พิมพ์

[pornpimol]

 พระสารีบุตร มีอากัปกิริยาประดุจลิง   เป็นเพราะ นิสัยเนื่องด้วยชาติก่อน ๆ หรือว่า มีเหตุผลอื่นที่แฝงอยู่

 โดยปกติพระอรหันต์ เวลาที่ตื่นอยู่ย่อมประกอบด้วยสติ ดังนั้น สติ ท่านขาดหรืออย่างไร จึงแสดงอาการเป็น ลิง ในการกระโดด ข้ามคู วิ่งข้ามคู


  คือ ถ้าหลับ นั้นว่าไปอย่าง นะคะ

 

[raponsan]

http://www.youtube.com/watch?v=uKfKSeRv2ks

อัปโหลดเมื่อ 20 ธ.ค. 2011 โดย dhammanirvana

อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖

๒๕. เรื่องพระปิลินทวัจฉเถระ [๒๘๘]

           

ข้อความเบื้องต้น

      พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภพระปิลินทวัจฉเถระ
      ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อกกฺกสํ" เป็นต้น.

พระปิลินทวัจฉะใช้วาทะว่า "คนถ่อย" จนติดปาก

      ได้ยินว่า ท่านปิลินทวัจฉะนั้นกล่าวคำเป็นต้นว่า "คนถ่อยจงมา, คนถ่อยจงไป"
      ย่อมร้องเรียกทั้งคฤหัสถ์ทั้งบรรพชิต ด้วยวาทะว่าคนถ่อยทั้งนั้น.
      ภายหลังวันหนึ่ง ภิกษุเป็นอันมากกราบทูลแด่พระศาสดาว่า
      "พระเจ้าข้า ท่านปิลินทวัจฉะย่อมร้องเรียกภิกษุทั้งหลาย ด้วยวาทะว่าคนถ่อย."

      พระศาสดารับสั่งให้หาท่านมาแล้ว ตรัสถามว่า "ปิลินทวัจฉะ ได้ยินว่า
      เธอร้องเรียกภิกษุทั้งหลาย ด้วยวาทะว่าคนถ่อยจริงหรือ?"
      เมื่อท่านกราบทูลว่า "อย่างนั้น พระเจ้าข้า"

      จึงทรงกระทำบุพเพนิวาสของท่านปิลินทวัจฉะนั้นไว้ในพระหฤทัย แล้วตรัสว่า
      "ภิกษุทั้งหลาย พวกเธออย่ายกโทษแก่ภิกษุชื่อปิลินทวัจฉะเลย,
      ภิกษุทั้งหลาย วัจฉะหามีโทสะในภายใน ร้องเรียกภิกษุทั้งหลายด้วยวาทะว่า คนถ่อยไม่,
      ภิกษุทั้งหลาย ๕๐๐ ชาติของภิกษุชื่อวัจฉะไม่สับสนกันทั้งหมดนั้นเกิดแล้วในตระกูลพราหมณ์ ในภายหลัง,
      วาทะคนถ่อยนั้น เธอร้องเรียกมาแล้วตลอดกาลนาน,

      ถ้อยคำกระทบกระทั่งชนเหล่าอื่น อันเป็นคำระคายหู คำหยาบคายนั่นเทียว ชื่อว่าย่อมไม่มีแก่พระขีณาสพ,
      เพราะว่า บุตรของเรากล่าวอย่างนั้น ด้วยอำนาจแห่งความเคยชิน"
      .....ฯลฯ......
             
อ้างอิง
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=36&p=25

[raponsan]

พระสารีบุตร มีอากัปกิริยาประดุจลิง   เป็นเพราะ นิสัยเนื่องด้วยชาติก่อน ๆ หรือว่า มีเหตุผลอื่นที่แฝงอยู่

 โดยปกติพระอรหันต์ เวลาที่ตื่นอยู่ย่อมประกอบด้วยสติ ดังนั้น สติ ท่านขาดหรืออย่างไร จึงแสดงอาการเป็น ลิง ในการกระโดด ข้ามคู วิ่งข้ามคู


  คือ ถ้าหลับ นั้นว่าไปอย่าง นะคะ

 

 

วาสนา
อาการกายวาจา ที่เป็นลักษณะพิเศษของบุคคล ซึ่งเกิดจากกิเลสบางอย่าง และได้สั่งสมอบรมมาเป็นเวลานาน จนเคยชินติดเป็นพื้นประจำตัว
      แม้จะละกิเลสนั้นได้แล้ว แต่ก็อาจจะละอาการกายวาจาที่เคยชินไม่ได้
      เช่น คำพูดติดปาก อาการเดินที่เร็ว หรือเดินต้วมเตี้ยม เป็นต้น

       ท่านขยายความว่า 'วาสนา' ที่เป็นกุศลก็มี เป็นอกุศลก็มี
       เป็นอัพยากฤต คือ เป็นกลางๆ ไม่ดีไม่ชั่วก็มี
       ที่เป็นกุศลกับอัพยากฤตนั้น ไม่ต้องละ
       แต่ที่เป็นอกุศลซึ่งควรจะละนั้น แบ่งเป็น ๒ ส่วน คือ ส่วนที่จะเป็นเหตุให้เข้าถึงอบาย กับส่วนที่เป็นเหตุให้เกิดอาการแสดงออกทางกายวาจาแปลกๆ ต่างๆ
       ส่วนแรก พระอรหันต์ทุกองค์ละได้
       แต่ส่วนหลัง พระพุทธเจ้าเท่านั้นละได้ พระอรหันต์อื่นละไม่ได้

      จึงมีคำกล่าวว่า พระพุทธเจ้าเท่านั้นละกิเลสทั้งหมดได้ พร้อมทั้งวาสนา;
       ในภาษาไทย คำว่า วาสนา มีความหมายเพี้ยนไป กลายเป็นอำนาจบุญเก่า หรือกุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ

ที่มา พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

 
     
     พระสารีบุตรเกิดเป็นลิงมา ๕๐๐ ชาติ กริยาที่ชอบกระโดดโลดเต้นของลิง จึงติดมา
     เพราะเป็นความเคยชินที่สั่งสมมาตลอด ๕๐๐ ชาติ
     อยากให้เข้าใจว่า นี้เป็น"วาสนา" ที่อรหันตสาวก ละไม่ได้
     จิตอรหันต์นี้ ภาษาอภิธรรม เรียกว่า มหากิริยาจิต เป็นจิตที่ไม่เป็นทั้ง "กุศล และ อกุศล"
     อ่านแล้ว งง.? ไหมครับ
     ขอให้ศึกษาเอาเองนะครับ ผมเองไม่สันทัดเรื่องอภิธรรม
     เรื่องมีสติ หรือขาดสติอย่างไรนั้น ผมเองก็ไม่เข้าใจ...ปวดหัว