พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

ตอบคำถามท่านที่เรียกว่า ปัญญาชน

ถาม ท่านทำไมดูเหมือนคนคิดสั้น ๆ เอาแต่ภาวนา เฉพาะตัวไม่เผื่อสังคม เอาแต่วิเวกภาวนา ซึ่งดูไม่เกิดประโยชน์กับส่วนรวมเลย ไม่รู้สึกละอายหรือที่ไม่ได้ช่วยงานศาสนา อย่างพระสงฆ์ที่สอนในโรงเรียน ชุมชน

ตอบ เรื่องการช่วยเหลือสังคม มันได้เป็นหน้าที่ฉัน ๆ ช่วยแล้วตรงที่เป็นเนื้อนาบุญที่ไม่แห้งแล้งเท่านั้น ส่วนสิ่งที่ฉันต้องทำในการภาวนานั้นเป็นสิ่งที่ชาวโลกไม่สนใจ มีเพียงแต่พระอริยะเจ้าที่สนใจเท่านั้น ดังนั้นจะให้ฉันละอายใจเรืองภาวนาวิเวกนั้น เป็นไปไม่ได้ ที่ควรจะละอายใจคือการทำความชั่ว ผิดธรรมวินัยมากกว่า อันนั้นควรจะละอายใจ แต่ถ้าฉันเดินหน้าทางการภาวนา ฝึกฝนตนเองอยู่ในกุศลแล้ว ควรเป็นเรื่องน่ายินดีมากกว่า ที่จะละอายใจ

สรุป ไม่ควรละอายใจในการภาวนา แต่ควรละอายใจในการทำความชั่ว มากกว่า