พิมพ์

[what-is-it]

 

ทิฏฐิมานะุ กับ สัมมาทิฏฐิ เหมือนกันใช่หรือไม่ คะ

  แล้ว ทิฏฐิมานะ นี้ เป็นธรรมที่ควรรักษาไว้ใช่หรือไม่คะ เพราะหลายท่านมักจะกล่าวว่า เรามีทิฏฐิมานะ เพราะชอบพูดธรรม อ่านธรรม ภาวนา รักษาศีล หลายคนมองว่า และ พูดกันว่า การทำอย่างนี้ เป็นทิฏฐิมานะ เพราะไม่เข้าหมู่ เข้าพวก มีหลายคนมาพูดว่า เธอ แก เอ็ง มึง เอาแต่ ทิฏฐิมานะ เขากินเหล้า ก็ กินเหล้า บ้างสิ เขาไป เที่ยว เธค ก็ไปกับเขาบ้าง สิ ทิฏฐิมานะ อย่างนี้ จะได้อยู่คนเดียว

   อันที่จริง ก็อยู่ คนเดียวจริง ๆ คะ เพราะเพื่อนที่ทำงาน ไม่ยอมเข้ากับเรา และว่า เราเป็น คนมีทิฏฐิมานะ ไม่รู้จักปรับตัวเข้ากับ กลุ่ม

   

[raponsan]

ทิฏฐิมานะุ กับ สัมมาทิฏฐิ เหมือนกันใช่หรือไม่ คะ

  แล้ว ทิฏฐิมานะ นี้ เป็นธรรมที่ควรรักษาไว้ใช่หรือไม่คะ เพราะหลายท่านมักจะกล่าวว่า เรามีทิฏฐิมานะ เพราะชอบพูดธรรม อ่านธรรม ภาวนา รักษาศีล หลายคนมองว่า และ พูดกันว่า การทำอย่างนี้ เป็นทิฏฐิมานะ เพราะไม่เข้าหมู่ เข้าพวก มีหลายคนมาพูดว่า เธอ แก เอ็ง มึง เอาแต่ ทิฏฐิมานะ เขากินเหล้า ก็ กินเหล้า บ้างสิ เขาไป เที่ยว เธค ก็ไปกับเขาบ้าง สิ ทิฏฐิมานะ อย่างนี้ จะได้อยู่คนเดียว

   อันที่จริง ก็อยู่ คนเดียวจริง ๆ คะ เพราะเพื่อนที่ทำงาน ไม่ยอมเข้ากับเรา และว่า เราเป็น คนมีทิฏฐิมานะ ไม่รู้จักปรับตัวเข้ากับ กลุ่ม

   

 


ทิฏฐิ ความเห็น, ทฤษฎี;
       ความเห็นผิดมี ๒ คือ
           ๑. สัสสตทิฏฐิ ความเห็นว่าเที่ยง
           ๒. อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นว่าขาดสูญ;
       อีกหมวดหนึ่ง มี ๓ คือ
           ๑. อกิริยทิฏฐิ ความเห็นว่าไม่เป็นอันทำ
           ๒. อเหตุกทิฏฐิ ความเห็นว่าไม่มีเหตุ
           ๓. นัตถิกทิฏฐิ ความเห็นว่าไม่มี คือถืออะไรเป็นหลักไม่ได้ เช่น มารดาบิดาไม่มีเป็นต้น;
       ในภาษาไทยมักหมายถึง การดื้อดึงในความเห็น
       (พจนานุกรมเขียน ทิฐิ);
       (ข้อ ๔ ในสังโยชน์ ๑๐ ตามนัยพระอภิธรรม, ข้อ ๓ ในอนุสัย ๗)

มานะ ความถือตัว, ความสำคัญตัว ว่าเป็นนั่นเป็นนี่ (ข้อ ๘ ในสังโยชน์ ๑๐, ข้อ ๓ ในสังโยชน์ ๑๐ ตามนัยพระอภิธรรม, ข้อ ๕ ในอนุสัย ๗, ข้อ ๑๓ ในอุปกิเลส ๑๖)

