พิมพ์

[raponsan]

หลวงตาแตงอ่อน กัลยาณธัมโม

จิตเป็นยา...ฆ่าพิษยุงก้นปล่อง!! เมื่อหลวงตาแตงอ่อนใช้ "ฤทธิ์ธาตุไฟ" สลาย "ไข้มาลาเรียเรื้อรัง" จนกระทั่งหายเป็นปลิดทิ้ง!!

"หลวงตาแตงอ่อน กัลยาณธัมโม" เมื่อครั้งได้ญัตติเป็นพระในสังกัดนิกายธรรมยุตนั้น ท่านได้ตั้งใจศึกษาทางด้านปริยัติจนสามารถสอบได้นักธรรมโท

เมื่อได้นักธรรมโทแล้ว ท่านก็คิดว่าจะตั้งใจให้สอบได้นักธรรมเอกด้วย แต่ไม่ทันได้สอบก็เกิดอาพาธด้วยไข้มาลาเรียเสียก่อน โยมมารดาจึงขอนิมนต์ให้ลาสิกขาแล้วมารักษาตัว แต่ด้วยท่านมีความแน่วแน่ในร่มผ้ากาสาวพัสตร์จึงได้บอกโยมมารดาว่า

"ถ้าจะตายก็ขอตายในผ้าเหลือง ไม่ลาสิกขา ... ถ้าจะตาย ลาสิกขาออกไปก็ตายเหมือนเดิม!!"

โยมมารดาจึงบอกว่า ถ้าไม่ลาสิกขาก็ขอนิมนต์ไปรักษาที่บ้าน

ท่านก็พิจารณาว่า ตนเองอาพาธอยู่ เกรงว่าจะเป็นภาระให้หมู่คณะสงฆ์ จึงตัดสินใจกราบลาท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์ฯ มาจำพรรษาอยู่กับหลวงปู่สีลา อิสสโร ที่วัดป่าอิสระธรรม จังหวัดสกลนคร ในระหว่างที่จำพรรษาที่นี่ ท่านได้ตั้งใจเพียรภาวนา แต่พอจะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่าหนาวสั่นใจจะขาด ... เป็นอย่างนี้อยู่ทุกครั้ง

หลวงปู่กงมา จิรปุญโญ

วันหนึ่งท่านได้มีโอกาสไปลงปาฏิโมกข์ที่วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร โดยมีหลวงปู่กงมา จิรปุญโญ เป็นประธานสงฆ์ พอสวดเสร็จแล้ว คณะพระก็กราบคารวะหลวงปู่กงมา จากนั้นหลวงปู่ได้ถามว่า ใครมีปัญหาในการประพฤติปฏิบัติไหม? ท่านรอโอกาสนี้มานาน...พอได้โอกาสจึงพูดขึ้นว่า

"ขอโอกาสครูบาอาจารย์"

แล้วท่านก็เล่าอาการให้หลวงปู่กงมาฟัง ... หลวงปู่จึงเมตตาตอบว่า

"การปฏิบัติธรรมไม่ได้ให้กลัวตาย แต่ให้เอาชีวิตเป็นเดิมพัน จิตของท่านจะหลุดแล้ว เหมือนควั่นหมากแตงสุก พอหมากแตงมันสุก มันก็จะหลุดออกจากควั่น

ให้สู้ตาย ... ถ้ายังกลัวตายไม่ได้อะไรหรอก!!"

เมื่อท่านกลับถึงกุฏิตอนเย็นจึงได้ตั้งใจปฏิบัติภาวนา โดยนึกในใจว่า

"เอ้า...มึงมา! ตายเป็นตาย!"

พอท่านจะเริ่มภาวนา แป๊บเดียวเท่านั้น อาการหนาวสั่นเป็นไข้ก็มาเยือนอีกตามเคย แต่คราวนี้ท่านได้สู้และกำหนดจิต เมื่อจิตสงบรวมเป็นสมาธิแล้ว ท่านได้ใช้เตโชธาตุ (ธาตุไฟ) ในร่างกายเผาพิษไข้มาลาเรียจนหมดไป!!

ในที่สุด ท่านก็หายจากอาพาธ และไม่เป็นอีกเลยนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ...

 
ที่มา : board.palungjit.org
ณัฐวุฒิ/สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน
http://www.tnews.co.th/contents/301352

[ธัมมะวังโส]

 

[PRAMOTE(aaaa)]

หลวงปู่กงมา  ผมได้ยินบ่อยๆ

แต่ปะขาวถ้ำ จนมาบวช

ที่อยู่แต่ถ้ำ  มาแทบทั้งชีวิต

แบบอุกฤติ ก็คงจะมี

..หลวงปู่คำคนิง

แต่ก็ไมม่รู้ว่า ท่านขึ้นยังไงจบยังไง

.....

แบบหลวงปู่สุกไก่เถื่อน  นี่มีแบบแผน


มันก็ว่ากันไปคนละอย่าง


แต่ห่างหลวงพระบาง  70 กิโล

มีภูเขาควาย มหาวิทยาลัยแดนลับแลบังบด


ชื่อเด่นๆ  สมัยหลวงปู่สุก ก็เหยียบใบไม้ข้ามน้ำไปวัดป่าแก้ว  ตามคำสั่งพระอริยะเถราจารย์เสริม

สนามสอบ...

เดิมที่เคยได้ยินชื่อ  เด่นๆ หลวงปู่สุก สำเร็จลุน  หลวงปู่คำคนิง  เณรคำ(ไม่ใช่องค์เป็นข่าวนะ)



ผมชอบ