ

เนื้อ หาจาก http://amnad.com/dhamma/dhamma3%20ek/06.pdf นำมาให้ฉงน
แต่ก็เป็นเฉพาะ ข้อสอบให้จำทน จงกรมก็มีด้วยแยบยล จงกรมธาตุสำเร็จผล เมื่อได้เดิน

ธรรมะสงคราม สงครามแห่งธรรม เชิญท่านทั้งหลายธรรมะวิจารกันเถิด

ใครที่ได้ชื่อว่า พระธรรมะเสนาบดี ?และคำว่า เสนาบดี คืออะไร ?
คำถาม ท้าย ท่านทั้งหลาย พร้อมแล้วหรือไม่ ?
ฝากไว้ "อุณหิสะ"

อยากทราบบทขอขมากรรมและถอนคำอธิษฐานและคำสาปแช่ง ?
อยากทราบว่า ต้องกล่าวว่าอะไรบ้าง ?