[ภรรยา 4 คน]

ภรรยา 4 คน

            อันชายชนคนเรานั้นมีสี่เมีย                      รักคลอเคลียเมียแรกนั้นแสนถนอม
รักเมียสองรองลงมาท่าจะยอม                           เมียสามตรอมยังซึ้งคนึงหา
         ให้สุดขมอกตรมที่เมียสี่                            ไม่ใยดีแยแสแม้นำพา
เราชายชนมิพ้นเลยที่เปรยมา                             อย่ากังขาเหตุมีแจ้งแถลงไข
         ถึงคราตายวายชีวีมิผิดแน่                        มีเพียงแต่รักเป็นบ่วงห่วงไฉไล
เวรแลกรรมจำพรากให้จากไกล                         คงปลงใจไปอำลาขอพาที
         เมียที่หนึ่งให้อำลาท่าจะจบ                       ยากจะคบเป็นเพื่อนแท้แน่ครานี้
เมียสองนั้นใฝ่สรรหาใหม่คงมี                           สุดย่ำยีหักหาญใจให้อกตรม
         คิดคำนึงถึงเมียสามคงมิหยาม                 ใส่คำถามตามช่วยปลอบตอบมิขม
สุดท้ายปลายเมียคนนี้ซิน่าชม                           เธอพร่างพรมไห้อาดูลย์ยอมสูญด้วย
        ทั้งหมดครบจบกระบวนทวนคำถาม           ได้อรรถความพอหนุนเกื้อเอื้ออำนวย
คติธรรมมีแฝงเร้นเน้นได้สวย                            ใช้คำช่วยเทียบเฉลยเผยสำนวน
        เมียหนึ่งคือสังขารที่ยานหย่อน                 ให้ผุกร่อนนอนเยียวยาชราชวน
ครั้นลาล่วงหน่วงแสนยากจากคร่ำครวญ          มิสมควรจะอาลัยใคร่ครวญดู      
        เมียที่สองหมายครองรักคือทรัพย์สิน        ได้เก็บกินสิ้นเพียงตัวกูของกู
เมื่อขันธ์ดับกลับกลายให้ชายชู้                        ไปเชิดชูอยู่ร่วมเคียงมิเที่ยงเลย
        อีกเมียสามนั้นมิไกลใช่ใครอื่น                  คนร่วมชื่นคือญาติมิตรที่ชิดเชย
ยามเจ็บไข้ให้อาสัญมิเมินเฉย                          ได้คุ้นเคยพอให้เขาไปส่งเรา
       ท้ายที่สุดหยุดปลดปลงตรงเมียสี่               นวลฉวีเสียทีพี่ขลาดเขลา
เธอนั้นไซ้คือบาปบุญที่ดูเบา                             ตามดุจเงาเป็นมิตรมั่นครั้นเมื่อตาย
       จบความร้อยถ้อยความเรียงเพียงเท่านี้     ทุกชีวีอย่าเพียรเอาเพลาเมื่อสาย
อย่าพลั้งเผลอเมามัวชั่วน่าอาย                       จะเสียดายเมื่อวัยผ่อนหย่อนชรา
       จงน้อมนำเอาแต่ดีที่มีเถิด                         คงบรรเจิดได้สุขสมอารมณ์หนา
มั่นในทานศีลแลธรรมภาวนา                          บุญรักษาได้สบายเมื่อปลายแล.

                                                                                     :d030:ธรรมธวัช....!

สวัสดี....คุณอิสรภาพ
         คุณนี่อิสรภาพสมชื่อจริงๆ วันนี้คุณกำลังเสวยบุญกรรมเก่าอยู่อย่างสุขสบายคิดเองเออเองสร้างโลกสมมติบัญญัติขึ้นเองเป็นตัวของตัวเองอย่างคับแคบ โลกมีมากมายหลายเรื่องราวที่บางครั้งเราย่างก้าวเดินอย่างสับสนแยกแยะอะไรผิดบ้างถูกบ้างและสิ่งที่ถูกที่สุดมันคืออะไรกันแน่คำตอบหาได้ที่ไหน .... โลกเนื้อแท้ติดสมมติบัญญัติทั้งนั้นนับแต่ชื่อที่เรียกขานกัน,สถานะทางสังคม,ข้อบัญญัติทางกฏหมาย,อัตราส่วนหน่วยวัดต่างๆ...ฯลฯ แต่การจะกล่าวว่าอะไรเป็นสมมติบัญญัตินั้นเป็นการใช้ปัญญาพิจารณาในชั้นเชิงของผู้ปฏิบัติภาวนา(มีจิตระงับนิ่งในอารมณ์เดียวเป็นอุปจารสมาธิแล้ว) แต่การนึกคิดเอาว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นสมมติบัญญัติในเชิงอรรถมันเป็นเพียงแต่รับรู้เข้าใจแต่ไม่เข้าถึง คุณอิสรภาพจะใช้ปัญญาในเชิงอรรถแบบวิถีโลกนั้นคงไม่ถูกต้องนักถือได้ว่าเป็นการแสดงทิฏฐิตัวตนอย่างหนึ่งเป็นการปิดกั้นการรับรู้วิถีที่เป็นอยู่(ปัจจุบัน)เป็นจริง(เข้าใจ)อย่างดื้อรั้นย่อมอยู่ร่วมกับสังคมได้ยากเพราะความคิดขัดกับคนอื่นแม้กับพ่อแม่ที่คิดจะให้คุณบวช...การคิดเองเข้าใจเองถือว่ายังไม่เข้าถึงถ้าจะเข้าถึงต้องเข้าสู่วิถีการกระทำเป็นรูปธรรมมีการรับรู้อนุโมทนากันอย่าไปละสมมติบัญญัติแบบมองไม่เห็นสัมผัสคนเดียวคนอื่น(พ่อ,แม่คุณ)มองไม่เห็นด้วยคงไม่ดี...คุณต้องสร้างสื่อสร้างนิมิตให้ปรากฏน้อมนำชักชวนด้วยการกระทำให้ผู้อื่นเห็นคุณค่าอย่างที่คุณเห็นจะได้กุศลคือความฉลาดอย่างผู้เข้าถึง......อย่าถือว่านี่เป็นการสอนแต่เราทักทายแสดงความคุ้นเคยกันอย่างกัลยาณมิตรนะครับ........สวัสดี

