พิมพ์

[รักหนอ]

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้ทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย ขณะนั้นเองมีพระธุดงค์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า จึงได้กล่าวให้สติกับสีกาว่า "โยมจะทำอะไรรึ"
หญิงสาว "ดิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนแฟนก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"
หญิงสาวตอบ พระธุดงค์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า
"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจ ควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงค์ตอบว่า "ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงค์แล้วก็ตอบกลับไปว่า "ไม่จริงหรอกค่ะ ดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"

พระธุดงค์ตอบ "โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยม ซึ่งจะมีค่าอันใด แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"

สาธุ...เรื่องจบแค่นี้ให้เดาเอาเองแล้วกันนะคะว่า หญิงสาวจะยังคิดแบบเดิม คือฆ่าตัวตายหรือเปล่า.

[ปอง]

 

อารมณ์ชั่ววูบ คะ

ส่วนมาก ก็เพราะอาศัยอารมณ์ชั่ววูบ นี่แหละ คะ