ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: คำถามจากเมล "กาลก่อนไม่ภาวนา เป็นสุขอยู่ พอปฏิบัติกรรมฐานแล้ว ทำไมรู้สึกว่าทุกข"  (อ่าน 2523 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ธัมมะวังโส

  • ธัมมะวังโส
  • ผู้บริหารเว็บ
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +180/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 7250
  • Respect: +6
    • ดูรายละเอียด
    • เว็บไซต์
0
คำถามจากเมล

ปุจฉา
"กาลก่อนไม่ได้ภาวนา ไม่ได้เรียนกรรมฐาน มัชฌิมา รู้สึกเป็นสุขอยู่ แต่พอมาปฏิบัติกรรมฐานแล้ว ทำไมรู้สึกว่าเป็นทุกข์ มากขึ้นจนถึงกับนอนไม่หลับ ไม่สบาย"

วิสัชนา
   คำถามเช่นนี้ มิได้เกิดมาจากคน ๆ เดียว หรือ เพียงผู้เดียว แต่ส่วนใหญ่จะเกิดมาจาก หลาย ๆ ท่านที่ได้เริ่มภาวนา แล้วหลายคนหลายท่าน ส่วนใหญ่ จะพยายามหน่วง วิปัสสนา แล้ว อธิษฐานต้องการ นิพพานในชาตินี้ วิบากจากการภาวนา จึงส่งผลให้รู้จัก ทุกข์ ได้มากขึ้นแล้วรู้สึก ถึงความทุก์ ได้หลากรูปแบบ เพื่อเป็นการส่งเสริม นิพพิทา คือความหน่ายต่อจากสังสารวัฏจริง ๆ

  ในการนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย บางท่าน บางคน มีครอบครัว มีความสุข พอนึกถึงสังสารวัฏ กับความรัก ความสุขครอบครัว ก็จะถูกดึงด้วยเหตุผล ต่าง ๆ นานาประการเพื่อทีจะทำให้เราพอใจอยู่ในสังสารวัฏ ไม่คลายจากสังสารวัฏ ดังนั้น ใช่ว่า จะมีผู้ทิ้งห่างออกจากสังสารวัฏ ได้ง่าย ส่วนใหญ่ที่พบ ก็จักทิ้งกลับไปภาวะวิสัยเดิม คือขอมึความสุข กับ สังสารวัฏ นี้ต่อไป ซึ่งก็จะคลายจากความเพียร ลง บางคนต้องทุกข์เพราะเหตุนี้ ถึงกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ก็มีหลายท่าน

  ผิดหรือไม่ ที่ต้องกลับไปอยู่ และ พอใจในสังสารวัฏ คำตอบ ถ้าตอบรักษาน้ำใจท่าน ก็ตอบว่าไม่ผิด เพราะท่านยังคิดว่ามีความสุขอยู่ ในสังสารวัฏนั้น แต่ถ้าตอบอย่างพุทธะ แล้ว ก็ถือว่า มีความผิด เพราะ ความผิดท่านต้องเวียนว่ายตายเกิด ต่อไปเป็นภพ เป็นชาติ จนกว่าจะพบกับพุทธะ อีกครั้ง

   ดังนั้นผู้ภาวนา ควรรู้จักเรื่องใด เป็นเรื่องแรก ก็คือความทุกข์ แต่ความทุกข์จะรู้จักได้จริงก็ต้องเข้าวิปัสสนามาก ๆ จึงจะเห็นได้จริงการที่บุคคลใดเข้าถึงทุกข์ได้มากนั้น แสดงว่าได้ปฏิบัติไปในแนวทาง วิปัสสนา นั่นเองส่วนผู้ใดที่ปฏิบัติตามแนวทางกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำัดับนั้น ก็ควรจะถึงความสุข อันเรียกว่า สุขทิพย์ ก่อนเพื่อส่งเสริมการตรัสรู้ ตามพระสุคต

   ดังนั้นท่านใดมีทุกข์ จง พลิกวิกฤต เป็นโอกาส หมั่นพิจารณาธรรม คือความเกิดของทุกข์  และควาวมเสื่อไปของทุกข์ เสียเถิด แล้ว ธรรม จักปรากฏแก่จิตท่าน ซึ่งเป็นหนทางไปสู่การพ้นทุกข์ โดยแท้

   เจริญธรรม


    ;)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 25, 2011, 09:34:00 am โดย ธัมมะวังโส »
บันทึกการเข้า
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

pamai

  • กำลังแหวกกระแส
  • **
  • ผลบุญ: +0/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 139
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
0
จากที่ได้อ่านแสดง ว่า ผู้ภาวนาต้องสู้กับมารผจญ ในใจด้วยใช่หรือไม่ึคะ
 อยากทราบว่า ผู้ที่ฟันฝ่าผ่านด่านนี้ ที่พระอาจารย์ พบมีกี่ท่านคะ ที่ไปถึงจุดตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ว่าจะไม่กลับมาเกิดแล้วทำความเีพียรส่วนนี้กันอย่างเต็มที่

 อนุโมทนากับเรื่องและคำชี้แนะที่ดี ๆ วันนี้ด้วยคะ

  :25: :25: :25:
บันทึกการเข้า

ครูนภา

  • โยคาวจรมรรค
  • *****
  • ผลบุญ: +25/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • เพศ: หญิง
  • กระทู้: 608
  • ภาวนา ร่วมกับพวกท่าน แล้วสุขใจ
  • Respect: 0
    • ดูรายละเอียด
0
น่าจะเกิดจากความไม่พร้อม ในเรื่อง ความปรารถนาในการ ละจากสังสารวัฏ ด้วยใช่หรือไม่คะ

  :s_hi:
บันทึกการเข้า
ศรัทธา ปัญญา ขันติ ความเพียร คุณสมบัติผู้ภาวนา
ขอเป็นกัลยาณมิตร กับทุกท่าน ที่เป็นกัลยาณมิตร