ขออนุโมทนากับคุณหวานใจ การพอใจกับสิ่งที่ตัวเอง เป็นอยู่ มีอยู่ ผู้รู้เรียกว่า สันโดษ
ขอนำข้อธรรมในพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ ของท่านปยุตโต
มาแสดงให้คุณหวานใจเกิดปิติในธรรมดังนี้ครับ
สันโดษ ความยินดี, ความพอใจ, ยินดีด้วยปัจจัย ๔ คือ ผ้านุ่งผ้าห่ม อาหารที่นอนที่นั่ง และยา ตามมีตามได้, ยินดีของของตน, การมีความสุขความพอใจด้วยเครื่องเลี้ยงชีพที่หามาได้ด้วยความเพียรพยายามอันชอบธรรมของตน ไม่โลภ ไม่ริษยาใคร;
สันโดษ ๓ คือ
๑.ยถาลาภสันโดษ ยินดีตามที่ได้ คือได้สิ่งใดมาด้วยความเพียรของตน ก็พอใจด้วยสิ่งนั้น ไม่เดือดร้อนเพราะของที่ไม่ได้ ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของคนอื่นไม่ริษยาเขา
๒.ยถาพลสันโดษ ยินดีตามกำลัง คือพอใจเพียงแค่พอแก่กำลังร่างกายสุขภาพและขอบเขตการใช้สอยของตน ของที่เกินกำลังก็ไม่หวงแหนเสียดายไม่เก็บไว้ให้เสียเปล่า หรือฝืนใช้ให้เป็นโทษแก่ตน
๓.ยถาสารุปปสันโดษ ยินดีตามสมควร คือ พอใจตามที่สมควรแก่ภาวะ ฐานะ แนว ทางชีวิต และจุดหมายแห่งการบำเพ็ญกิจของตน เช่นภิกษุพอใจแต่ของอันเหมาะกับสมณภาวะ หรือได้ของใช้ที่ไม่เหมาะกับตนแต่จะมีประโยชน์แก่ผู้อื่น ก็นำไปมอบให้แก่เขา เป็นต้น
คุณหวานใจ ต้องแยกเรื่องงานและปฏิบัติธรรมออกจากกัน หน้าที่ของคุณหวานใจจำเป็น
ต้องสวยใส ดูดีอยู่เสมอ ก็ต้องปฏิบัติไปตามนั้นครับ
"ความสวยใส ดูดีอยู่เสมอ"ขอให้ถือว่าเป็นเพียง "สิ่งที่ถูกรู้ถูกดูเท่านั้น"(สักแต่ว่ารู้)
แต่อย่าไปยึดติดหรือหลงไปกับมัน
สันโดษแล้ว ก็สวยได้นะครับไม่ผิดกติกา
ยกเว้นก่อนไปทำงานได้อาราธนาศีล ๘ เอาไว้
แต่คิดว่าคุณหวานใจน่าจะถื่อแค่ศีล ๕
ขอยุติการคุยเอาไว้เท่านี้นะครับ
ขอให้คุณหวานใจสวยแบบเบญจกัลยาณีตลอดไป