พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

ทุกสรรพสิ่งมีเกิด มีดับ เป็นไปตามธรรมชาติ เวลาเดินหน้าไปสู่อนาคต ฉันใด กฏของทุกสรรพสิ่ง ล้วนมีฐานคือ อนิจจัง ( ความไม่เที่ยง ) ทุกขัง ( ทนอยู่ไม่ได้ ) อนัตตา ( ไร้ซึ่งความเป็นเจ้าของ )
โสดาบัน ต้องเข้าใจอย่าง นี้ ถ้าเข้าใจอย่างนี้ ความแก่ ความเจ็บ และ ความตาย ก็ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวต่อไป เปิดใจยอมรับ กับธรรมชาติ แล้วปล่อยวางให้จิตรู้ว่าไม่ได้เป็นเจ้าของ ทุกสรรพสิ่งไม่มีเจ้าของ นี่เป็น สัจจะ (ความจริง)
ถ้าจิตรู้ล่วงอย่างนี้แล้ว ก็ควรเดินตามมรรค ไปสู่ ผล อันควร เถิด
ขอให้ทุกชีวิตจงเป็นผู้มีความสุข เถิด
เจริญธรรม / เจริญพร
ปล วันนี้แก้วชาร่วงแตก มือไม่ค่อยมีแรง ไม่มีน้ำชาฉันแล้ว

[ธัมมะวังโส]

ถาม วางจิตเป็นกลาง คือ อย่างไร ?
ตอบ การวางจิตเป็นกลาง ไม่มีหรอก ทำไม่ได้ ถ้าไม่ได้ฝึกฝนอำนาจสมาธิมาก่อน การวางจิตเป็นกลางทำได้ เฉพาะผู้เข้าพระสุขสมาธิ ถ้าเป็นผู้เริ่มฝึก ทำไม่ได้ เพราะยังไม่สามารถข่มกิเลสได้ ที่ทำได้ก็เพียงแค่หยุดคิดชั่วคราว
ดังนั้น หน้าที่ของผู้ภาวนาเริ่มต้น จิตต้องอยู่ กับ วิตก คือคำว่า พุทโธ และ ทำ วิจาร คือการลงดวงจิตไปที่ ฐานภาวนา คือให้มีสติรับรู้ พุทโธ กับ ฐาน พร้อมกัน เป็นการใช้ความคิดตรงในอารมณ์เดียว
เจริญธรรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

ถาม ขอคำนิยาม ความหมาย อริยะมรรค อริยะผล สั้นๆ หน่อยครับ
ตอบ
อริยมรรค
เมื่อดำเนินจิต เข้าไปในสมาธิ แล้วจิตเห็นนิมิต เข้าไปเห็นในปรมัตถ์ สัจจะที่เห็นไม่มีบัญญัติ มีแต่การเห็นและเข้าใจ โดยจิตมองเห็นตามความเป็นจริง เริ่มตั้งแต่ ความไม่เที่ยง จนความทุกข์ปรากฏ เมื่อทุกข์ดับไป ก็ว่างเปล่า ทุกสรรพสิ่งถูกกระทบจนเห็น ความไม่มีตัวตน ผสมกับความว่างเปล่า จนเกิดการเข้าใจอย่างหนึ่ง และจิตก็ปล่อยวางสิ่งที่ยึดถือ ความดับของอารมณ์ที่ค้างอยู่ก็ดับไป ดับไป ดับไป ความจางคลายจากสิ่งที่ยึดมั่น ก็หายไปเพราะเข้าใจว่าไม่สามารถยึดถืออะไรได้ จนกระทั่งมองเห็นทุกสรรพสิ่งที่เป็นอยู่นั้น ว่างเปล่าจากความไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีของเรา
อริยผล
เมื่อจิตปล่อยวางลงแล้ว ก็เหมือนคนไร้อารมณ์กับความทุกข์ แต่จะมีสุขแทน ไม่แค้น ไม่เคือง ไม่ขุ่น ไม่หลงมัวเมา จิตไม่เกาะกับสิ่งใด ๆ ต่อไป เมื่อจิตหมดความไร้กังวล ไม่ยึดถือสิ่งใด ๆ ลงแล้ว มันมีแต่ความสุข ไม่มีความทุกข์ใด ๆ เพราะรู้ว่าพ้นแล้ว จากการเกิดทุกข์ต่อไป ทุกข์ได้ดับแล้ว ความเกิดพ้นไปแล้ว ความตายก็ไม่มีต่อไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ
เจริญธรรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

ได้รับพัสดุ กล่องนี้แปลกใจในตอนแรก ส่งมาจาก สกลนคร เอ๊ะของใคร แต่พอเปิดกล่องดูแล้ว น่ายินดีเป็นอย่างมาก ที่ได้เห็นหนังสือเป็นกระดาษ หนังสือที่เราอยากทำ เป็นเล่ม
หนังสือที่จัดทำโดยคุณนิรตา เห็นว่า คุณพิชชา ช่วยบริจาคทำด้วย ก็อนุโมทนา กับผู้ร่วมบุญ หนังสือทำได้สวย เสียแค่ปกหลัง ภาพปกไปอยู่ด้านใน คนทำไม่เอาภาพไปไว้ปกหลัง แต่โดยรวมก็สวยงามตามที่คาดไว้
หนังสือเล่มนี้ที่จริง พอจ ก็อยากทำให้เป็น ส.ค.ส. แจกแต่ว่า ทุนปัจจัยไม่มีพอทำแจกในช่วงอาพาธ ก็เลยไม่ได้ทำแจกเป็นเล่มหนังสือ แต่อย่างไรก็แจกออกเป็น ไฟล์ PDF ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเปิดอ่านกันไหม ?
ขอให้ผู้จัดทำหนังสือ ผู้ร่วมบริจาคจงประสบสุขโชคดี ได้ดวงตาและญาณในกรรมฐาน โดยไว
เจริญธรรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

