พิมพ์

[mitdee]

คนที่เป็นร่างทรง เกิดจากการปฏิบัิิติ กรรมฐานผิดพลาดหรือไม่ครับ

  คือเห็นคนมาปฏิบัติไม่กี่วัน แล้วบอกว่าเห็นเทวดาบ้าง คุยกับวิญญาณได้บ้างมีลักษณะเหมือนคนจิตเพี้ยนไป สุดท้ายก้กลายเป็นร่างทรงไปเสียแล้ว อันนี้ผมเห็นที่วัดแห่งหนึ่งไปปฏิบัติกรรมฐานด้วยกัน ไม่ใช่วัดราชสิทธาราม นะครับ ( ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่กรรมฐาน มัชฌิมา นะครับ )

   เพื่อนผมคนนี้เป็นผู้หญิง รูปร่างท้วม ๆ นิด ๆ ฝึกตอนแรก เธอนั่งกับพื้นไม่ได้ ต้องไปนั่งเก้าอี้ ปัจจุบันตอนนี้ก็นั่งพื้นไม่ได้ครับ แต่เป้นร่างทรง อยู่แถวหินกอง สระบุรี นี่แหละครับ ปัจจุบันเธอจะอยู่ที่บ้านทุกวัน นุ่งขาว ห่มขาวอยุ่อย่างนั้น จะมีคนไปหาเธอให้ช่วยเหลือแบบต่าง ๆ กันไป ค่าครูร่างทรง 50 บาทต่อครั้งนะครับ

  คือสงสัยว่าคนที่เป็นร่างทรง นี่เกิดจากการปฏิบัติกรรมฐานผิดหลักการหรือไม่ครับ
   

[Hero]

น่าจะเกิดจากความตั้งใจผิดด้วยส่วนหนึ่งนะครับ
 

[ธรรมะ ปุจฉา]

ไม่เกี่ยวกันเลยจ๊ะ

         เห็นที่เป็นกันก็มีมากอยู่  ที่เห็นแน่ก็ประมาณว่า เขาก็อยากจะได้บุญเหมือนกันก็เลยมาอาศัยร่างเพื่อจะได้ช่วยเพื่อที่เขาจะได้บุญ เหมือนคล้ายที่มีเทวดาจำแลงกายลงมาเพื่อใส่บาตร แต่หลังจากที่ได้ใส่บาตรแล้ว ก็ถูกห้ามไม่ให้กระทำเช่นนั้นอีก ก็ดูจะคล้ายกัน คงแตกต่างกันไปคนละวิธี เป็นมาเขา มาทรงเลย

         จริงแล้วก็อยู่ที่เราด้วย  ว่ามีความปรารถนาที่จะเป็นอย่างนั้นด้วย คือ เราเองก็ต้องการให้เขามา เข้ามาทรงใช้ร่างของเรา 

         แต่ในทางผู้ปฏิบัติสายนี้มิได้ไปสนใจเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่กว่า การปฏิบัติ  จึงเป็นรองลงมา 
ถามว่า : ผู้ปฏิบัติฝึกอะไร
ก็ตอบได้ว่า : ก็ฝึกจิต ฝึกใจ ให้เข็มแข็ง ให้เข็งแกร่ง

         ได้ตอบแบบนี้ก็  สรุปได้ว่า  ไม่เกี่ยวกันนะจ๊ะ

     (แต่มีถ้วงติงนิดนึง ถ้าถึงขนาดนั้นในการปฏิบัติ ก็ควรอยู่ในการดูแลของพระอาจารย์ผู้บอกกรรมฐาน เพราะที่เป็นเท็จก็มาก ที่จริงก็มีอยู่ จึงจะเป็นการดี)

           เท่าทีผ่านมายังไม่เคยเห็นมีใครกลายเป็นร่างทรงเลย   มีแต่ ประมาณว่าเป็น พอมาปฏิบัติแล้ว  หลังจากนั้นก็  ไม่ได้ทำอะไร