[อันความตายลอยเลื่อนเคลื่อนเข้ามา เห็นต่อหน้าให้ผวาแสนว้าวุ่นก็ทุกคนล้วนญาติเราเขาสิ้นบุญ ให้เคืองขุ่นเหงาเศร้ามิอาจช่วย นั่งครุ่นคิดหามิตรแจงแสดงเหตุ คงสมเจตน์ได้เกื้อเอื้ออำนวยหากถึงคราวาระเราก็คงซวย ตายไม่สวยท่าคงแย่แก้ไม่ทัน ขอให้คิดระลึกรู้อยู่เสมอ อย่าได้เผลอละสติทิฏฐิรั้นน้อมความตายเข้าหาตัวรู้ทั่วทัน ขนชูชันก็ไม่หวั่นสนั่นกลัว แผ่กุศลเจตนาหาผู้ตาย ให้เขาคลายยึดถ่วงหน่วงเนื้อตัวเข้าประคองบอกวิถีมีเรื่องชั่ว อย่าไปมั่วมาคละจิตคิดแต่ดี จงเพียรย้ำทำสตินั้นให้มั่น แล้วให้หมั่นระลึกถึงคุณพระศรีกุศลธรรมภาวนาอย่าช้าที พุทโธมีสุขาวดีเป็นแดนไป ครั้นถึงเราคงได้คิดนิมิตหมาย คงได้คลายกำหนัดหลงปลงเสียได้เพียรสรรค์สร้างทางกุศลเรื่อยไป หนทางไซร้นั้นแน่แท้เมืองแมน. :d030:ธรรมธวัช..!]

      
        อันความตายลอยเลื่อนเคลื่อนเข้ามา           เห็นต่อหน้าให้ผวาแสนว้าวุ่น
ก็ทุกคนล้วนญาติเราเขาสิ้นบุญ                        ให้เคืองขุ่นเหงาเศร้ามิอาจช่วย
     นั่งครุ่นคิดหามิตรแจงแสดงเหตุ                   คงสมเจตน์ได้เกื้อเอื้ออำนวย
หากถึงคราวาระเราก็คงซวย                            ตายไม่สวยท่าคงแย่แก้ไม่ทัน
     ขอให้คิดระลึกรู้อยู่เสมอ                              อย่าได้เผลอละสติทิฏฐิรั้น
น้อมความตายเข้าหาตัวรู้ทั่วทัน                       ขนชูชันก็ไม่หวั่นสนั่นกลัว
     แผ่กุศลเจตนาหาผู้ตาย                              ให้เขาคลายยึดถ่วงหน่วงเนื้อตัว
เข้าประคองบอกวิถีมีเรื่องชั่ว                            อย่าไปมั่วมาคละจิตคิดแต่ดี
    จงเพียรย้ำทำสตินั้นให้มั่น                            แล้วให้หมั่นระลึกถึงคุณพระศรี
กุศลธรรมภาวนาอย่าช้าที                               พุทโธมีสุขาวดีเป็นแดนไป
    ครั้นถึงเราคงได้คิดนิมิตหมาย                     คงได้คลายกำหนัดหลงปลงเสียได้
เพียรสรรค์สร้างทางกุศลเรื่อยไป                    หนทางไซร้นั้นแน่แท้เมืองแมน.

                                                                                      :d030:ธรรมธวัช..!

[ความดื้อรั้นผูกถ่วงหน่วงดวงจิตมีแต่คิดริษยาอิจฉาคนมิยอมความตามยื้อถือตัวตนอย่าไปสนปล่อยเขาทรามตามนี้เทอญ. :character0029:ธรรมธวัช..!]

    
         ความดื้อรั้นผูกถ่วงหน่วงดวงจิต
มีแต่คิดริษยาอิจฉาคน
มิยอมความตามยื้อถือตัวตน
อย่าไปสนปล่อยเขาทรามตามนี้เทอญ.

                                :character0029:ธรรมธวัช..!

[อันเวรกรรมทำไว้แต่ปางไหนจึงผลักไสให้ชะตานั้นจำพรากสามีรักหน่ายแหนงหนีให้ตีจากสุดหักห้ามใจอยากฝืนให้คืนหวน วันคืนผ่านนานไปให้เหงาเศร้าชีวิตเฉาขลาดเขลาให้เซซวนรักสามียังคงมั่นไม่เรรวนไห้คร่ำครวญเยื่อใยยากตัดรอน ขอให้ตรองครองสติคิดให้ดีพระหลวงพี่ศรัทธามั่นมิสั่นคลอนถือครองเพศบรรพชิตมิคิดย้อนเราจงผ่อนอย่าร้อนไปมิใช่ที ขอให้มั่นในศีลทานการกุศลละบุคคลตัวตนเขาเราไม่มีปฏิบัติอุปัฏฐากพระสามีบุญราศีจะหนุนเกื้อเจือจานเอง. :d030:ธรรมธวัช..!]

 :'(
        อันเวรกรรมทำไว้แต่ปางไหน
จึงผลักไสให้ชะตานั้นจำพราก
สามีรักหน่ายแหนงหนีให้ตีจาก
สุดหักห้ามใจอยากฝืนให้คืนหวน
     วันคืนผ่านนานไปให้เหงาเศร้า
ชีวิตเฉาขลาดเขลาให้เซซวน
รักสามียังคงมั่นไม่เรรวน
ไห้คร่ำครวญเยื่อใยยากตัดรอน
     ขอให้ตรองครองสติคิดให้ดี
พระหลวงพี่ศรัทธามั่นมิสั่นคลอน
ถือครองเพศบรรพชิตมิคิดย้อน
เราจงผ่อนอย่าร้อนไปมิใช่ที
     ขอให้มั่นในศีลทานการกุศล
ละบุคคลตัวตนเขาเราไม่มี
ปฏิบัติอุปัฏฐากพระสามี
บุญราศีจะหนุนเกื้อเจือจานเอง.

