ปริศนาธรรมประจำชีวิต
สี่คนหาม
สามคนหาย
สองคนตาย
หนึ่งคนกระโดดขี่โลง
สองคนชักธงนำหน้า
สี่คนหาม คือธาตุ ๔ ธำรงไว้
ดินน้ำลม และไฟ ไม่ไกลหนี
เมื่อยังหาม ยังรวมคู่ เราอยู่ดี
เมื่อหยุดหาม เรานี้ มิพ้นตาย
สามคนหาย คือวัยสาม ตามคาถา
ปฐมวัย วัยศึกษา พาห่างหาย
มัชฌิมวัย วัยงานคลุก ทุกข์เจียนตาย
ปัจฉิมวัย เตรียมตัวตาย ไม่ทุกข์นา
สองคนตาย คือความตาย ทายเป็นสอง
หนึ่งนั้นต้อง ตายเพราะหมด อายุหนา
อีกหนึ่งนั้น เพราะหมดบุญ มรณา
เร็วหรือช้า ต้องตาย วายทุกคน
หนึ่งคนที่ กระโดดขี่ โลงทองหนา
พระท่านว่า คือใจ ให้สับสน
โลงคือกาย ใจคือเรา เศร้าสุดทน
เกิดกี่หน ตายกี่ครั้ง โปรดชั่งใจ
สองคนชัก ธงนำ คำพระชี้
คือบาปบุญ มากมี ที่ผลักไส
บุญชักธง นำไปดี ที่สดใส
บาปชักธง นำไป ให้ทุกข์ทน
นี่คือธรรม นำชีวิต พินิจเถิด
จะก่อเกิด บุญกรรมพา อย่าสับสน
เร่งทำดี หนีร้าย ให้ไกลตน
เกิดเป็นคน จงเลือกทำ แต่กรรมดีฯ
ผู้เขียน
หัวข้อ: ปริศนาธรรมประจำชีวิต (อ่าน 1180 ครั้ง)