พิมพ์

[หมิว]

คำสอนเจ้าคุณนรรัตน์ราชมานิต

........คน เรา เมื่อมีลาภก็มีเสื่อมลาภ เมื่อมียศก็มีเสื่อมยศ เมื่อมีศุขก็มีทุกข์ เมื่อมีสรรเสริญก็มีนินทา เปนของคู่กันมาเช่นนี้ จะไปถืออะไรกับปากมนุษย์ ถึงจะดีแสนดีมันก็ติ ถึงจะชั่วแสนชั่วมันก็ชม นับประสาอะไร พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐเลิศยิ่งกว่ามนุษย์และเทวดา ยังมีมารผจญ ยังมีคนนินทาติเตียน ปุถุชนอย่างเราจะรอดพ้นจากโลกะธรรมดังกล่าวแล้วไม่ได้ ต้องคิดเสียว่าเขาจะติก็ช่าง ชมก็ช่าง เราไม่ได้ทำอะไรให้เขาเดือดร้อนเนื้อร้อนใจ ก่อนที่จะทำอะไรเราคิดแล้วว่า ไม่เดือดร้อนแก่ตัวเราแลคนอื่น เราจึงทำ เขาจะนินทาว่าร้ายใส่เราอย่างไรก็ช่างเขา บุญเราทำกรรมเราไม่สร้าง พยายามสงบกาย สงบวาจา สงบใจ จะต้องไปกังวนกลัวใครติเตียนทำไม ไม่เห็นมีประโยชน์ เปลืองความคิดเปล่าๆ

ธมฺมวิตกฺโก

[หมวยจ้า]

ที่มา

http://www.kammatan.com/board/index.php?topic=602.0

[sompong]

เจ้าคุณนร ฯ ถือได้ว่าเป็นพระสุปฏิปันโนอีกรูป โดยเฉพาะตอนที่ท่านใกล้มรณะภาพ กับโรคคอที่ท่านเป็น

ท่านวางอารมณ์ ได้อย่างหน้านับถือ สิ่งที่ผมมองเห็นแล้ว ก็คือไม่ว่าเราจะบำเพ็ญภาวนาจนแม้จะได้ ผล

ระดับใดก็ตาม สิ่งที่เราหนีไม่พ้น ก็คือสังขาร คือ ความเสื่อม หากแม้นเรื่องของอิทธิบาท นั้นเป็นเรื่องของ

ผู้ที่มีบุญญาธิการ ในการบำเพ็ญธรรม จริง ๆ จึงจักใช้ได้

   ตอนนี้แม้แต่ หลวงพ่อคูณ ก็เข้าโรงพยาบาล รักษาตัวก็แพ้สังขาร ความจำ ๆ ไม่ได้ว่าใครเป็นใครแล้ว

สังขาร มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายจงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด