พิมพ์

[raponsan]

ทำอย่างไร..จะมีสมาธิ.?

ไม่ใช่เอาแต่หารูปแบบทำสมาธิเดี๋ยวเดียว แต่ต้องเฝ้ากำจัดต้นเหตุความฟุ้งซ่านกันทั้งวัน และฝึกยอมรับความจริงตรงหน้าให้ได้เรื่อยๆ ด้วยความใจเย็น...

      คนส่วนใหญ่ถามหาวิธีทำสมาธิ
      โดยไม่ตั้งโจทย์ให้ถูกว่า ทำอย่างไรจะมีจิตใจตั้งมั่น
      คนส่วนใหญ่ติดใจอยากสร้างเหตุแห่งความฟุ้งซ่านกันยาวๆ
      แต่เรียกร้องหาวิธีลัดสั้นในการหยุดความฟุ้งซ่าน

      คนส่วนใหญ่เข้าใจผิดคิดว่าต้องทำสมาธิด้วยการจ้องดูลมหายใจให้ชัด
      โดยไม่เข้าใจว่าที่ถูกคือสังเกตไปเรื่อยๆ ว่า
      แต่ละลมหายใจมี ‘ความจริง’ อะไรให้ยอมรับบ้าง
      ลมกำลังเข้าหรือออก ลมกำลังยาวหรือสั้น
      ลมกำลังนำมาซึ่งความอึดอัดหรือสบาย
      ลมกำลังก่อให้เกิดความสงบเยือกเย็นหรือฟุ้งซ่านวกวน

      รู้ให้หมด ไม่ใช่เลือกรู้เฉพาะดีๆ และปฏิเสธภาวะแย่ๆ
      เพื่อจะเป็นสมาธิจริงในระยะยาว
      ต้องคิดจะยอมรับทุกความจริงไปเรื่อยๆ เป็นร้อยเป็นพันลมหายใจ
      ไม่ใช่ตั้งใจจะอดทนดูแค่ลมสองลมแล้วอยากได้ความสงบท่าเดียว

      โดยจุดมุ่งหมายสูงสุดของการดู คือ ความสามารถในการเห็นความจริง
      ว่าแต่ละลมหายใจคือการแสดงความไม่เที่ยง
      ไม่ใช่การแสดงว่าทุกสิ่งจะเป็นดังใจนึก
      ที่สุดของการยอมรับความจริง
       คือ การได้เป็นอิสระจากอุปาทาน เป็นอิสระจากการคิดไปเองต่างๆ นานา

      ไม่ใช่สามารถทำในสิ่งที่ยังทำไม่ได้
      ไม่ใช่เป็นในสิ่งที่ไม่อาจเป็น
      มีความสุขความพอใจอยู่กับการรู้ว่ากำลังมีอะไรให้ดู
      ไม่ใช่เอาแต่พอใจจะคิดว่ามีอะไรให้เป็น
      ความพอใจในการรู้ความจริง
      ด้วยจิตใจที่เป็นปกติอย่างต่อเนื่องนั่นแหละ สมาธิ

            ดังตฤณ

ขอบคุณบทความและภาพจาก
http://www.thairath.co.th/content/life/305615