ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: เหตุการณ์ ก่อนที่พระองค์จะตัดสินพระทัยสั่งสอนเวไนยสัตว์  (อ่าน 5289 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 28361
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0
เหตุการณ์ ก่อนที่พระองค์จะตัดสินพระทัยสั่งสอนเวไนยสัตว์


เมื่อพ่อค้าสองพี่น้องกราบทูลลาไปแล้ว  พระพุทธองค์ทรงเสด็จไปประทับ
เสวยวิมุตติสุข ณ ร่มไม้อชปาลนิโครธ (ต้นไทร) พระองค์ทรงรำพึงถึงธรรมที่ตรัสรู้ว่า

           “เป็นธรรมชาติ อันลึกซึ้ง ประณีตยิ่งนัก  ยากอย่างยิ่งที่มนุษย์
และสรรพสัตว์ทั่วๆ ไป  ผู้ซึ่งมีกิเลสหนาปัญญาน้อยหมกมุ่นยินดีอยู่ในกามคุณ
กองกิเลส  ถูกครอบงำให้ลุ่มหลงอยู่ในสงสาร ไฉนเลยจะรู้แจ้งได้”


             ขณะนั้นท้าวสหัมบดีพรหมทราบถึงพุทธดำริจึงชักชวนเหล่าเทพจากเทวโลก
เข้าไปเฝ้ากราบทูลอาราธนาให้ทรงแสดงธรรมโปรดสรรพสัตว์ทั้งปวง

            เมื่อได้สดับคำอาราธนา ของท้าวมหาพรหมแล้ว ทรงมีพระทัย กรุณาในหมู่สัตว์
พิจารณาตรวจดูสัตว์โลก เปรียบได้กับดอกบัว ๔ ประเภท


            อุคฆฏิตัญญู   บุคคลผู้มีอุปนิสัยวาสนาบารมีแก่กล้า  สติปัญญาดีและ
มีกิเลสเบาบาง
   เพียงได้ฟังพระธรรมเทศนาโดยย่อก็สามารถบรรลุมรรคผล
ได้โดยฉับพลัน เปรียบเหมือนดอกบัวที่พ้นน้ำแล้ว พอถูกแสงอาทิตย์ยามเช้าก็บานทันที


            วิปจิตัญญู   บุคคลผู้มีอุปนิสัยวาสนาบารมีปานกลาง มีกิเลสและ
ปัญญาปานกลาง
  ต่อเมื่อได้ฟังพระสัทธรรมซ้ำหรือได้ฟังอรรถาธิบาย
อีกทั้งได้รับคำแนะนำ  ก็สามารถบรรลุมรรคผลได้ เปรียบเหมือนดอกบัวที่อยู่เสมอน้ำ
ซึ่งจะบานในวันต่อไป


            เนยยะ บุคคลผู้มีวาสนาบารมีน้อย  มีสติปัญญาน้อย  มีกิเลสหนา  เมื่อได้ฟัง
พระสัทธรรมบ่อยๆ  ได้กัลยาณมิตรคอยแนะนำพร่ำสอน   พยายามทำความเพียรไม่ขาด
หมั่นเจริญสมถวิปัสสนา   ก็สามารถบรรลุมรรคผลได้   เปรียบเหมือนดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ
มีโอกาสที่จะบานในวันต่อ ๆ ไป


            ปทปรมะ บุคคลผู้มีวาสนาบารมียังไม่บริบูรณ์ถึงขึ้นจะบรรลุธรรมได้    อีกทั้ง
หนาแน่นไปด้วยกิเลส
   ไม่รู้จักเหตุและผล  ยากที่จะสั่งสอนให้บรรลุธรรมได้ในชาตินี้
แต่จะเป็นปัจจัยให้บรรลุธรรมในชาติต่อไป เปรียบเหมือนดอกบัวที่ยังจมอยู่ในโคลนตม
ย่อมเป็นเหยื่อของเต่าและปลา
 

            ดอกบัวมีหลากหลาย เช่น เวไนยสัตว์ผู้มีกิเลสมาก กิเลสปานกลาง กิเลสน้อย
ผู้มีอินทรีย์แก่กล้า

            ครั้นทรงพิจารณาด้วยพระปรีชาญาณ  และพระมหากรุณาคุณ
ต่อเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายแล้ว   จึงอธิษฐานพระทัยที่จะทรงแสดงธรรมสั่งสอน
เหล่าเวไนยสัตว์  ทรงตั้งพุทธปณิธานจะดำรงพระชนม์  จนกว่าจะประกาศพุทธศาสนา
ให้แพร่หลาย  ประดิษฐานพระธรรมให้มั่นคงแล้ว  เหล่าเทพยดาทุกจำพวกทราบถึง
พุทธปณิธานแล้ว ต่างพนมกรถวายอภิวาทพร้อมเปล่งเสียงแซ่ซ้องสาธุการ
และกลับสู่ทิพยวิมานของตน

 

            พระพุทธองค์ทรงระลึกถึงอา ฬารดาบสกาลามโคตร  และอุทกดาบสรามบุตร
แต่ทรงทราบด้วยทิพยจักษุญาณว่า ท่านทั้งสองเพิ่งจะสิ้นชีพ ทำให้พระองค์นึกเสียดาย
เป็นอย่างยิ่ง หากท่านทั้งสองได้ฟังพระธรรมก็จะได้บรรลุพระนิพพานอันเป็นบรมสุข

ที่มาจากพระไตรปิฎก อรรถกถาและคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง
http://buddha-thushaveiheard.com/All_page_04/html_1-40/SC_18.html

บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