บุคคลชื่อว่า "สมสีสี" เป็นไฉน.?[๓๒] บุคคลชื่อว่า สมสีสี เป็นไฉน
การสิ้นไปแห่งอาสวะ และการสิ้นไปแห่งชีวิตของบุคคลใด มีไม่ก่อนไม่หลังกัน บุคคลนี้เรียกว่า สมสีสีที่มา : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๖ พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๓ ธาตุกถา-ปุคคลบัญญัติปกรณ์
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=36.2&item=32&items=1&preline=0&pagebreak=0
ชีวิตสมสีสี ผู้สิ้นกิเลสพร้อมกับสิ้นชีวิต, ผู้ได้บรรลุธรรมวิเศษแล้วก็ดับจิตพอดี
สมสีสี [สะ-มะ-สี-สี] บุคคลผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับสิ้นชีวิต คือ บรรลุอรหัตตผล ในขณะเดียวกับที่สิ้นชีวิต ;
นี้เป็นความหมายหลักตามพระบาลี แต่ในมโนรถปูรณี อรรถกถาแห่งอังคุตตรนิกาย ให้ความหมายสมสีสี ว่า เป็นการสิ้นอาสวะพร้อมกับสิ้นอย่างอื่นอันใดอันหนึ่งใน ๔ อย่าง
และแสดงสมสีสีไว้ ๔ ประเภท คือ
ผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับหายโรค เรียกว่า โรคสมสีสี
ผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับที่เวทนา ซึ่งกำลังเสวยอยู่สงบระงับไป เรียกว่า เวทนาสมสีสี
ผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับการสิ้นสุดของอิริยาบถอันใดอันหนึ่ง เรียกว่า อิริยาบถสมสีสี
ผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับสิ้นชีวิต เรียกว่า ชีวิตสมสีสี
สมสีสีในความหมายหลักข้างต้น ก็คือ ชีวิตสมสีสี ;
อย่างไรก็ดี ในอรรถกถาแห่งปุคคลปัญญัติ เป็นต้น แสดงสมสีสีไว้ ๓ ประเภท และอธิบายต่างออกไปบ้าง ไม่ขอนำมาแสดงในที่นี้ เพราะจะทำให้ฟั่นเฝือที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
https://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=%CA%C1%CA%D5%CA%D5
อรรถกถาสมสีสีบุคคล
วินิจฉัยในนิเทศแห่งสมสีสีบุคคล.
สองบทว่า "อปุพฺพํ อจริมํ" ได้แก่ ไม่ก่อนไม่หลัง. อธิบายว่า พร้อมกันนั่นเอง.
บทว่า "ปริยาทานํ" ได้แก่ ความสิ้นไปรอบ.
บทว่า "อยํ" ความว่า บุคคลนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกชื่อว่า สมสีสี.
ก็สมสีสีบุคคลนี้ มี ๓ พวก คือ
๑. อิริยาปถสมสีสี
๒. โรคสมสีสี
๓. ชีวิตสมสีสี.
บรรดาบุคคลเหล่านั้น
- บุคคลใดกำลังจงกรมอยู่ เริ่มตั้งวิปัสสนาแล้วบรรลุพระอรหัต ยังจงกรมอยู่นั่นแหละ ย่อมปรินิพพานเหมือนพระปทุมเถระ.
- บุคคลใดกำลังยืนอยู่ เริ่มตั้งวิปัสสนาแล้วบรรลุพระอรหัตกำลังยืนอยู่นั่นแหละ ย่อมปรินิพพานเหมือนพระติสสเถระผู้อยู่ในวิหารโกฏบรรพต.
- บุคคลใดกำลังนั่งอยู่ เริ่มตั้งวิปัสสนาแล้วบรรลุพระอรหัตกำลังนั่งนั่นแหละ ย่อมปรินิพพาน.
- บุคคลใดกำลังนอนอยู่ เริ่มตั้งวิปัสสนาแล้ว บรรลุพระอรหัตกำลังนอนนั่นแหละ ย่อมปรินิพพาน.
- บุคคลทั้งหมดดังกล่าวมานี้ ชื่อว่า อิริยาปถสมสีสีบุคคล.
