พิมพ์

[หมิว]

ผู้ที่เข้าถึงพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
นั้นที่จริงมันง่ายที่สุดโยม มันง่ายมาก
การกระทำอะไรต่อมิอะไรมันง่าย มันไม่ยาก
ไม่ต้องเลือกวันนั้น เดือนนี้ ยามนี้ ไม่ต้องแล้ว

พระพุทธองค์ของเราก็ทรงสอนว่า
เมื่อไรมันสะดวกวันนั้นมันดี มันไม่ขัดข้องวันนั้นมันดี

แต่นี่เราไม่อย่างนั้น เช่น จะปลูกบ้านปลูกช่องสารพัดอย่าง
ก็จะต้องหาฤกษ์วันพันยามกันเสียแล้ว พระพุทธองค์ท่านไม่ว่าอย่างนั้น
ท่านว่าเมื่อโอกาสมันเหมาะสมก็ให้ทำไปเถอะ แต่เราก็กลัว
ซึ่งถ้าพูดถึงพระรัตนตรัยเต็มที่ถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว
คือว่ามันไม่ผิดหรอก เมื่อมันมีโอกาสที่จะทำเมื่อไรมันสะดวก
มันถูกกับเวลาของเรา มันสะดวกก็เอาละ นี่ท่านว่าอย่างนี้

แต่เราไม่เอาอย่างนั้นซิ จะต้องเอาวันนั้นวันนี้ จนอาตมารำคาญ
ยิ่งวันแต่งงานนั้นเขาถือว่าเป็นวันที่สำคัญของเขามาก
ต้องเอาวันนั้น ต้องเอาฤกษ์อย่างนั้นอย่างนี้
ถ้าไม่ได้ฤกษ์ไม่เอา ต้องให้ได้ฤกษ์

อาตมาก็คอยสังเกตใครที่มีฤกษ์ดีๆ บ้าง
ว่ามันจะเป็นอย่างไรไหม มันจะดีไหม
บางคนอยู่กันได้ไม่ถึงเดือนทะเลาะกันไปเลย
อ้าว...ดูซิมันเป็นเสียอย่างนี้ แล้วทำไมไม่สังเกตเหตุผลดูล่ะ
จะต้องเอาวันนั้นวันนี้ วันนี้มันจม วันนั้นมันฟู ต้องทำข้างขึ้น ข้างแรมอย่าเอา
ไปถือเอาอันนั้นมาเป็นฤกษ์ของเรา

ฤกษ์มันก็เป็นเรื่องของฤกษ์ เวลาก็เป็นเรื่องของเวลา
มันไม่ใช่มาเกี่ยวข้องกับเรา
ถ้าเราไปคิดอะไรต่อมิอะไรมันมากทุกอย่างในเรื่องพุทธศาสนา
มันก็ยุ่งเหยิงหลายอย่าง
จนกระทั่งที่ว่าพูดกันไม่ค่อยจะได้ ทีนี้เรามามองดูซิว่า
ถ้าเป็นอย่างนั้น
พระรัตนตรัยของเราจะเสื่อมไหม เศร้าหมองไหม
มันก็เสื่อม มันก็เศร้าหมองเท่านั้นแหละ

ที่ว่าฤกษ์ดียามดี ก็คืออะไรที่มันดี
อะไรที่มันเหมาะสมไม่ขัดข้องนั่นแหละอาตมาว่าดีแล้ว
อาตมาพูดอย่างนี้ ทั้งยังถืออย่างนี้มาตลอดจนทุกวันนี้
ไม่เคยเห็นมันเป็นอะไร
เมื่อเรามามองคนบางคน ตระกูลบางตระกูล โยมบางโยมก็ลำบาก
เช่น แต่งงานกัน ไม่ถึงฤกษ์หมายจริงๆ ไม่ต้องละ
พระฉันเสร็จแล้วก็ต้องนั่งคอยอยู่นั่นแหละ
คือ พอถึงฤกษ์ก็ต้องสวด ชะยันโต โพธิยา มูเล...
แต่แล้วมันก็ดีบ้างได้บ้างเสียบ้างเหมือนกัน
บางคนก็อยู่ด้วยกันเดือนสองเดือนพูดกันไม่รู้เรื่อง
หนีจากกันเสียแล้ว ทำไมฤกษ์มันไม่คุ้มล่ะ
ฤกษ์มันไปอยู่ตรงไหน อันนี้ขอให้โยมคิดกัน

อาตมาเคยพูดอยู่เรื่อยๆ ให้โยมคิด
ถ้าเราพูดถึงการตกลงกันวันนั้นวันนี้
ตกลงกันพร้อมเพรียงสามัคคีกัน
ไม่ใช่ว่าได้วันจันทร์ไม่เอานะ ไม่ได้วันอังคารไม่เอานะ
ไม่ใช่อย่างนั้น อันนี้เป็นเรื่องยุ่ง
ไม่ต้องมากหรอก เท่านี้มันก็ยุ่งอยู่แล้ว

เมื่อเราตัดสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ที่เป็นมงคลตื่นข่าวออกไปแล้ว
มันก็ก้าวเข้าไปห้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว
เรานับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สูงสุดสูงส่งดีแล้ว
จะสบายจะสะดวกกันทุกอย่าง

---------

โอวาทธรรมของพระโพธิญาณเถร(หลวงพ่อชา สุภทฺโท)
วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี

คัดลอกบางส่วนจาก...ธรรมบรรยายเรื่อง “ธรรมที่หยั่งรู้ยาก”

[dam_black]

สาธุ สาธุ สาธุ