พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

 พอได้เห็นภาพนี้ แล้ว วันนี้ประจวบเป็นวันที่นับเนื่องในเทศกาล ตรุษจีน ของชาวจีน แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน ?

เกี่ยวตรงที่ว่า จะแจกธรรมใด เป็นของขวัญให้แก่ศิษย์ที่มีเชื้อสายชาวจีนดีนะ ก็เผอิญได้เห็นภาพนี้ แล้วรู้สึกถึงน้ำพระทัยของพระพุทธเจ้า ทันที นั่นก็คือ พระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่ ทรงพิจารณาอุปนิสัยของสรรพสัตว์ ที่ยังมีบุญญาธิการ ที่สามารถ สดับตรับฟัง พระสัทธรรมเทศนา เพื่อ มรรค ผล และ นิพพาน

  ซึ่งตลอดอายุขัย ของพระองค์ที่บรรลุธรรม ไม่มีวันไหนที่พระองค์ไม่ทรงแจกธรรม ถ้าไม่ได้เข้า สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ แล้ว 45 พรรษาที่พระองค์ทรงเผยแผ่พระธรรม แม้วินาทีสุดท้าย ก็ยังนำ สุำัภัททะเป็น พระอริยะสาวก แม้แต่คนสนิทหัวดื้อ อย่าง พระฉันนะ พระองค์ ก็ยังทรงแผ่เมตตาบอกวิธีการดัดนิสัย ของผู้ดื้อด้าน เพื่อการบรรลุเป็นพระอริยะบุคคล

  นึกถึงตรงนี้ แม้แต่ตัวเรา ซึ่งเป็นเพียงหิ่งห้อยที่แผ่แสงนิด ๆ ยังประทับใจในความลำบากของพระสัมมาพุทธเจ้า อย่างยิ่งยวด เพราะแสงหิ่งห้อยนี้ ถึงแม้รู้ ก็ไม่อยากสอน เพราะสมัยนี้คนหัวดื้อ หัวรั้นมีมากกว่า และ คนในสมัยปัจจุบัน มีบารมี แค่เพียง เวไนยยะ เป็นส่วนใหญ่

  ดังนั้น เพื่อการระลึกถึง พระมหากรุณาธิคุณ ของ พระพุทธเจ้า ขอให้ท่านทั้งหลาย ก่อนนั่งกรรมฐาน ภาวนากรรมฐาน โปรดอย่าลืม การขอขมาพระรัตนตรัย กันด้วยนะจ๊ะ และ เมื่อภาวนาก็ขอให้ ภาวนาเป็น พุทธบูชา ธรรมะบูชา สังฆะบูชา ไม่ใช่ภาวนาเพื่อ ฤทธิ์ เพื่อเดช เพื่อ ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ

   เพราะการภาวนา แท้ ๆ นั้นเป็นการก้าวล่วง โลกธรรม ทั้งปวง และเป็นการ หยุด การเกิดอย่างถาวร อย่างน้อยในปัจจุบัน ก็หยุด ความทุกข์ใจ โทมนัส ทั้งหลายเหล่านี้ เพราะไม่ยึดมั่นถือมั่น ว่า เป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา

   ข้าพเจ้า ขอนอบน้อม พระพุึทธคุณเจ้า สำเร็จในฐานแห่งจิต เพื่อ เข้าถึงพุทธกาย

   นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

๑. พุทธคุณ
อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวมนุสสานัง พุทโธภะคะวาติ


๒. ธรรมคุณ
สวากขาโต ภะคะวะตาธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตังเวทิตัพโพ วิญญูหิติ


๓. สังฆคุณ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทังจัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ

๔. พุทธชัยมงคลคาถา (ถวายพรพระ)

๑. พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง ครีเมขะลัง อุทิตะโฆระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๒. มาราติเรกะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๓. นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๔. อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง ธาวันติโย ชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๕. กัตตวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะนะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๖. สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกะวาทะเกตุง วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๗. นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

๘. ทุคคาหะ ทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฏฐะคาถาโย วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ

* ถ้าสวดให้คนอื่นใช้คำว่า เต สวดให้ตัวเองใช้คำว่า เม (เต แปลว่าท่าน - เม แปลว่าข้าพเจ้า)

๕. มหาการุณิโก

มหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง ปูเรตวา
ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โหตุ เต ชะยะมังคะลังฯ
ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง
นันทิวัฑฒะโน เอวัง ตะวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร อะภิเสเก สัพพะ
พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ สุนักขัตตัง สุมังคะลัง
สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัหมะ
จารีสุ ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง
มโนกัมมัง ปะณิธี เต ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัดเถ ปะทักขิเณฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต*
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต*
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต*
* ถ้าสวดให้คนอื่นใช้คำว่า เต สวดให้ตัวเองใช้คำว่า เม (เต แปลว่าท่าน - เม แปลว่าข้าพเจ้า)   

[Roj khonkaen]

สาธุค่ะ     

[Admax]

 

[Akira]