นก ไม่เห็น ฟ้า
ปลา ไม่เห็น น้ำ
ไส้เดือน ไม่เห็น ดิน
คน ไม่เห็น โลก
3 บรรทัดแรกไม่สำคัญ เท่าบรรทัดสุดท้าย เพราะ บรรทัดสุดท้ายตรงกับ การตรัสของพระพุทธเจ้าใน มนุสสสูตร มีใจความดังนี้ว่า
[๕๔๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เราได้เที่ยวแสวงหาคุณของโลก ได้พบคุณในโลกนั้นแล้ว คุณในโลกมีประมาณเท่าใด เราได้เห็นคุณประมาณเท่านั้นด้วยปัญญาแล้ว
เราได้เที่ยวแสวงหาโทษของโลก เราได้พบโทษในโลกนั้นแล้ว
โทษในโลกมีประมาณเท่าใด เราได้เห็นโทษประมาณเท่านั้นด้วยปัญญาแล้ว
เราเที่ยวแสวงหาอุบายเป็นเครื่องออกไปของโลก ได้พบอุบายเป็นเครื่องออกไปในโลกนั้นแล้ว อุบายเป็นเครื่องออกไปในโลกมีประมาณเท่าใด เราได้เห็นอุบายเครื่องออกไปประมาณเท่านั้นด้วยปัญญาแล้ว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เรายังไม่รู้คุณ
ของโลกโดยเป็นคุณ ... บัดนี้ภพใหม่ไม่มี ฯ
ผู้ที่ต้องการเห็นตามความเป็นจริง ต้องเห็นโลก
การเห็นโลก ต้องเห็นอย่างพระพุทธเจ้า
คือเห็นคุณ และ โทษ ของโลก
เมื่อพิจารณา คุณ และ โทษ ของโลกได้ ก็จะเห็นตามความเป้นจริงว่า โลกนี้ไม่มีคุณ.... เลย เพราะโลกนี้ มีแต่ ทุกข์
ดังนั้น พระพุทธเจ้า จึงตรัสประโยคสุดท้ายว่า
ก็เรายังไม่รู้คุณ ของโลก ( คือไม่เห็นคุณของโลกเลย โดยความเป็นคุณ ( สุข) ) การรู้เห้นตามความเป็นจริงอย่างนี้ จึงทำให้พระองค์ สิ้นภพ ภพใหม่ของพระองค์ไม่มี ( หมายถึง ไม่เกิดอีกแล้ว )
คำว่า โลก ในที่ก็คือ สังสารวัฏ หรือ วัฏฏะสงสาร
ในการหายใจเข้า หายใจออก ด้วยอานาปานสติ ขั้นที่ 16 นั้น จึงมีความสำคัญมาก ต่อผู้ภาวนา เพราะการภาวนาในขั้นนี้หมายถึงการละจากโลก หรือ สลัดคืน ไม่มีความข้องเกี่ยวกับโลก ในที่นี้เป็น ปรมัตถ์ ไม่มีบัญญัติ
การหายใจเข้า ก็ว่าง เพราะสลัดคืน นี่เรียกว่า นิสวาตะ
การหายใจออก ก็ว่าง เพราะสลัดคืน นี่เรียกว่า นิสวาตะ
ขณะที่หายที่หายใจ เข้า และ หายใจออก ก็พ้นจาก สภาวะที่เป็นเครื่องร้อยรัดของโลก
ดังนั้น พวกคุณเข้าใจโลก กันหรือยัง ?
คุณจะเห็นตามความเป็นจริงอะไร ๆ ถ้าคุณไม่เห็นตามความเป็นจริง ของโลก ก็ชื่อว่าผิดทาง จากการเห็นตามความเป็นจริง
เจริญธรรม / เจริญพร
ผู้เขียน
หัวข้อ: นก ไม่เห็น ฟ้า ปลา ไม่เห็น น้ำ ไส้เดือน ไม่เห็น ดิน คน ไม่เห็น โลก (อ่าน 1567 ครั้ง)