พิมพ์

[raponsan]

กัลยาณมิตรของพระองค์เอง

อานนท์.! ภิกษุผู้ชื่อว่า มีมิตรดี มีสหายดี เพื่อนดี ย่อมเจริญทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด โดยอาการอย่างไรเล่า ? 

อานนท์.! ภิกษุในศาสนานี้ย่อมเจริญทำให้มากซึ่งสัมมาทิฐิ, สัมมาสังกัปปะ, สัมมาวาจา, สัมมากัมมันตะ,สัมมาอาชีวะ, สัมมาวายามะ, สัมมาสติ, สัมมาสมาธิ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ อันน้อมไปเพื่อการสลัดลง.
 
อานนท์.! อย่างนี้แล ชื่อว่า ภิกษุผู้มีมิตรดี สหายดี เพื่อนดี เจริญทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด.

อานนท์.! ข้อนั้นเธอพึงทราบด้วยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์นี้ทั้งหมดนั้นเทียว ได้แก่ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี, ดังนี้. 

อานนท์.! จริงทีเดียว, สัตว์ทั้งหลายผู้มีความเกิดเป็นธรรมดา ได้อาศัยกัลยาณมิตรของเราแล้วย่อมหลุดพ้นจากการเกิด...ผู้มีความแก่ชรา, ความเจ็บป่วย, ความตาย, ความโศก, ความคร่ำครวญ, ความทุกข์กาย, ความทุกข์ใจ, ความแห้งผากใจเป็นธรรมดา ครั้นได้อาศัยกัลยาณมิตรของเราแล้ว ย่อมหลุดพ้นจากความแก่ชรา, ความเจ็บป่วย, ความตาย, ความโศก, ความคร่ำครวญ, ความทุกข์กาย, ความทุกข์ใจ, ความแห้งผากใจ.

อานนท์.! ข้อนั้นเธอพึงทราบด้วยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์นี้ทั้งหมดนั้นเทียว ได้แก่ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี  ดังนี้.


ขอบคุณข้อธรรมจาก http://www.bds53.com/index.php?name=buddhist_scriptures&category=7&file=readknowledge&id=104
ขอบคุณภาพ http://www.madchima.org/

[waterman]

 

[นิรตา ป้อมนาวิน]