ทิฏฐิมานะ
       ทิฏฐิ แปลว่า “ความเห็น” ในที่นี้หมายถึง ความเห็นดื้อดึง ถึงผิดก็ไม่ยอมแก้ไข
       มานะ ความถือตัว
       รวม ๒ คำ เป็นทิฏฐิมานะ หมายถึง ถือรั้น อวดดี หรือดึงดื้อถือตัว

สัมมาทิฏฐิ ปัญญาอันเห็นชอบ คือ เห็นอริยสัจจ์ ๔,
       เห็นชอบตามคลองธรรมว่า
           ทำดีมีผลดี
           ทำชั่วมีผลชั่ว
           มารดาบิดามี (คือมีคุณความดีควรแก่ฐานะหนึ่งที่เรียกว่ามารดาบิดา) ฯลฯ,
       เห็นถูกต้องตามที่เป็นจริงว่า ขันธ์ ๕ ไม่เที่ยงเป็นต้น
       (ข้อ ๑ ในมรรค)

ที่มา พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

มานะ 9 (ความถือตัว, ความสำคัญตนเป็นอย่างนั้นอย่างนี้)
       1. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา
       2. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเสมอเขา
       3. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา
       4. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา
       6. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา
       7. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา
       8. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเสมอเขา
       9. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา

ที่มา พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

[raponsan]

ทิฏฐิมานะุ กับ สัมมาทิฏฐิ เหมือนกันใช่หรือไม่ คะ

  แล้ว ทิฏฐิมานะ นี้ เป็นธรรมที่ควรรักษาไว้ใช่หรือไม่คะ เพราะหลายท่านมักจะกล่าวว่า เรามีทิฏฐิมานะ เพราะชอบพูดธรรม อ่านธรรม ภาวนา รักษาศีล หลายคนมองว่า และ พูดกันว่า การทำอย่างนี้ เป็นทิฏฐิมานะ เพราะไม่เข้าหมู่ เข้าพวก มีหลายคนมาพูดว่า เธอ แก เอ็ง มึง เอาแต่ ทิฏฐิมานะ เขากินเหล้า ก็ กินเหล้า บ้างสิ เขาไป เที่ยว เธค ก็ไปกับเขาบ้าง สิ ทิฏฐิมานะ อย่างนี้ จะได้อยู่คนเดียว

   อันที่จริง ก็อยู่ คนเดียวจริง ๆ คะ เพราะเพื่อนที่ทำงาน ไม่ยอมเข้ากับเรา และว่า เราเป็น คนมีทิฏฐิมานะ ไม่รู้จักปรับตัวเข้ากับ กลุ่ม

   

     

     ในระดับปุถุชน ทุกคนก็มีทิฏฐิ มีมานะ ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
     คนทีมีสัมมาทิฏฐิ หมายถึง คนที่เชื่อในบาปบุญคุณโทษ เชื่อในนรกสวรรค์
     แต่นี้เป็นเพียงการเชื่อในเบื้องต้นเท่านั้น
     เพราะในเบื้องปลายแล้ว คนที่สัมมาทิฏฐิที่สมบูรณ์ ต้องรู้แจ้งอริยสัจ ๔
     คนประเภทนี้มีอยู่คนเดียวคือ อรหันต์

    ในกรณีของมานะ ก็เหมือนกัน มานะเป็นกิเลสในขั้นละเอียด เป็นสังโยชน์เบื้องสูง
    คนที่ละมานะได้ต้องเป็นอรหันต์เท่านั้น

    คำว่า "ทิฏฐิมานะ" ในภาษาไทยหมายถึง ถือรั้น อวดดี หรือดึงดื้อถือตัว
    เรื่องนี้ทุกคนมีเสมอกัน คนที่สมัครใจจะอยู่ทางโลกก็เป็นสิทธิ์ของเค้า
    ส่วนเราจะเลือกทางธรรมก็เป็นสิทธิ์ของเรา
    ต่างกันต่างอยู่ในที่ตั้งของตนจะดีกว่า อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
    การจะอยู่ร่วมกันอย่างไร ให้สะดวกด้วยกันทั้งสองฝ่าย เรื่องนี้ต้องพิจารณาเอาเอง
    สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ต้องแสวงหากัลยาณมิตร