พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

จะคิดถึงใคร ควรใส่ ความปรารถนาดี ( มุทิตา ) จิตจะพัฒนา
หากเราต้องคิดถึงใครสักคน ในวันหนึ่ง คืนหนึ่ง หรือ เวลาหนึ่ง นั้น จงใส่ความปรารถนาดี ลงไปในความคิดถึงนั้น ความปรารถนาดี นั้น ชื่อทางธรรม คือ มุทิตา แปลว่า พลอยยินดี ที่เขามีความสุข และเห็นเขามีความสุข ถ้าเห็นเขามีความทุกข์ ก็ปรารถนาให้เขาพ้นจากทุกข์ อย่าสับสนกับคำว่า เมตตา หลายคนมักจะบอกว่า ฝึกแต่ เมตตา แต่ที่จริงอาจจะไม่ใช่เลย
เมตตา แปลว่า ความรัก ความสงสาร แต่ไม่ได้ช่วยอะไร นอกจากสงสาร เท่านั้น ผลการเจริญ เมตตา ในทางกรรมฐาน ยิ่งเป็นระดับ สีมสัมเภท แล้ว ย่อมลำบาก เพราะมีแต่ทุกข์ คนที่เจริญ เมตตา ต้องทำ กรุณา คู่กันไป คือ เมื่อส่งสาร ก็ต้อง ช่วยเหลือ
ยกตัวอย่าง เห็นคนนี้อดอยากลำบาก สงสาร ตอนนี้ มีเมตตา แล้ว แต่ไม่ได้ ลงมือช่วยอะไร จิตเมื่อสงสารไปมาก ก็จะมีแต่ทุกข์ คนส่วนใหญ่ เมื่อฝึกเมตตา มักข้ามขั้นตอน ได้อารมณ์ เมตตา ก็มักจะข้ามไป เป็น อุเบกขา เลย ถ้าทำอย่างนี้บ่อย ๆ ไม่เรียกว่า กรรมฐาน แต่เป็นการฝึกจิต ให้ปล่อยปละละเลย มากกว่า เป็น อุเบกขา แบบชาวโลก นั่นแหละจึงไม่ได้ อำนาจจิตของอุเบกขาเลย เมื่อถึงคราวตนเอง ต้องลำบากบ้าง จึงไม่สามารถวางอุเบกขา ลงได้
ดังนั้น วันนี้ ถ้าจะคิดถึงใครสักคน ให้ใช้ มุทิตา ก่อน เป็นอันดับแรก เพราะ มุทิตา นั้นจะทำให้จิต อ่อนโยน ไม่แข็งกระด้าง เมื่อจิตอ่อนโยนดีแล้ว ค่อยกระทำ เมตตา กรุณา และ อุเบกขา
หากวันนี้ใคร นึกถึงฉันแล้ว ก็ มุทิตาจิต มาจิตท่านก็จะสบาย แต่ถ้าเมตตา มา ก็แค่สงสาร ไม่คิดช่วยเหลือ
คนภาวนา ควรฝึกให้เป็นนิสัย จะได้คลายรัก คลายเกลียด ละความพอใจ และความไม่พอใจลง ละสักเรื่อง ละสักคน ละสักบ้าน ละสักสังคม ละสักประเทศ ละสักโลก มันก็จะเป็นไปตามลำดับ เพราะถ้าละ มันก็ปล่อยวางได้
การปล่อยวาง ที่ดี ไม่ใช่ปล่อยปละละเลย หรือ ปล่อยทิ้ง ในสังคมทุกวันนี้ ชอบปล่อยทิ้ง จะสังเกตให้ดีว่า โพสต์อารมณ์ ลงมาให้คนอ่าน มีคำแสบ บาดกรีดใจ เขาเรียกว่า ปล่อยทิ้ง หรือ ระบาย นี่เพราะว่า ไม่ฝึก มุทิตา ไว้ ให้มาก จิตจึงแข็งกระด้าง
ก็เป็นการแจกธรรม ก่อนจะหยุดพักบ้าง เพราะช่วงนี้สุขภาพไม่ดี ต้องเฟคนี้ ไม่ค่อยได้มาอ่านนัก เพราะว่าไปเน้นสอนธรรมให้กับลูกศิษย์ในเฟคปิดระดับสูงมากกว่า ที่จะมาสอนแนะนำเป็นสาธารณะ
ก็ขอฝาก หลักธรรมไว้ให้ทุกท่านแต่เพียงเท่านี้
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน แทนความคิดถึง
เจริญพร