พิมพ์

[ธัมมะวังโส]

   พระสุตตันตปิฎก  ขุททกนิกาย  ขุททกปาฐะ  ๗.  ติโรกุฑฑสูตร


[๙]    กุลบุตรเมื่อระลึกถึงอุปการะ
 ที่ญาติผู้ละไปแล้ว(เปรต)เคยทำไว้ในกาลก่อนว่า
 ‘ผู้นั้นได้ให้สิ่งนี้แก่เรา    ได้ทำสิ่งนี้แก่เรา
 ได้เป็นญาติ    มิตร    และสหายของเรา’
 ก็ควรถวายทักษิณาทานอุทิศให้แก่ญาติผู้ละไปแล้ว
 [๑๐]   การร้องไห้    ความเศร้าโศก
 หรือความร่ำไห้คร่ำครวญอย่างอื่นใด
 ใคร  ๆ    ไม่ควรทำเลย    เพราะการร้องไห้    เป็นต้นนั้น
 ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว
 ญาติทั้งหลายก็ยังคงสภาพอยู่อย่างนั้น




  จากพระสูตร บทนี้ มีข้อสำคัญ ดังนี้

  1.เมื่อจิตเป็นกุศล ปรารถนาอยากทำทาน จงรีบทำทานนั้นเสียเถิด เพราะทานนั้นมีอานิสงค์มาก เพราะจิตเป็นกุศล

   จิตท่านใดเป็นกุศล มีความศรัทธาในพระรัตนตรัย และปรารถนาตั้งใจสร้างทานบารมี ทานนั้นย่อมมีผลมาก มีอานิสงค์มาก ย่อมเป็นทานที่ควรแก่ เทวตานุสสติกรรมฐาน และ จาคานุสสติกรรมฐาน

  2.การทำทานอุทิศ ให้แก่ผู้วายชนม์ จากไป นั้น ย่อมได้ผลจริง ตามปรารถนานั้น

   เมื่อนึกถึงผู้วายชนม์ได้แล้ว แสดงว่าเป็นบุญบารมีของผู้วายชนม์ที่จะได้รับทานอุทิศดังนั้นเมื่อท่านทั้งหลายนึกถึงผู้วายชนม์เหล่านั้นได้ พึงทำท่านอุทิศเถิด เพราะโอกาสของผู้วายชนม์ไปนั้นไม่ได้มีมากที่ท่านทั้งหลายจักคิดถึงเขาได้ ดังนั้นท่านทั้งหลาย จงใช้ความนึกถึงคุณของท่านเหล่านั้น และอุทิศทานนั้นเถิด

  3.ในเรื่องนี้กล่าว ถึง เปตร ที่ไม่ได้รับ ผลแห่งทาน มี พระญาติของพระเจ้าพิมพิสารเป็นเหตุปรารภ

   หลายคนไม่เชื่อเรื่องเปตร จึงทำตนเป็นเปตร และสร้างนิสัยเปตร ไว้กับตนเพราะหารู้ไม่ว่า เราจักต้องไปเป็นเปตร เพราะไม่เจริญธรรมที่ชื่อว่า สาระคือ อริยะมรรคกรรมฐาน ดังนั้นคนที่มีกายเป็นมนุษย์ยังไม่ตาย และยังไม่ได้เสวยชาติเป็นเปตร จงรู้ตัวไว้เสียเถิดว่า ตอนนี้ความเป็นเปตรจักมีแก่เรา เพราะทิ้ง อริยะมรรคกรรมฐาน ดังนั้นเมื่อท่านรู้ตัวแล้ว ก็พึี่งรีบประกอบตนในธรรม ที่ชื่อว่า อริยะมรรคกรรมฐาน เถิด ในขณะที่มีโอกาส

  4.การร้องไห้ การเศร้าโศรก เพราะการจากไปของคนที่รัก นั้นไม่มีประโยชน์ เทียบเท่าได้กับการทำทาน
อุทิศ
   
   หลายคนเวลาผู้ที่ตนรักจากไป จะทำตนเป็นเพียงผู้ที่คิดถึง แต่มิได้ระลึกว่า สักวันหนึ่งเราเองก็ต้องไปเช่นกัน คิดเสียแต่ว่า เราเองยังมีชีิวิตอยู่ จนลืมไปว่า ตนเองก็ต้องตายเช่นกันในอนาคต ดังนั้นพระพุทธเจ้าพระองค์จึงทรงตรัสไว้ว่า การร้องไห้ การเศร้าโศรก เพื่อผู้ที่จากไป ไม่มีประโยชน์ เพราะผู้ที่จากไปก็ไม่ได้อะไรจากการทำอย่างนั้น แต่การทำทานอุทิศให้แก่ผู้จากไป นั้นมีประโยชน์มากกว่า


เจริญธรรม วันนี้ ขอให้ท่านทั้งหลายที่ประมาท เมื่อนึกถึงผู้วายชนม์ไปได้แล้วพึงทำทานอุทิศให้แก่ผู้วายชนม์นั้นเถิด

 เจริญธรรม / เจริญพร


 

[ก้านตอง]