ฟังผิด
โทรศัพท์ดังขึ้นในเย็นวันหนึ่งที่ศูนย์ชาวพุทธของเรา
“อาจารย์พรหมอยู่ไหม?” คนที่โทรมาถามเสียงเครียด
หญิงชาวเอเชียผู้นอบน้อมซึ่งเป็นคนรับโทรศัพท์ตอบว่า “เสียใจค่ะ ท่านกำลังพักผ่อนอยู่ในห้อง
กรุณาโทรกลับมาอีกครั้งในสามสิบนาทีนะคะ”
คนโทรมาคำรามก่อนที่จะว่างหูไปว่า “ฮึย ! เขาจะตายภายในสามสิบนาทีนี้แหละ !”
ยี่สิบนาทีต่อมา เมื่ออาตมาออกมาจากห้อง
หญิงสูงวัยชาวเอเชียคนนั้นยังคงนั่งสั่นอยู่ด้วยความกลัวและใบหน้าที่ซีดเผือด
คนอื่นๆ กำลังล้อมเธออยู่ พยายามที่จะหาสาเหตุว่ามีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น
แต่เธอก็ตกใจเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้
เมื่ออาตมาปลอบโยนเธอ เธอจึงโพล่งออกมาว่า “มีคนกำลังจะมาฆ่าท่าน!”
อาตมาเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่หนุ่มชาวออสเตรเลียนคนหนึ่ง
ตั้งแต่เขาเพิ่งทราบว่าเขาเป็นเอชไอวีบวก อาตมาสอนให้เขานั่งสมาธิ
และสอนกุศโลบายที่จะช่วยให้เขารับมือกับโรคร้ายได้ ขณะนี้เขากำลังจะตาย
อาตมาไปเยี่ยมเขาเมื่อวานซืนและคาดว่าจะได้รับโทรศัพท์จากคู่ขาของเขาเมื่อใดก็ได้
อาตมาจึงเดาได้ว่าโทรศัพท์นั้นความจริงหมายถึงใคร มันไม่ใช่อาตมาที่จะตายภายในสามสิบนาที
หากแต่เป็นชายหนุ่มผู้ป่วยด้วยโรคเอดส์ต่างหาก
อาตมารีบไปที่บ้านเขาและทันพบเขาก่อนตาย
เคราะห์ดีที่อาตมาได้อธิบายเรื่องความเข้าใจผิดนี้ให้หญิงชาวเอเชียที่กำลังตกใจกลัวได้รู้
ก่อนที่เธอจะตายไปด้วยจากการช็อก!
บ่อยครั้งเพียงใดที่สิ่งที่คนพูดกับสิ่งที่เราฟังไม่ตรงกัน?
ผู้เขียน
หัวข้อ: ฟังผิด (อ่าน 2099 ครั้ง)