พุทธภาษิต อัตตวรรค หมวดตน
ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี.
ได้ยินว่าตนแล ฝึกได้ยาก.
.
ตนที่ฝึกดีแล้ว เป็นแสงสว่างของบุรุษ.
ตนแล เป็นที่พึ่งของตน.
ตนเทียว เป็นคติของตน.
ตนแล เป็นที่รักยิ่ง.
ความรัก(อื่น) เสมอด้วยตนไม่มี.
ตนทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง.
ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง.
มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด.
บัณฑิต ย่อมฝึกตน.
ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตน.
ผู้มีตนฝึกดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้ยาก.
ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย.
ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ควรรักษาตนนั้นให้ดี.
บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต.
ถ้าพร่ำสอนผู้อื่นฉันใด ก็ควรทำตนฉันนั้น.
จงเตือนตนด้วยตนเอง.
จงพิจารณาตนด้วยตนเอง.
จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น.
จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน.
อย่าฆ่าตนเสียเลย.
บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน.
บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
บุคคลไม่ควรลืมตน.
ไม่ควรพร่าประโยชน์ตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก.
ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ไม่ควรประกอบตนนั้นด้วยความชั่ว.
ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น.
ผู้เขียน
หัวข้อ: เราชนะแล้ว เราชนะแล้ว.."ชนะใดเล่า จะเท่าชนะกิเลสของตน" (อ่าน 5078 ครั้ง)