                 :d030:ธรรมธวัช..!

[อันใจคนปุถุชนนั้นผันแปรสุดยากแท้หยั่งถึงคะนึงได้รักแล้วชังหน่ายแหนงหนีนี่ใจใช่ว่าใครเชื่อทุกคนเหมือนเหมือนกัน ถ้าจะรักหมายจะให้เขาสยบก็จะพบแต่เรื่องเศร้าเฉาทุกวันด้วยเราเด่นเขาเขม่นเช่นว่านั้นอย่าขยันงอนง้อเลยเฉยคงดี ให้ทนอดปลดปลงอย่าเหงาเศร้ามองตัวเขาดูตัวเราคอยท่าทีทำอย่างเคยนิ่งเฉยอย่าเซ้าซี้ค่อยพาทีเดี๋ยวใจอ่อนก็ผ่อนตาม ขอให้มั่นถือความดีมีศีลทานอย่าผลัดผ่านเมินเฉยเปรยมองข้ามขยันหมั่นในความดีวิถีงามทุกโมงยามใจมีสุขมิทุกข์เอย. :character0029:ธรรมธวัช..!]

    
       อันใจคนปุถุชนนั้นผันแปร
สุดยากแท้หยั่งถึงคะนึงได้
รักแล้วชังหน่ายแหนงหนีนี่ใจ
ใช่ว่าใครเชื่อทุกคนเหมือนเหมือนกัน
     ถ้าจะรักหมายจะให้เขาสยบ
ก็จะพบแต่เรื่องเศร้าเฉาทุกวัน
ด้วยเราเด่นเขาเขม่นเช่นว่านั้น
อย่าขยันงอนง้อเลยเฉยคงดี
     ให้ทนอดปลดปลงอย่าเหงาเศร้า
มองตัวเขาดูตัวเราคอยท่าที
ทำอย่างเคยนิ่งเฉยอย่าเซ้าซี้
ค่อยพาทีเดี๋ยวใจอ่อนก็ผ่อนตาม
     ขอให้มั่นถือความดีมีศีลทาน
อย่าผลัดผ่านเมินเฉยเปรยมองข้าม
ขยันหมั่นในความดีวิถีงาม
ทุกโมงยามใจมีสุขมิทุกข์เอย.

                  :character0029:ธรรมธวัช..!

[สวัสดีครูสายทองที่เคารพได้โจทย์จบกระทู้ความให้ฉงนแม้เป็นหญิงจิตคงมั่นไม่กังวลตั้งกุศลเจตนามิบิดเบือน หากได้เกิดก็ขอเกิดเป็นหญิงเลิศผู้ประเสริฐครองรูปกายมิใฝ่เรือนไม่หมายให้ชนชายใดได้เยี่ยมเยือนมิแปดเปื้อนภาวนาศีลแลทาน หากเป็นชายก็ขอใฝ่พราหมจรรย์หฤหรรษ์อยู่ด้วยธรรมกรรมฐานจิตน้อมนำใฝ่สรรหาครูอาจารย์มุ่งนิพพานมิขอเกิดเป็นสักขี ถึงท้ายความลิขิตเขียนเพียรร้อยกรองได้สมปองหทัยแจ้งในอิตถีหญิงประเสริฐเลิศบุญญานั้นยังมีใช่พาทีขอชื่นชมอนุโมทนา. :character0029:ธรรมธวัช...!]

    
         สวัสดีครูสายทองที่เคารพ
ได้โจทย์จบกระทู้ความให้ฉงน
แม้เป็นหญิงจิตคงมั่นไม่กังวล
ตั้งกุศลเจตนามิบิดเบือน
     หากได้เกิดก็ขอเกิดเป็นหญิงเลิศ
ผู้ประเสริฐครองรูปกายมิใฝ่เรือน
ไม่หมายให้ชนชายใดได้เยี่ยมเยือน
มิแปดเปื้อนภาวนาศีลแลทาน
     หากเป็นชายก็ขอใฝ่พราหมจรรย์
หฤหรรษ์อยู่ด้วยธรรมกรรมฐาน
จิตน้อมนำใฝ่สรรหาครูอาจารย์
มุ่งนิพพานมิขอเกิดเป็นสักขี
     ถึงท้ายความลิขิตเขียนเพียรร้อยกรอง
ได้สมปองหทัยแจ้งในอิตถี
หญิงประเสริฐเลิศบุญญานั้นยังมี
ใช่พาทีขอชื่นชมอนุโมทนา.

                       :character0029:ธรรมธวัช...!

[อันคนเราล้วนแต่กรรมนำลิขิตให้ชีวิตปราณีตสุขหรือทุกข์เข็ญอย่าคิดผละว่าศีลทานมิจำเป็นเพราะสุขเย็นอยู่ที่ธรรมหนุนนำตัว! :character0029:ธรรมธวัช...!]

  
        อันคนเราล้วนแต่กรรมนำลิขิต
ให้ชีวิตปราณีตสุขหรือทุกข์เข็ญ
อย่าคิดผละว่าศีลทานมิจำเป็น
เพราะสุขเย็นอยู่ที่ธรรมหนุนนำตัว!

                         :character0029:ธรรมธวัช...!