@@@@@@@
อนึ่ง บุคคลใด เกิดโรคอย่างหนึ่งแล้ว เริ่มตั้งวิปัสสนาภายในโรคนั่นแหละ แล้วบรรลุพระอรหัต แล้วปรินิพพานด้วยโรคนั้นนั่นแหละ ท่านผู้นี้ชื่อว่า โรคสมสีสีบุคคล.
ถามว่า บุคคลผู้ชื่อว่า ชีวิตสมสีสี เป็นไฉน.?
ตอบว่า คำว่า "สีสะ" มี ๑๓ อย่าง คือ
๑. ตัณหา ชื่อว่าปลิโพธสีสะ
๒. มานะ ชื่อว่าพันธนสีสะ
๓. ทิฏฐิ ชื่อว่าปรามาสสีสะ
๔. อุทธัจจะ ชื่อว่าวิกเขปสีสะ
๕. อวิชชา ชื่อว่ากิเลสสีสะ
๖. ศรัทธา ชื่อว่าอธิโมกขสีสะ
๗. วิริยะ ชื่อว่าปัคคหสีสะ
๘. สติ ชื่อว่าอุปัฏฐานสีสะ
๙. สมาธิ ชื่อว่าอวิกเขปสีสะ
๑๐. ปัญญา ชื่อว่าทัสสนสีสะ
๑๑. ชีวิตินทรีย์ ชื่อว่า ปวัตตสีสะ
๑๒. วิโมกข์ ชื่อว่าโคจรสีสะ
๑๓. นิโรธ ชื่อว่าสังขารสีสะ.
บรรดาสีสะเหล่านั้น อรหัตมรรคย่อมครอบงำอวิชชา คือ กิเลสสีสะ จุติจิตย่อมครอบงำชีวิตนทรีย์ คือปวัตตสีสะ จิตที่ครอบงำอวิชชาย่อมไม่อาจเพื่อจะครอบงำชีวิตนทรีย์ได้ จุติจิตที่ครอบงำชีวิตนทรีย์ก็ไม่อาจเพื่อจะครอบงำจิตที่มีอวิชชาได้ จิตที่ครอบงำอวิชชาก็เป็นอย่างหนึ่ง จิตที่ครอบงำชีวิตนทรีย์ก็เป็นอย่างหนึ่ง.
สีสะทั้งสองอย่างนี้ของบุคคลใด ถึงความสิ้นไปพร้อมๆ กัน บุคคลนั้นจึงชื่อว่า ชีวิตสมสีสี.
@@@@@@@
ถามว่า สีสะทั้ง ๒ อย่างนี้ มีพร้อมๆ กันได้อย่างไร.?
ตอบว่า เพราะมีพร้อมๆ กันได้ด้วยวาระ.
อธิบายว่า การออกจากมรรคย่อมมีในวาระใด วาระนั้นชื่อว่ามีพร้อมๆ กัน คือว่า บุคคลใดตั้งอยู่ในปัจจเวกขณญาณ ๑๙ อย่าง คือ
- ปัจจเวกขณะในโสดาปัตติมรรค ๕ อย่าง
- ในสกทาคามิมรรค ๕ อย่าง
- ในอนาคามิมรรค ๕ อย่าง
- ในอรหัตตมรรค ๔ อย่าง
แล้วหยั่งลงสู่ภวังค์ จึงปรินิพพาน ความสิ้นไปแห่งสีสะทั้งสองอย่างนี้ จึงชื่อว่าพร้อมๆ กัน เพราะความพร้อมๆ กันด้วยวาระเหล่านั้น
เพราะฉะนั้น บุคคลนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ชีวิตสมสีสี.
ก็บุคคลนี้เท่านั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประสงค์เอาในสมสีสีนิเทศนี้.
จบอรรถกถาสมสีสีบุคคล. ที่มา : อรรถกถา ปุคคลบัญญัติปกรณ์ บุคคลบัญญัติ เอกกนิทเทส , อรรถกถาเอกกนิทเทส , อรรถกถาสมสีสีบุคคล
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=36.2&i=32 ขอบคุณภาพจาก : pinterest