ให้ข้อธรรมง่าย ๆ ในวันนี้ ภาวนาแบบนี้ถูกใจไหม ?
เมื่อพรามหณ์โมโห ภรรยาตนเอง( นางธนัญชานี ) เพราะทำลายความเชื่อถือของเหล่านิครนถ์ที่ตนนับถือในวันนั้น ด้วยการกล่าวคำสรรเสริญ พระพุทธเจ้า พราหมณ์ โมโหเป็นอย่างมากจึง เร่งรีบไปที่อารามที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ครั้นไปถึงเป็นเวลาสนทนาธรรมมีประชาชนเยอะ พราหมณ์พยายามระงับอารมณ์ แล้วแค่นเสียงถามพระพุทธเจ้าว่า
ฆ่าอะไร ถึงจะมีความสุข
( เพราะตอนนั้นตนเองอยากฆ่าทำร้ายพระพุทธเจ้า )
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ ฆ่าความโกรธเสียได้ ย่อมหลับเป็นสุข
พราหมณ์ถึงแม้จะโกรธอยู่ แต่ครั้นฟังแล้วก็ได้ปัญญาในทันที นั่นเองนี่เรียกว่า ชนะ 3 อย่าง ช่นะกายกรรม ชนะวจีกรรม ชนะมโนกรรม จึงประกาศตนเป็นพุทธมามกะ
ดังนั้นการจะดับความโกรธ เป็นปัญหาใหญ่ เพราะขณะที่โกรธ ต่อให้เป็นพระอินทร์พระพรหม ที่ไหน ข้าก็ไม่สนใจ ดังนั้นคนที่ระงับความโกรธได้ ทางกายก่อนนับว่า ประเสริฐ คนที่ระงับความโกรธ ได้ทางวาจา ก็นับว่าเป็นนักปราชญ์ ส่วนคนที่ละจากความโกรธได้ทาง ใจ นับว่า ยอดยิ่ง เป็น อริยะบุคคล
เจริญธรรม / เจริญพร
( นี่เรียกว่า พ้นจากกิเลสเพราะปัญญาพิจารณาก่อน เป็นการละกิเลสตรงไม่ต้องผ่านสมาธิ หรือ สติ แค่มี หิริ โอตตัปปะ เท่านั้นก็เพียงพออยู่ )