สวัสดี...ครับคุณน้องใหม่
        ยินดีต้อนรับครับ...ขอให้ติดตามข่าวสารเรื่องราวจากเว็บนี้อย่าทิ้งหายไป คุณมีโอกาสได้พบพระอาจารย์แน่ถ้ามีความตั้งมั่น ผมดูจากกระทู้คุณคงมีนิพพิทาเกิดขึ้นแล้วหากจิตคิดน้อมนำมาสู่วิถีแห่งการหลุดพ้นการแสวงหาครูบาอาจารย์ที่สามารถชี้นำได้ถือเป็นเรื่องดี สิ่งนี้ถือว่าสำคัญจากหลายๆประสพการณ์ที่เจอะเจอการปฏิบัติมักหลงทางไม่รู้ไม่เข้าใจไปต่อไม่ได้เพราะความไม่รู้ สำหรับแนวทางการปฏิบัติมัชฌิมาแบบลำดับนั้นถือได้ว่าสำคัญเพราะเป็นของแท้มีประวัติอ้างอิงสืบสานยาวนานใครก็ค้านไม่ได้อีกทั้งมีครูอาจารย์รู้ลึกรู้จริงชี้นำได้ยิ่งดีแล้วคุณจะเข้าใจภาคภูมิใจที่ได้เป็นหลานศิษย์หลวงปู่สุกไก่เถื่อนและรู้ว่าของแท้นั้นเป็นอย่างไรมาเถอะครับมาช่วยกันจรรโลงธรรมกรรมฐานสายนี้สืบต่อไป...สวัสดี

[อันเราเหล่าผองชนผู้ขลาดเขลาเป็นผู้เบาปัญญาหารู้แจ้งเที่ยวเสพสรรบ้าไปไม่ระแวงแล้วเติมแต่งสุขทุกข์ถือตัวตน จากกระทู้สื่อบทมนต์อุณหิสส์เสริมจริตให้ได้ใฝ่อยากค้นน้อมนำมาเจริญไว้ในกมลคงช่วยดลให้ชีวิตมิผิดทาง. :character0029:สาธุ...ธรรมธวัช.!]

   
        อันเราเหล่าผองชนผู้ขลาดเขลา
เป็นผู้เบาปัญญาหารู้แจ้ง
เที่ยวเสพสรรบ้าไปไม่ระแวง
แล้วเติมแต่งสุขทุกข์ถือตัวตน
     จากกระทู้สื่อบทมนต์อุณหิสส์
เสริมจริตให้ได้ใฝ่อยากค้น
น้อมนำมาเจริญไว้ในกมล
คงช่วยดลให้ชีวิตมิผิดทาง.
         
        :character0029:สาธุ...ธรรมธวัช.!

[อันความรักนั้นเห็นทีมีแต่ทุกข์ ยากสพสุขสมหวังได้ดั่งขวนขวายเพียรบากบั่นดั้นด้นหาทั้งหญิงชาย ครั้นเบื้องปลายให้ระทมตรมอุรา เพียงเท่านี้คือชีวิตมิใช่ฝัน ที่ผกผันวิถีแท้แก่ชะตาอย่าพาลหลงว่าหนุ่มสาวมิชรา มรณาชิดกรายกล่ำอย่าย่ามใจ หมั่นไตร่ตรองครองศีลทานการกุศล รักซุกซนอย่าไขว่คว้าหาดีไม่จงรักตัวห่วงตัวตนอย่าห่วงใคร เบื้องหน้าไปมีแต่ตนเตือนตนแล.]

     
           อันความรักนั้นเห็นทีมีแต่ทุกข์     ยากสพสุขสมหวังได้ดั่งขวนขวาย
เพียรบากบั่นดั้นด้นหาทั้งหญิงชาย     ครั้นเบื้องปลายให้ระทมตรมอุรา
        เพียงเท่านี้คือชีวิตมิใช่ฝัน     ที่ผกผันวิถีแท้แก่ชะตา
อย่าพาลหลงว่าหนุ่มสาวมิชรา     มรณาชิดกรายกล่ำอย่าย่ามใจ
       หมั่นไตร่ตรองครองศีลทานการกุศล     รักซุกซนอย่าไขว่คว้าหาดีไม่
จงรักตัวห่วงตัวตนอย่าห่วงใคร     เบื้องหน้าไปมีแต่ตนเตือนตนแล.

                                                                                     ธรรมธวัช.!



http://jakree2499.blogspot.com/2010/05/blog-post_993.html

[พระคาถาอรหันต์อัฏฐทิศ มีลิขิตเนื่องแต่บทพุทธคุณถ้อยพยางค์ห้าสิบหกนั้นเป็นบุญ เข้าเกื้อหนุนองค์ธรรมภาวนา แปดแถวแนวพระคาถาเป็นหนึ่งบท วรพจน์ลำดับเสียงเรียงลงมา ไล่คาถาสิ้นพจน์เสียงเพียงเจ็ดหนา ต้องตำราเสร็จสิ้นความตามนี้เถอญ. ธรรมธวัช...!]

       พระคาถาอรหันต์อัฏฐทิศ         
มีลิขิตเนื่องแต่บทพุทธคุณ
ถ้อยพยางค์ห้าสิบหกนั้นเป็นบุญ         
เข้าเกื้อหนุนองค์ธรรมภาวนา   
      แปดแถวแนวพระคาถาเป็นหนึ่งบท         
วรพจน์ลำดับเสียงเรียงลงมา 
ไล่คาถาสิ้นพจน์เสียงเพียงเจ็ดหนา   
ต้องตำราเสร็จสิ้นความตามนี้เถอญ.

                                  ธรรมธวัช...!

