ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: นั่งอึดอัด หายใจไม่สะดวก มันแน่นหน้าอก จุกเสียด ตลอดเวลา ถ้าไม่มีกรรมฐาน คงแย่  (อ่าน 1254 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7249
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0
เมื่อวานตั้งแต่ฉันภัตรเสร็จ 10 โมงกว่า ๆ ถึง ตีสาม โดยประมาณ นั่งอึดอัด หายใจไม่สะดวก มันแน่นหน้าอก จุกเสียด ตลอดเวลา ถ้าไม่มีกรรมฐาน คงไม่ได้มีวันนี้ พยายาม นั่งผ่อน ลมหายใจเข้ายาว ออกยาว และเข้าหยุดลมหายใจเข้า ออก ตอนหยุดลม ก็จะไม่แน่นหน้าอก นี่เป็นปาฏิหาริย์ ของลมหายใจเข้า และออก ที่มีต่อกายมนุษย์ ทุกวัน การทำอย่างนี้เรียกว่า การบังคับปราณ

ในวิชากรรมฐาน เรียกว่า นิสวาตะ หยุดลมหายใจเข้า หยุดลมหายใจออก อัดแน่น นิ่งอยู่ นาน หรือ น้อย ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน และ การเข้าสมาธิ ถ้ามีสมาธิแก่กล้า ลมหายใจเข้าออก ก็จะดับ ไปตามความคล่องแคล่ว ในอารมณ์สมาธิ

ดังนั้น การฝึก สมาธิ ด้วย ลมหายใจเข้า ด้วยลมหายใจ ออก จึงมีความสำคัญต่อ อัตภาพ นี้เป็นอย่างมาก

การหายใจเข้า กำหนด นิพพาน เป็นอารมณ์ เรียกว่า อัสสวาตะ
( อันตัวข้า ที่หายใจเข้าอยู่นี้ เป็นเพียงความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ที่หายใจเข้า แม้นจิตข้า แยกอัตภาพขณะนี้ ก็เป็นตามธรรมนั่นเอง )

การหายใจออก กำหนด นิพพาน เป็นอารมณ์ เรียกว่า ปัสสวาตะ
( อันตัวข้า ที่หายใจออกอยู่นี้ เป็นเพียงความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ที่หายใจออก แม้นจิตข้า แยกอัตภาพขณะนี้ ก็เป็นตามธรรมนั่นเอง )

การกำหนดระยะเปลี่ยนลมหายใจเข้า และ ลมหายใจออก กำหนด นิพพานเป็น อารมณ์ เรียกว่า นิสสวาตะ
( อันตัวข้า ที่หยุดหายใจเข้าออกอยู่นี้ เป็นเพียงความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ที่หยุดหายใจเข้าออก แม้นจิตข้า แยกอัตภาพขณะนี้ ก็เป็นตามธรรมนั่นเอง )

ดังนั้น พุทโธ ไม่ได้เป็นที่สุดของกรรมฐาน แต่พุทโธ เป็นจุดเริ่มต้น และ ท่ามกลาง ของกรรมฐาน ผู้ภาวนาที่มีแก่นสาร ต้องการละจากสังสารวัฏ ต้องมาให้ถึง อานาปานสติ อันมี ฐานะ 4 ด้วยกายานุปัสสนา เวทนานุปัสสนา จิตตานุปัสสนา ธรรมานุปัสสนา

การหายใจเข้า และ การหายใจออก ที่เป็น อัสวาตะ ปัสสวาตะ และ นิสสวาตะ คือ ขั้นที่ 16 ของอานาปานสติ

การหายใจเข้า การหายใจ เป็น ปฏินิสสัคคา คือ สละคืน อัตตา ว่านี่เป็นตัวเรา กายเรา ของเรา ทั้งหมดมีแต่ความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ตามธรรม อันมีเหตุปัจจัย เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เช่นกันอย่างนั้น ไม่ผิดไปจากนั้น ไม่เป็นประการอื่นจากความเป็นอย่างนั้น เป็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับโดยธรรมชาต เป็นกฏที่เป็นธรรมดา อย่างนั้นนั่นเอง ควรสละคืน จากความหมาย ว่า เป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัว เป็นตนของเรา

เจริญธรรม / เจริญพร
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7249
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0
พระที่มีลมหายใจที่เข้า ที่ออก ผนวกกับ มรณานุสสติ ที่มีตลอดเวลา แล้ว คิดว่า พระที่เจริญสติอยู่อย่างนี้
ต้องการอะไร ?

เห็นพระที่ตายแล้ว มีเมรุ ราคาเป็นแสน ๆ ตั้งเผา กับพระที่ตายอยู่ในป่า ในถ้ำ ซากศพไม่มีคนเก็บเป็นอาหารของสัตว์ใหญ๋น้อย
มันแตกต่างกันตรงไหน ?

ก็ตายเหมือนกัน

ตายให้เขาจำเพื่ออะไร ?
หรือไม่ได้จำเพื่ออะไร ?

ในเมื่อมันเป็นความว่างเปล่า ที่ไม่สามารถยึดมั่น ถือมั่นอะไรได้สักอย่าง มีแต่เพียง สิ่งที่เกิด สิ่งที่ดับ เป็นไปตามเหตุปัจจัย เท่านั้น

วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไร อยู่ ?

เจริญธรรม / เจริญพร
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

นิรตา ป้อมนาวิน

  • ศิษย์ตรง
  • โยคาวจรผล
  • *****
  • ผลบุญ: +20/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 1212
  • อย่างน้อยชาตินี้ขอปิดอบายภูมิ
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