พิมพ์

[arlogo]

เมื่อเจอเพื่อนที่เป็นคนศาสนาอื่น พูดย่ำยีหลักคำสอน ของพระพุทธศาสนาควรทำอย่างไรคะ



 
   ตอนนี้ในประเทศไทยมีเพียงศาสนาเดียวที่กล่าวโจมตีศาสนาื่ือื่น ๆ และพยายามเปลี่ยนวัฒนธรรมของคนไทย
สำหรับเรื่องนี้ มีการพูดมากแล้วจึงไม่ขอหยิบยกมากล่าวในนี้

  กรณีนี้เป็นเรื่องธรรมดา ปกติ วาสนาบารมีมีไม่เท่ากัน ไม่ต้องหนักใจอะไร และไม่ต้องไปสนใจ เพราะจากประสพการณ์ีที่ผ่านมาทราบดีว่า ไม่มีใครในศาสนาอื่น ๆ ที่่จะสามารถโน้มน้าวชักนำให้เปลี่ยนศาสนา หรือนับถือศาสนาใด ๆ ได้ง่าย ด้วยคำพูดที่ไม่กี่นาที
 
 คนนับถือศาสนา ส่วนใหญ่ เป็นไปตามกำเนิด ตามสังคม ตามหน้าที่การงาน
ส่วนที่นับถือ เพราะพึ่งพาศาสนาทางใจนั้น หรือ เป็นไปเพื่อสันติจริง ๆ มีน้อยมาก

 ดังนั้นอย่าป่วยการกล่าวถึงคนศาสนาอื่น ๆ เลย แม้คนศาสนาเดียวกัน ก็ยังพูดจากกล่าวคำย่ำยี ซึ่งกันและกัน
อย่างสาหัส ก็มากมาย

 ดังนั้นสรุป อย่าส่งจิตไปสนใจ เรื่องราวเหล่านี้เลย อายุพระพุทธศาสนาถูกพยากรณ์ไว้แล้วโดยพระพุทธเจ้า
หน้าที่เรา รีบภาวนาก่อนที่ศาสนาจะหมดไปเสียเถิด เพราะความทุกข์ที่จะมีหลังจากศาสนาหมดแล้ว มีมากมาย
และยาวนาน มาก....

[raponsan]

๒๒๕. อย่าโกรธเมื่อใครติเตียนพระพุทธเจ้า
              ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนเหล่าอื่นอาจกล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์. ท่านทั้งหลายไม่พึงผูกอาฆาต ขุ่นเคือง ไม่พอใจในบุคคลเหล่านั้น.

              เพราะถ้าท่านทั้งหลายโกรธเคือง หรือไม่พอใจในบุคคลที่กล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์นั้น, อันตรายเพราะความโกรธเคืองนั้น ก็จะพึงเป็นของท่านทั้งหลายเอง.

              ถ้าท่านทั้งหลายโกรธเคือง หรือไม่พอใจในบุคคลที่กล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์ จะรู้ได้ละหรือว่า คำกล่าวของคนเหล่าอื่นนั้น เป็นคำกล่าวที่ดี (สุภาษิต) หรือไม่ดี (ทุพภาษิต) ? "ไม่ทราบ พระเจ้าข้า."

              "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายพึงชี้แจง (คลี่คลาย) เรื่องที่ไม่เป็นจริง ให้เห็นว่าไม่เป็นจริง ในข้อที่คนเหล่าอื่นกล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์ ให้เขาเห็นว่าข้อนั้นไม่จริง ข้อนั้นไม่แท้ ข้อนั้นไม่มีในพวกเรา ข้อนั้นไม่ปรากฏในพวกเรา ดังนี้."

พรหมชาลสูตร ๙/๓
ที่มา พระไตรปิฎก ฉบับประชาชน (อ.สุชีพ ปุญญานุภาพ)

[KIDSADA]

ธรรมดาของโลก

มีลาภ เสื่อมลาภ

มียศ เสื่อมยศ

นินทา สรรเสริญ

สุข และ ทุกข์

 

แปดอย่างนี้เป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงในหมู่มนุษย์

ไม่ยั่งยืนมีความแปรปรวนเป็นธรรมดา.

ผู้มีปัญญา มีสติ รู้ความข้อนี้แล้ว

ย่อมเพ่งอยู่ในความแปรปรวน

เป็นธรรมดาของโลกธรรมนั้น.

อฏฐก. อํ. ๒๓/๑๕๙/๙๖.