   
อิ ติ ปิ โส ภะ คะ วา อะ             บทกระทู้ 7 แบก เป็นคาถาสวดพระจันทร์ 15 จบ
ระ หัง สัม มา สัม พุท โธ วิช    บทเรียกฝนแสนห่า เป็นคาถาสวดพระอังคาร 8 จบ
ชา จะ ระ ณะ สัม ปัน โน สุ      บทนารายณ์เกลื่อนสมุทร เป็นคาถาพระพุธ 17 จบ (พุธกลางวัน)
คะ โต โล กะ วิ ทู อะ นุต          บทนารายณ์คลายจักร เป็นคาถาสวดพระเสาร์ 10 จบ
ตะ โร ปุ ริ สะ ทัม มะ สา          บทนารายณ์ขว้างจักรตรึงไตรภพ เป็นคาถาสวดพระพฤหัส 19 จบ
ระ ถิ สัต ถา เท วะ มะ นุต        บทนารายณ์พลิกแผ่นดิน เป็นคาถาสวดพระราหู 12 จบ
                                               (พุธกลางคืน)
สา นัง พุท โธ ภะ คะ วา ติ      บทตวาดฟ้าป่าหิมพานต์ เป็นคาถาสวดพระศุกร์ 21 จบ
                                              บทนารายณ์แปลงรูป เป็นคาถาสวดพระอาทิตย์ 6 จบ


แถวตั้งที่ 1 (อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา)     ทิศบูรพา พระอัญญาโกณฑัญญะ (รัตตัญญู ผู้รู้ราตรีนาน)
แถวตั้งที่ 2 (ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง)      ทิศอาคเณย์ พระมหากัสสปะ (ทรงธุดงควัตร)
แถวตั้งที่ 3 (ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท)    ทิศทักษิณ พระสารีบุตร,อัครสาวกเบื้องขวา (ทรงปัญญา)
แถวตั้งที่ 4 (โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ)   ทิศหรดี พระอุบาลี (ทรงพระวินัยสงฆ์)
แถวตั้งที่ 5 (ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ)   ทิศปัศจิม พระอานนท์ (ทรงพหูสูตร)
แถวตั้งที่ 6 (คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ) ทิศพายัพ พระควัมปติ หรือ พระสีวลี (มหาลาภ)
แถวตั้งที่ 7 (วา โธ โน อะ มะ มะ วา)  ทิศอุดร พระโมคคัลลานะ,อัครสาวกเบื้องซ้าย (ทรงฤทธิ์)
แถวตั้งที่ 8 (อะ วิช สุ นุต สา นุส ติ)   ทิศอีสาน พระราหุล,บูรพมัชฌิมาจารย์
                                                         (ผู้ใฝ่ศึกษาใน ศีล,สมาธิ,ปัญญา)

[ชื่อว่าโลกมีแต่เรื่องให้เคืองขุ่นตัณหาวุ่นรักโลภหลงจมอบายศีลแลธรรมมิน้อมนำน่าเสียดายโลกกลับกลายมีแต่คนพิกลจริง ชื่อว่าโลกบริโภคแต่เรื่องทรามมีเรื่องกามเป็นของล่อมิหยุดนิ่งรักแต่ดีมีให้คุณเถอะชายหญิงอย่าประวิงเพลาเลยล่วงหน่วงธรรมเถอญ. :d030:ธรรมธวัช...!]

 
        ชื่อว่าโลกมีแต่เรื่องให้เคืองขุ่น
ตัณหาวุ่นรักโลภหลงจมอบาย
ศีลแลธรรมมิน้อมนำน่าเสียดาย
โลกกลับกลายมีแต่คนพิกลจริง
      ชื่อว่าโลกบริโภคแต่เรื่องทราม
มีเรื่องกามเป็นของล่อมิหยุดนิ่ง
รักแต่ดีมีให้คุณเถอะชายหญิง
อย่าประวิงเพลาเลยล่วงหน่วงธรรมเถอญ.
                                         
                                 :d030:ธรรมธวัช...!
 

[อันดวงจิตพยาบาทนั้นเศร้าหมอง เป็นดุจครองมีน้ำหลากขวางกุศลจงเร่งเพียรใฝ่ศีลทานตัดกังวล ละบุคคลตัวตนเขาเราไม่มี สิ่งที่แล้วเป็นด้วยกรรมนำลิขิต อย่าสิ้นคิดโมหะหลงปลงเป็นดีรักษ์เมตตาแก่ศัตรูหมู่เวรี ชั่วพ่ายหนีศีลธรรมนำสิ้นกรรมเทอญ.]

                  อันดวงจิตพยาบาทนั้นเศร้าหมอง               
เป็นดุจครองมีน้ำหลากขวางกุศล
จงเร่งเพียรใฝ่ศีลทานตัดกังวล                           
ละบุคคลตัวตนเขาเราไม่มี
       สิ่งที่แล้วเป็นด้วยกรรมนำลิขิต                 
อย่าสิ้นคิดโมหะหลงปลงเป็นดี
รักษ์เมตตาแก่ศัตรูหมู่เวรี                                 
ชั่วพ่ายหนีศีลธรรมนำสิ้นกรรมเทอญ.
                                      ธรรมธวัช...!

[อันถ้อยคำนำแถลงแสดงเหตุ มิสมเจตต์ในกมลขุ่นเคืองอยู่กุศลธรรมมีในตัวใคร่ครวนดู อย่าหดหู่หน่วงดวงจิตนั้นให้หมอง เร่งหามิตรสนิทธรรมนำให้แจ้ง เรื่องคลางแคลงมรรควิถีมีชี้ช่องพบอาจารย์ ณ.ศูนย์ธรรมได้ดั่งปอง ไขข้อข้องฉงนหายคลายทุกข์เทอญ. ธรรมธวัช...!]

          อันถ้อยคำนำแถลงแสดงเหตุ         
มิสมเจตต์ในกมลขุ่นเคืองอยู่
กุศลธรรมมีในตัวใคร่ครวนดู               
อย่าหดหู่หน่วงดวงจิตนั้นให้หมอง
        เร่งหามิตรสนิทธรรมนำให้แจ้ง     
เรื่องคลางแคลงมรรควิถีมีชี้ช่อง
พบอาจารย์ ณ.ศูนย์ธรรมได้ดั่งปอง         
ไขข้อข้องฉงนหายคลายทุกข์เทอญ.

                             ธรรมธวัช...!

