ทุกที่ เป็นที่ปฏิบัติธรรม ครับ
ความหมายนี้โดยรวม ก็หมายความว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ทีไหน ที่นั้นก็ปฏิบัตธรรมได้ ภาวนาได้ แม้การอุจจาระ ปัสสาวะ ก็ยังภาวนาได้ มีข้อความรับรองในมหาสติปัฏฐานสูตร ครับ
คำตอบ นี้ต้องยกนิ้วให้กับผู้ที่มีการภาวนามาแล้ว พอสมควร เพราะความเป็นจริงคุณนั่งอุจจาระ คุณจะนึกอย่างไร ? ภาวนาอย่างไร ? แบบใด ? คุณอาจจะตอบตรงนี้ได้ร้อยแปด พันประการ แต่คุณละสังโยชน์คือกิเลส ได้อย่างไร ?
ดังนั้น คำพูดที่ว่า ทุกที่เป็นที่ปฏิบัตธรรม แต่ ทุกที่นั้นท่านจะภาวนาอย่างไร ?
ทันสถานการณ์ไหม ?
ดังนั้นการมีสถานที่ปฏิบัติธรรม นั้นต้องมีครู พระอาจารย์ มาสอนคอยชี้แนะ
ผมรู้จัก สถานที่ปฏิบัติธรรมหลายที่ โดยเฉพาะ สระบุรี นั้น ผมไปสนับสนุนมา และ ไปร่วมปฏิบัติธรรมด้วยแต่พอสถานที่นั้น พระอาจารย์ทีสอนไม่อยู่ หรือ ล้มหาย มรณะภาพ จากกันไป สถานที่นั้่นก็ไม่ค่อยมีใคร หรือไม่มีใครไปอีกเลย กลายเป็นวัดร้าง สำนักสงฆ์ร้าง เพราะอะไร ? เพราะผู้ปฏิบัติต้องการ ผู้สอนและคอยแนะนำผู้ปฏิบัติ ดังนั้นถ้าสถานที่นั้นไม่มีผู้สอนหรือผู้ปฏิบัติ อยู่ ก็จะไม่มีใครไป
ผมเองตั้งใจ ถวายที่ดินส่วนตัว ให้กับพระอาจารย์ แต่ท่านก็ปฏิเสธ ด้วยเหตุผลที่ว่ามีสถานที่อยู่มากมายที่เป็นที่ปฏิบัติภาวนา อีกอย่างท่านบอกว่าไม่ต้องการที่จะมาสร้าง หรือ ทำให้เป็นสถานที่ปฏิบัติที่มีอยู่แค่ช่วงท่านอยู่เท่านั้น ให้ผมรอก่อน ผมก็รอ แต่ผมจะรอได้ขนาดไหน ผมอายุ 75 ปีแล้ว ตั้งแต่ผมถวายที่ิดินให้พระมาไม่มีรูปไหนปฏิเสธ มีรูปนี้แหละที่ปฏิเสธ ทั้งที่ที่ดินที่ผมถวายนั้นมีราคามาก ๆ ในเขตนครนายก แม้การถวายของผมนั้นให้เป็นสิืทธิส่วนบุคคล ไม่ใช่เป็นของวัด หรือ สำนัก ท่านก็ยังไม่เอา แปลกดีเหมือนกัน นี่เป็นประสพการณ์ ส่วนตัวของผมกับพระอาจารย์
============================================================
ผมเชื่อว่าที่วัดแก่งขนุนตอนนี้ ช่วงที่พระอาจารย์ไม่อยู่นั้น ศาลาคงจะเงียบเหงาเป็นอย่างมาก เพราะผมไปมาวันที่ 1 มีนาคม 2553 ผมก็เห็นแต่ประกาศติดไว้หน้าศาลา ส่วนศาลานั้นไม่เปิดครับ ผมนั่งอยู่หน้าศาลาประมาณ 30 นาทีจึงเดินทางกลับ
ผู้เขียน
หัวข้อ: ทุกที่เป็นที่ปฏิบัติธรรม แต่........ (อ่าน 5362 ครั้ง)