พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

สภาวะ ธรรม ปฏิบัติ ที่แท้ ต้องทัน ต่อ กิเลส

  การภาวนา หมายถึง การสร้างภูมิคุ้มกัน ตนเอง ต่อกิเลส
  ( ความหมาย สั้น ๆ ก็แค่ นี้ แหละนะ )

 การภาวนา แบ่งไปตามระดับ ( อันที่จริง จะเข้าใจ ระดับก็เป็นไปตาม ผลการภาวนา )
 
    ระดับ ปุถุชชน กายเทวดา การภาวนา เรียกว่า วิปปยุต ( คือเป็นเครื่องอยู่ ในกุศล )
    ระดับ ปุถุชชน กายพรหม การภาวนา เรียกว่า วิปปยุต  เพราะไม่ปรารถนาการไม่เกิด
    ระดับ ปุถุชชน กายพระโยคาวจร  เวลา ภาวนา เรียกว่า การสัมปยุต ( ต่อสู้ )
    ระดับ อริยชน กายพระโสดาปัตติมรรค ภาวนา เรียกว่า วิราคะ ตามจิตที่รู้แจ้ง ว่า กิเลสเบื้องต้น คือ อะไร
    ระดับ อริยชน กายพระโสดาปัตติผล   ภาวนา เรียกว่า วิมุตติ ตามภาวะการดับกิเลสเบื้องต้น เป็น ผลสมาบัติ
    ระดับ อริยชน กายพระสกทาคามิมรรค
    ระดับ อริยชน กายพระสกทาคามิผล
    ระดับ อริยชน กายพระอนาคามิมรรค
    ระดับ อริยชน กายพระอนาคมิผล
    ระดับ อริยชน กายอรหัตตมรรค
    ระดับ อริยชน กายอรหัตผล

  ผลขอการภาวนา มีสามอย่าง
    1. ไม่ได้รับผลการภาวนา
    2. ได้รับผลของการภาวนา
    3. ทรงผลของภาวนาที่ได้แล้ว

  ผลของ ภาวนา อาศัย เหตุ เป็นปัจจัย

  เหตุ ของการภาวนา ก็คือ มรรค ( วิธีแก้ไข )

  มัคคามัคญาณทัศศนะวิสุทธิ 

[nongyao]

สาธุ  :'(

[PRAMOTE(aaaa)]

     สาธุ สาธุ ครับ

[ธัมมะวังโส]

การปฏิบัติ ภาวนา ทีทันต่อกิเลส ก็ต้องรู้สถานะ ใน ปัจจุบัน และ มีสติระลึก ในปัจจุบัน พร้อมทั้ง สัปปยุตต่อกิเลส ดับอย่างต่อเนื่อง ทันท่วงที สำหรับ พระโยคาวจาร สำหรับ พระอริยะ ก็คือ การเจริญผลสมาบัติ อย่างต่อเนื่อง โดยตั้งจิต ไว้ท่ มหาสูญ แล้ว ตั้ง ตัตรมัชฌัตตุเบกขา ไว้ตรงนั้น สำหรับ พระโสดาบัน พระสกทาคามี ก็คือ การไม่น้อมใจเข้าไปยินดี และ ไปยินร้าย สำหรับ พระอานาคามี เป็นการทบทวน สังโยชน์ ทั้ง 5 สำหรับ พระอรหันต์ เป็น การเตรียมตัว เข้าสู่ พระนิพพาน ( ขั้นสุดท้าย )

  เจริญพร

[PRAMOTE(aaaa)]

  ขออนุโมทนาสาธุ

[kobyamkala]

มัคคามัคญาณทัศศนะวิสุทธิ
  อันนี้ มีความหมาย อย่างไร คะ