[อันกุศลเจตนาตั้งมั่นแล้ว คงมิแคล้วล่ำเรียนธรรมกรรมฐานให้พินิจเพียรสั่งสมใฝ่บุญทาน ครูอาจารย์ท่านรออยู่มิเร้นหาย เถลิงศกตรุษจีนนี้คงมีผล มาเที่ยวยลกราบพระบาทพุทธฉายมีไม้ดอกข้าวตอกห้ามาอย่าอาย วิถีปลายคือเบื้องหน้า "มัชฌิมา" เพียงสัจจะอธิษฐานมั่นในใจ ระลึกไว้ถึงหลวงปู่องค์ครูบาสมเด็จสังฆราช "สุก" นั้นรักษา อันใครใครสดับมา "ไก่เถื่อน" คุ้น เหยียบรถเร่งถึงสามแยกอย่าแชเชือน เข้าเยี่ยมเยือน ณ.ศูนย์ธรรมแก่งขนุนเลยผ่านศูนย์พยาบาลมินานคุณ เข้าเขตบุญสงฆ์อารามตามนี้เทอญ...! ธรรมธวัช....!]

         อันกุศลเจตนาตั้งมั่นแล้ว                                คงมิแคล้วล่ำเรียนธรรมกรรมฐาน
ให้พินิจเพียรสั่งสมใฝ่บุญทาน                              ครูอาจารย์ท่านรออยู่มิเร้นหาย
       เถลิงศกตรุษจีนนี้คงมีผล                               มาเที่ยวยลกราบพระบาทพุทธฉาย
มีไม้ดอกข้าวตอกห้ามาอย่าอาย                          วิถีปลายคือเบื้องหน้า "มัชฌิมา"
       เพียงสัจจะอธิษฐานมั่นในใจ                         ระลึกไว้ถึงหลวงปู่องค์ครูบา
สมเด็จสังฆราช "สุก" นั้นรักษา                            อันใครใครสดับมา "ไก่เถื่อน" คุ้น
       เหยียบรถเร่งถึงสามแยกอย่าแชเชือน           เข้าเยี่ยมเยือน ณ.ศูนย์ธรรมแก่งขนุน
เลยผ่านศูนย์พยาบาลมินานคุณ                          เข้าเขตบุญสงฆ์อารามตามนี้เทอญ...!

                                                                                                  ธรรมธวัช....!

[อานิสงส์บูชาจัดสร้างพระอนุพุทธอรหันต์ ๘ ทิศ]

อานิสงส์บูชาจัดสร้างพระอนุพุทธอรหันต์ ๘ ทิศ     
  อภิวาทเบื้องหน้าบูรพา   พระอัญญาโกณฑัญญะประจำทิศ
สวดบทขัดยันทุนพระปริตร   จะพิชิตนำชัยกว่าใครโข
    อัญชลีทิศาอาคเนย์   พระภันเตมหากัสสโป
ขัดกรณียะเมตตะสุตโต  ได้เดโชขามเกรงเป็นศักดิ์ศรี
   ทิศทักษิณวันทาสารีบุตร   บริสุทธิ์ปัญญาญาณวิถี
หมั่นเจริญขัดบทสัพพาสี   ปัญญามีเกินล้ำกว่าหมู่ชน
  หรดีอุบาลีนบไหว้   พระผู้ใฝ่วินัยสงฆ์มากล้น
ท่องขัดยะโตหังคาถามนต์   จะช่วยดลหลานบุตรอยู่ว่าง่าย
  บูชาอานนท์พุทธอุปัฏฐาก   ปัศจิมภาคคล่องสูตรสาธยาย
ปุเรนตัมโพจัดไว้อย่าหาย    สมใจหมายหลานเหลนได้รู้รอบ
  อรหันต์ประจำทิศพายัพ   พระควัมปติพึงเพียรคิดนอบ
บทกินนุสันตะสดับไว้ชอบ   ลาภผลกอปร์โชคเพิ่มพูลทวี
  โมคคัลลานะเบื้องซ้ายอุดร   พนมกรพระผู้ทรงฤทธี
ธชัคคะสูตรสวดไว้เป็นศรี   กอบการดีเรืองรุ่งกิจหาญ
  ประณตน้อมมัชฌิมาจารย์ราหุล  พระเลิศคุณใฝ่รู้อยู่อีสาน
ท่องบทโมรพระปริตรพิธาน   ให้ลูกหลานใฝ่เรียนเพียรขยัน
  อานิสงส์ผู้ใดได้สร้างไว้   พึงฝักใฝ่เจริญมนต์นั้นพลัน
อย่ากังขาให้นิวรณ์มาขวางกั้น   ธำรงขันธ์มีชัยสวัสดี...!
                                 ธรรมธวัช....!

[อวยชัยสู่มิตรมีสุข]

อวยชัยสู่มิตรมีสุข

      อันชีวิตอยู่ดำเนินจนหมดศก            ขมำหกให้วายวุ่นขุ่นข้องหนา
อาจารย์มีปรากฏนาม"สนธยา"               ผู้นำพาเหล่าชายชนอิสตรี
       ปฏิบัติมัชฌิมาแบบลำดับ                ให้เริ่มนับปัคคหะศูนย์นาภี
เป็นแก่นธรรมวิถีเริ่มกำหนดมี                 จงน้อมนำสู่ชีวีปีใหม่เทอญ....!                                                           
                                                   
                                                     ธรรมธวัช.....!

อวยชัยส่งสุขปีใหม่
 
       ขอขอบคุณสอคอสอที่นำส่ง            ขีดบรรจงเส้นแสงสีดูสดใส
แซกคติมีฉงนดูแคลงใจ                           จะอย่างไรน้อมยินดีพร้อมรับพร
         ศกใหม่นี้ขออวยชัยไปถึงมิตร         ให้ครองจิตมีแต่ธรรมนำวิถี
นิราศทุกข์กุศลสุขเพิ่มทวี                         คุณพระศรีรัตนารักษาเทอญ.
                                                   
                                                     ธรรมธวัช......!   

