พิมพ์

[นิด_หน่อย]

ขอบคุณภาพประกอบจาก http://anuchit.bus.ubu.ac.th


ขอบคุณภาพประกอบจาก http://www.bloggang.com/


การทำบาปเป็นเหตุให้เราจองพื้นที่ในนรก
การทำบุญก็เป็นเหตุให้เราจองพื้นที่บนสวรรค์
ชีวิตคนเราทำดีบ้างไม่ดีบ้างปะปนกันไป
สุดท้ายจะลงนรกหรือขึ้นสวรรค์ก็ขึ้นอยู่กับหลายอย่าง
เช่น ถ้าทำอนันตริยกรรม
อนันตริยกรรม ๕  ได้แก่
                  ๑.  มาตุฆาต            ฆ่ามารดา
                  ๒.. ปิตุฆาต              ฆ่าบิดา
                  ๓. อรหันตฆาต         ฆ่าพระอรหันต์
                  ๔.  โลหิตุปบาท        ทำพระโลหิตของพระพุทธเจ้าให้ห้อ
                  ๕.  สังฆเภท            ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน
อันนี้เป็นกรรมติดนิวเคลียร์ คือตายปุ๊บลงอเวจีหรือไม่ก็โลกันตนรก

ถ้าไม่มี ก็ต้องดูว่าจิตสุดท้าย ชุ่มชื่นหรือหม่นหมอง
ถ้าชุ่มชื่น นึกถึงบุญ นึกถึงพระรัตนตรัย ก็ไปข้างบน
ถ้าหม่นหมอง คับแค้นใจ กังวล ลงไปเหมือนกัน
ตรงนี้เรียกว่า อาสันนกรรม 

ในกรณีที่จิตไม่ไปไหน ก็ต้องดู อาจิณณกรรม ทำชั่วอะไรบ่อยๆ หรือทำดีบ่อยๆ
ก็ไปตามเหตุนั้นๆ

อีกกรณีหนึ่งนะ คือไม่มีอะไรเลย ก็จะไปตาม กฏัตตากรรม คือกรรมเล็กกรรมน้อย

ดังนั้น เราควรจะหลีกเลี่ยงการทำอนันตริยกรรมอย่างที่สุด
และประกอบกรรมดีหรืออจิณณกรรมอย่างสม่ำเสมอ คือบุญกิริยา๑๐
และหลีกเลี่ยงกรรมเลวๆคือ ศีล๕ ควบ อกรรมบถ๑๐
ปฏิบัติกรรมฐานเพื่อเตรียมสติเมื่อถึงเวลาตายแล้วเราจะได้มีสติพอที่จะต้านทานเวทนา
จิตมีสติพอที่จะนึกถึงบุญกุศล นึกถึงพระรัตนตรัย และที่สุดก็คือนึกถึงพระนิพพาน
ถ้าสนใจเพิ่มเติม ควร เสิร์ชคำว่า "หนีนรก" แล้วหาข้อมูลอ่านดูนะครับ

ข้อมูลบางส่วนจาก http://www.oknation.net/blog/Duplex/2009/09/20/entry-2