พิมพ์

[pongsatorn]

การตัดขาดจากอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง...ทำยากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้
พระบางรูปฝึกสมาธิในถ้ำเป็นเดือน..มันหายไปนึกว่าจบแล้ว
แต่วันแรกที่ลงจากถ้ำมาพบผู้หญิง..ไอ้ที่ว่าหมดไม่มีแล้ว
ไม่รู้มันผุดขึ้นมาจากที่ไหนปานเขื่อนแตก

เอาแค่มันไม่ทำให้เราเป็นทุกข์กระสับกระส่ายจนอยู่ไม่เป็นสุข
ประเภทขยับรถผ่านผู้หญิงข้างถนนเป็นต้องเหลี่ยวมองคอแทบหัก
จนรถชนท้ายชาวบ้านก็อาจจะพอมีหวัง

ถ้าร่างกายแข็งแรง..ไอ้นั่นก็สุขภาพดีตามไปด้วย
เราจะหยุดออกกำลังกายปล่อยให้ร่างกายสุขภาพทรุดโทรม..คงไม่ใช่เรื่อง

ฝึกวิปัสสนาเพื่อจะอยู่กับความจริงในปัจจุบันตรงหน้า
ไม่ใช่หลบเข้าไปอยู่กับจินตนาการที่จิตมันสร้างขึ้นมา
ความจริงตรงหน้า ณ ปัจจุบันคือผู้หญิง...แต่หลายคนก็ดันจินตนาการจับเขาแก้ผ้า
ผู้หญิงยืนอยู่จริง..แต่สาวเปลือยล้อนจ้อนในความคิด..ไม่มีจริง
แล้วเราก็เคลิบเคลิ้มหลงไหลปล่อยใจไปกับจินตนาการ..จนกลายเป็นนิสัย

จินตนาการมันเกิดขึ้นจากข้อมูลในสมอง...ก็แค่หยุดเสพสื่อลามก
เลิกป้อนข้อมูลใหม่ๆ ให้สมองมันจดจำ..ปรับนิสัยเสียใหม่ให้มันจดจำแต่สิ่งดีเป็นกุศล
ทำบุญ..ฟังบทสวดมนต์..หาหนังสือธรรมะมาอ่าน

แทนที่จ้องแต่จะจับผู้หญิงแก้ผ้า..ก็ลองหันมาจินตนาการจับผู้หญิงถลกหนังออก
ลากตับไตไส้พุงออกมากองแยกไว้..เอาท่อนกระดูกมาลูบคลำพิจารณา
ดูซิว่า....อารมณ์ทางเพศของเรามันเกิดขึ้นจากอวัยวะส่วนไหนของผู้หญิง
ใบหน้าที่ว่าสวย...ถ้ามีแต่กะโหลก...จะยังสวยอยู่หรือเปล่า
ที่ว่าสวยมันก็เพียงชั่วคราว...จะสวยอยู่ได้สักกี่น้ำ..เซ็กซี่อยู่ได้กี่ปี
ไม่นานทุกอย่างก็จะหายไป..เหลือเพียงธุลีดิน...นี่แหละคือความจริง

ถ้าจินตนาการจนผู้หญิงล้อนจ้อนได้..
คิดเลยต่อไปอีกนิด..จนเหลือแต่กระดูก..คงไม่ยากเกินความสามารถ
ลองดู..สนุกดี..

จากคุณ    : อารยัน