[ฝากไว้]

  ฝากไว้
 
        ขอรวบตอบสะกิดนิดพินิจดู           เนื่องกระทู้ตอกย้ำรักซ้ำเรื่องทุกข์
อย่ารีบร้อนด่วนตัดสินไปมีสุข             รักแค่ฉุดให้หวั่นไหวใช่น่าคบ
      คิดวายวุ่นขุ่นเคืองใจใช่สาระ       จงคิดผละแผ้วถางทางใฝ่สงบ
ผิดมิสมตรองด้วยธรรมให้สยบ           แล้วจะพบสัจจะแท้แก้ได้เอง.
                                                                                          ธรรมธวัช.....!

[สวัสดีคุณบุญเอกที่นับถือ กระทู้สื่อแถลงความน่าใจหายเรื่องเรือนครัวคู่ผัวเมียมั่วอบาย เหตุทุกข์คล้ายให้อกตรมขมเช่นกัน ผมมีทุกข์เรื่องน่าเศร้ามิต่างคุณ เด็กอ่อนรุ่นเรือนเคียงใกล้ให้มีครรภ์เหตุสาแหรกแตกเรือนครัวมิสร้างสรรค์ สุดจะพรรณ์ให้เคืองขุ่นวุ่นกมล เป็นด้วยกรรมมิมีธรรมนำลิขิต ให้ชีวิตขลาดเขลาอัปมงคลเหตุมิมีจิตน้อมนำธรรมช่วยดล อกุศลมีวิบากยากเฉลย วิถีสุขสิ้นที่หมายทุกข์กรายกล่ำ สุดระกำมิอยากเล่าเข้าเอื้อนเอ่ยเหตุเพราะทุกข์ให้ละไม้คล้ายที่เปรย ใช่เมินเฉยข้องแถลงแจงสู่กัน.]

                                              สวัสดีคุณบุญเอกที่นับถือ                      กระทู้สื่อแถลงความน่าใจหาย
เรื่องเรือนครัวคู่ผัวเมียมั่วอบาย                     เหตุทุกข์คล้ายให้อกตรมขมเช่นกัน
       ผมมีทุกข์เรื่องน่าเศร้ามิต่างคุณ            เด็กอ่อนรุ่นเรือนเคียงใกล้ให้มีครรภ์
เหตุสาแหรกแตกเรือนครัวมิสร้างสรรค์        สุดจะพรรณ์ให้เคืองขุ่นวุ่นกมล
       เป็นด้วยกรรมมิมีธรรมนำลิขิต              ให้ชีวิตขลาดเขลาอัปมงคล
เหตุมิมีจิตน้อมนำธรรมช่วยดล                    อกุศลมีวิบากยากเฉลย
      วิถีสุขสิ้นที่หมายทุกข์กรายกล่ำ            สุดระกำมิอยากเล่าเข้าเอื้อนเอ่ย
เหตุเพราะทุกข์ให้ละไม้คล้ายที่เปรย           ใช่เมินเฉยข้องแถลงแจงสู่กัน.

                                                                                                           ธรรมธวัช....!
 

      นิพพาน คือ สภาวะไร้ซึ่งสิ่งเสียดแทงใดใด กล่าวคือ สภาวะไม่ปรุงแต่งไม่มีสังขารว่า สิ่งนี้เป็นเรา(ปรารถนา

ให้เป็น) สิ่งนี้คือเรา (ปรารถนาจะเป็น) สิ่งนี้ของเรา (ปรารถนาได้มา) ทั้งหลายทั้งปวงนี้เป็นสังขาร คือการปรุงแต่ง

ต่อยอดต่อกรรมต่อภพต่อชาติเวียนวนเกิดดับ (ปรุงแต่งด้วยจิต) ที่สุดก่อรูปก่อนามธาตุขันธ์กายเนื้อกายหนังเอ็น

กระดูก รู้ร้อนรู้หนาว จำได้หมายรู้ พอใจไม่พอใจ รับรู้อารมณ์ด้วยใจ ต่างๆเหล่านี้เป็นเขาเป็นเรา เวียนว่ายใน

สังสารวัฏฏ์ไม่สิ้นไม่สุด การสิ้นทุกข์ไม่ปรุงแต่งก่อภพก่อชาติได้นั้นมีหนทางเดียวคือ การภาวนาเท่านั้นให้จิตตั้ง

มั่นเข้มแข็งเป็นอารมณ์เดียวเมื่อจิตตั้งมั่นเป็นอารมณ์เดียวแล้วปัญญาเกิดได้เองเมื่อปัญญาเกิดย่อมปล่อยวางได้

ไม่ยึดหน่วงหวงแหนของเราของเขาจิตกอร์ปด้วยกุศลมีพระไตรรัตนะเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวสภาวะแห่งจิตย่อมเลื่อนขั้น

ไปตามลำดับแห่งคุณธรรม(ความเป็นพระอริยะเจ้า) ที่สุดพระนิพพานเป็นที่ไป..........ดังนี้

ชีวิตมีโอกาสได้พบกันก็ถือว่าเป็นบุญวาสนาแต่ท้ายสุดชีวิตคนเราต้องตกอยู่ในวังวนแห่งการพลัดพรากอยู่ดี หากแต่การพลัดพรากเป็นไปในทางดีก็ต้องถือว่าเป็นบุญถ้าเรารู้จักยินดีเห็นชอบแล้วอนุโมทนาก็น่าจะเป็นกุศลแก่ตนดุจดั่งพระนางพิมพายโสธราตั้งความปรารถนาที่จะขอเป็นบาทบริจาริกขององค์พระโพธิสัตว์สุเมธบัณฑิตเนิ่นนานนับ๔อสงไขยยิ่งด้วยแสนแห่งกัปล์ยาวนานมากๆทุกภพชาติได้เกิดเป็นสามีภรรยากันสมดั่งใจแต่ก็ถูกทอดทิ้งอยู่เลี้ยงลูกคนเดียวแทบจะทุกภพชาติที่เกิดน้ำตาของพระนางนั้นมากมายนับได้กับมหาสมุทรแต่มิได้ผูกโกรธเครียดแค้นกลับอนุโมทนายินดีในกุศลเป็นอานิสงส์หนุนนำส่งให้ตัวดีเสมอมา หากแม้ต้องพลัดพรากกันจริงแล้วก็คงโทษที่หมดบุญวาสนาแต่ก็ไม่ไร้ซึ่งสายใยแห่งบุญยังอาจจะหน่วงรั้งนำพาถึงกันได้ย่อมมีอานิสงส์ตกถึงตัวเราและลูก