การตั้งฐานจิต อย่างย่อ มี 3 ฐาน คือ ศูนย์นาภี มัชฌิมา หทัยวัตถุ
ศูนย์นาภี  นิยมทำสัมปยุต พุทธคุณ ต้องนึกหน่วงคาถาพุทธคุณลงยัง ศูนย์ภนาภี
มัชฌิมา นิยมเข้าสุขสมาธิ เข้าผลสมาบัติ เข้านิโรธสมาบัติ เข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ
หทัยวัตถุ นิยมเข้าอัปปนาฌาน จะไป ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน ปัญจมฌาน ก็นิยมที่ฐานนี้
ดังนั้นการตั้งธาตุ ตาม ฐานนั้นจะเป็นการฝึกความคุ้นชิน แต่ละฐานให้มีประสิทธิภาพ และ ประสิทธิผล ดั่งใจปรารถนา
ขอให้ทุกชีวิตจงเป็นผู้มีความสุขเถิด
เจริญธรรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

เริ่มต้นปี ก็พยายามรักษาใจอย่าให้ขุ่นข้องนัก พึ่งเริ่มต้นปี ก็หงุดหงิดนั่นนี่ ไม่ใช่เรื่อง ต้องพยายามรักษาจิต ดูเหตุผลตามความเป็นจริงกันบ้าง รู้จักระงับอารมณ์อย่าให้โทสะ โมหะ ราคะ ครอบงำ
จะโกรธ ก็ระงับไว้
จะหลง ก็เบาๆไว้
จะชอบ ก็คิดให้เป็น
การรู้จักระงับสติอารมณ์ มันเป็นพื้นฐานของคนฝึกจิต พระพุทธเจ้าจึงตรัสไว้ว่า จิตที่ฝึกดีแล้วย่อมนำสุขมาให้
การฝึกจิตย่อมทำให้เกิดความสงบ ความสุขุม รอบคอบ แล้วทำให้จิตไม่เป็นทุกข์ ถึงมันจะมีเรื่อง มีเหตุให้ทุกข์ร้อนใจ แต่ในฐานะ ลูกศิษย์พระรัตนตรัย ก็ต้องรับความทุกข์ อย่างสุขุม รอบคอบ ใจเย็น ๆ
ดังนั้นต้นปีมานี้ เลิกนิสัย โกรธง่าย หลงง่าย ชอบง่าย ลงเสียบ้าง อย่ามัวเพลิดเพลินกับ โลก คือ ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ อย่ามัวแต่ทุกข์ กับ ธรรม คือ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ทุกข์ นินทา กันเลย พยายามฝึกจิตให้มองเห็นตามความเป็นจริงว่า มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไร้ซึ่งความเป็นเจ้าของ ให้มากขึ้น
ถ้ามันรู้ มันเห็น อย่างนี้มากขึ้้น มันก็จะฉลาด และไม่ทุกข์ต่อไป ถึงจะมีเรื่องที่ต้องทุกข์ มันก็ไม่ทุกข์
เจริญธรรม / เจริญพร

[ธัมมะวังโส]

ถาม ทำไมเส้นทางการภาวนา มันถึงลำบากจังเลยครับ
ตอบ เส้นทางการภาวนา ไม่มีคำว่าสบายหรอก มีแต่ลำบากดูชีวิต พระที่ภาวนาจริง ๆ ไม่สบายหรอกนะ ยิ่งมีความปรารถนา ในความเป็นอริยะ ด้วย ยิ่งจะต้องลำบาก
บรรดากรรม และ เวรที่เคยสร้างไว้ นั้น ย่อมราวีกลับมาไว กว่า ปุถุชนคนทั่วไป ดังนั้นคนที่ปรารถนาอริยะ ทุกคนไม่มีคำว่า สบาย ทางโลก แต่ว่า สบาย หรือ สุขทางจิตจะมีมากกว่า ปุถุชน เพราะผู้ภาวนา ที่กำลังเป็นอริยะ ไม่ทุกข์ มีแต่สุข จนถึง อริยะขั้นสูง มีแต่ บรมสุข แต่มันเป็นสุขทางใจเท่านั้น
สุขจากการละจากกิเลส ไม่แย่งชิง ไม่เข่นฆ่า ไม่เบียดเบียน ไม่ข่มเหง ไม่มีโขคดีโชคร้าย แต่อย่างไรถึงเป็นอริยะ ก็ไม่พ้นกฏแห่งกรรม สร้างกรรม อย่างไร ผลกรรมก็อย่างนั้น สร้างกรรมดี ก็ได้ผลดี สร้างกรรมชั่ว ก็ได้ผลชั่ว
ดังนั้นผู้ปรารถนา โสดาบัน อยู่ให้รอด ไปให้ถึงฝั่ง
เจริญธรรม / เจริญพร