           แต่ในเรื่องนี้มันมีนัยนึง  คือ เกิดการสื่อสารได้ ทั้งก่อนแต่จะมาปฏิบัติ และหรือหลังมาปฏิบัติแล้วก็สื่อสารได้ เห็นได้ แต่ไม่ทุกคนเป็นเฉพาะบางคน  ด้วยเหตุนี้  อาจเกิดไปติดสิ่งที่ทำได้อยู่ในขณะนั้น  ก็เลยทำแต่สิ่งนั้นไป  เช่นว่า พอเป็นร่างให้ทรงได้ก็เลยทำแต่อยู่อยางนั้น   เราก็ควรมาทำเรื่องใหญ่ของเราจะได้ไม่เสียประโยชน์เราในเวลาชีวิตนี้ที่มีน้อยนิด และน้อยลงไปทุกวันมิได้ยืดยาว   

            ส่วนตัวก็ได้พบเจออยู่หลายคนที่ทำได้  แต่ไม่ทำไม่เอา  มีคนหนึ่งพูดบอกชัดเจนว่า  คนแต่ละคน ก็มีกรรมเป็นของตนเอง  ถามว่าเราอยากจะช่วยเขาไม๊ เราก็อยากจะช่วย แต่เขาก็มีกรรมของเขาที่เขาต้องได้รับ  บางทีก็ ทำๆได้แค่บอก เตือนๆ   ไม่อยากไปยุ่งกับเขามาก  เพราะมันก็กลับมากระทบตัวเอง เหมือนคล้ายว่า กรรมมันต้องเกิด ต้องหาที่ลง คงเคยได้ยินกันอยู่ว่า  รับกรรมแทน  ไม่ดีหรอก  กำลังตัวเองไม่ไว้  จะแย่เอา นี้เป็นตัวอย่าง

[saieaw]

เป็นร่างทรง คงมีอะไรเป็นพิเศษนะคะ แบบว่าคนธรรมดาเป็นไม่ได้หรอกคะ ต้องเพี้ยน ๆ นิด ๆ นะคะ แต่คิดว่าถ้าเราปฏิบัติถึงขั้นติดต่อกับสิ่งพิเศษ ที่เป็น โอปปาติกะ ได้แล้วควรเชื่อเรื่องกรรมให้มากขึ้นใช่หรือไม่คะ

    ภาวนาเพื่อความพ้นทุกข์ น่าจะดีกว่านะคะ

   

[ธัมมะวังโส]

ตรงนี้ไม่ได้เกี่ยวกับ ข้อปฏิบัติธรรมภาวนา นะจ๊ะ

   แต่เกิดจากการที่ เจ้าตัวมีความตั้งใจไว้เช่นนั้น

   ซึ่งอาตมาเอง ก็ไม่ได้สนับสนุน เพราะสนับสนุนให้ทุกท่านภาวนาเพื่อหนทางพระนิพพาน มากกว่า ส่วนใครมาปฏิบัติแล้วมีอาการออกไปส่วนนั้น ก็ไม่ได้ตำหนิ หรือ ส่งเสริมให้ไปเป็น เพราะคนที่เป็นร่างทรงนั้น โอกาสถึงพระนิพพาน จะมีน้อยมากในปัจจุบัน เท่าที่พบส่วนใหญ่ก็จะมุ่งแต่เรื่องโลก

    ข้อปฏิบัติของผู้ภาวนานั้น ถ้ายุ่งกับเรื่องโลกมากก็จะมีเวลาปฏิบัติได้น้อย และเห็นตนเองได้ยาก นะจ๊ะ   ดังนั้นท่านใดที่มีความปรารถนา อย่างนี้ จึงไม่ได้สนับสนุนนะจ๊ะ แต่ก็ไม่ขัดเพราะเป็นทางเลือกของบุคคลเอง ที่จะดำเนินวิถึชีวิตอย่างนั้น

    เพราะบางท่านปรารถนา เป็นพระโพธิสัตว์ เพื่อพุทธบารมีการเป็นพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นต้น ดังนั้น จึงขออนุโมทนากับการตัดสินใจที่เป็นบุญกุศลของท่านทั้งหลายด้วย

    แต่ถ้าเป็นไปได้ ก็ให้ใช้โอกาสที่มีนี้เพื่อกระทำที่สุดแห่งกองทุกข์นี้ให้ิสิ้นไป ก็จะดีนะจ๊ะเพราะหนทางของสังสารวัฏ เต็มไปด้วยทุกข์นานัประการรอท่านทั้งหลายในรูปแบบ

     การเห็นภัยในวัฏฏะสงสาร จึงเป็นเรื่องที่พุทธสาวกมองเห็นและละจาก คือจางคลายออก

   เจริญธรรม / เจริญพร
   

Aeva Debug: 0.0004 seconds.