สหายธรรมท่านนี้แต่งงานมา25ปีไม่มีบุตรต้องถือว่าเป็นกรรมส่วนหนึ่ง ขอเล่าเท่าที่จะจำได้มาให้ฟังกันสักนิดในสมัยพุทธกาลพระราชโอรถของพระเจ้าอุเทนแห่งแคว้นวังสะทรงอภิเษกสมรสมาเนิ่นนานแต่ไร้โอรส,ธิดาสืบสายพระโลหิตจึงทรงระลึกถึงองค์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าจะทรงช่วยพระองค์ได้จึงอาราธนานิมนต์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเพื่อเลี้ยงภัตตาหารพร้อมหมู่สงฆ์แล้วได้ปูลาดผ้าขาวไว้ระหว่างทางเสด็จเข้าประตูวัง(สถานที่จัดเลี้ยงภัตตาหาร)แล้วอธิฐานว่าหากพระองค์จะได้โอรส,ธิดาสืบสายพระโลหิตขอให้พระศาสดาทรงเหยียบผ้าขาวที่ปูลาดไว้เถิด....เมื่อพระศาสดาทรงเสด็จพร้อมหมู่สงฆ์เข้าเขตพระราชถานก็มิทรงเหยียบผ้าขาวแต่อย่างใดไม่....มีผลให้พระราชโอรสแห่งพระเจ้า
อุเทนทรงเสียพระทัยกราบทูลถามพระศาสดาว่าความปรารถนาของพระองค์ไร้ผลเพราะเหตุใด....พระศาสดาทรงไขปริศนาแห่งกรรมว่าเธอและมเหสีนั้นได้ร่วมกันก่อกรรมนำสัตว์ปีก(นก)มาเป็นอาหารยังชีพคราเมื่อเธอและมเหสีประสบเหตุระหว่างล่องเรือแล้วล่มกลางทะเลต้องติดเกาะไม่มีอาหารต้องอาศัยชีวิตของเหล่านกเป็นอาหารเธอและมเหสีร่วมกันนำชีวิตนกเหล่านั้นเลี้ยงชีพอยู่ตลอดชั่วอายุขัย....วิบากกรรมนั้นบัดนี้ได้ให้ผลเป็นทุกข์เพราะไร้โอรส,ธิดาในกาลบัดนี้เพราะเหตุทำให้เหล่านกนั้นสิ้นลูกหลานด้วยการจับกินอยู่เนืองๆดังนี้....ขอเล่าให้ฟังเท่านี้แลเพียงเพื่อให้เชื่อผลแห่งกรรมตามหลักแห่งพระพุทธศาสนา....ด้วยเหตุแห่งการกระทำของพระราชโอรสของพระเจ้าอุเทนนั้น....พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติห้ามหมู่สงฆ์เหยียบผ้าขาวในเคหะสถานเมื่อต้องรับภัตตกิจไปสู่เรือนแห่งคฤหัสถ์แต่บัดนั้นมา

แรงอธิษฐานคือพลังความตั้งใจมั่นในสิ่งที่ใจยึดหน่วง เมื่อใจก่อเกิดสมาธิตั้งมั่นเป็นอารมณ์เดียวไม่ซัดส่ายแล้วเมื่อนั้นแรงพลังแห่งอธิษฐานจิตย่อมก่อเกิดได้เป็นรูปธรรม อย่างกระผมเองนั้นได้ใช้การนั่งสมาธิเมื่อจิตนิ่งไม่ซัดส่ายแล้วนั้นจะใช้การอธิษฐานอยู่บ่อยครั้งแล้วเห็นผลจริงพิสูจน์เห็นหลายครั้งจนฉงนอยู่บ้างเหมือนกันพระอาจารย์ท่านเองนั้นก็รับรองในความเห็นนี้เพราะกระผมได้พิสูจน์กับท่านพระอาจารย์มาแล้วอย่างน่าอัศจรรย์!

เมื่อเราตื่น เรามีลมหายใจประกอบภาระกิจในแต่ละวันเราต้องกระทบอารมณ์กับผู้ที่เราปฏิสัมพันธ์ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เพราะเราต้องการความสุขเพื่อสนองตอบต่ออนุสัยกิเลสภายในใจอยู่ตลอดเวลาแล้วลองถามตัวเองว่าเหนื่อยไหมกับความสุขที่ไม่จีรังแปรเปลี่ยนอยู่เสมอทั้งสิ่งที่เป็นนามธรรมและรูปธรรม เมื่อเข้าใจด้วยใจหยุดนิ่งปัญญาความรู้แจ้งก็เกิด ใจก็ปล่อยวาง พร้อมที่จะประกอบกุศลอยู่เสมอด้วยใจไม่ยึดหน่วง และชีวิตมีสติรู้พร้อมยอมตายได้ทุกเมื่อ แม้มัจจุราชอยู่ต่อหน้า

บุญนั้นสำเร็จด้วยเจตนาก็จริงแต่วัตถุเป็นสื่อของเจตนานั้น การแสดงซึ่งการสักการะบูชาใดใดเพียงตั้งไว้ในใจแต่ท้ายที่สุดก็ต้องกลับสู่การกระทำเป็นรูปธรรมเพราะเจตนาหวังไปสู่สิ่งที่เป็นรูปธรรม ดังนั้นก็ควรมีดอกไม้เป็นอามิสบูชาเถิดไม่เสียหลายครับ