07 สุโพธาลังการมัญชรี
อลังการศาสตร์ ไม่เป็นเพียงอุปการะในการศึกษาวรรณกรรมสันสกฤษเท่านั้น แต่ยังมีประโยชน์ต่อการศึกษาพระไตรปิฎกอีกด้วย เพราะภาษาบาลีที่ใช้ในพระไตรปิฎกซึ่งเป็นพระพุทธพจน์หรือเป็นถ้อยคำพระ อรหันต์ผู้แตกฉานนิรุตติปฏิสัมภิทา ล้วนไพเราะสละสลวยด้วยหลักอลังการตามสมควร ผู้ที่เข้าใจหลักอลังการย่อมจะทราบซึ้งในอรรถรสของพระไตรปิฎก ที่มีการแต่งเสียงและความหมายไว้เป็นอย่างดี แม้ผู้ประสงค์จะแต่งกวีนิพนธ์ในภาษาบาลีต้องรู้จักวิธีแต่งเสียงและความ หมายอย่างถูกต้อง จึงจะแต่งบทประพันธ์ที่น่าชื่นชมแก่บุคคลทั่วไปได้
ผู้รจนาคัมภีร์นี้ คือ พระสังฆรักขิตเถระ พระเถระชาวลังกา ในราว พ.ศ. ๑๗๐๐ ท่านดำรงสมณศักดิ์ว่า มหาสามิ ซึ่งตรงกับตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชของไทย จึงปรากฎนามว่า สังฆรักขิตมหาสามิเถระ
อลังการศาสตร์จึงเป็นหนึ่งในคัมภีร์พื้นฐานที่ควรศึกษาเล่าเรียนดังข้อความในคำลงท้ายของปริเฉทที่ ๓ แห่งคัมภีร์สุโพธาลังการ ว่า
โย สทฺทสตฺถกุสโล กุสโล นิฆณฺฑุ-
ฉนฺโท อลงฺกติสุ นิจฺจากตาภิโยโค
โสยํ กวิตฺตวิกโลป กวีสุ สงฺขย-
โมคยฺห วินฺทติ หิ กิตฺติมมนฺทรูปํ
แปลว่า: ชนผู้ฉลาดในคัมภีร์ไวยากรณ์ ฉลาดใน นิฆัณฑุศษสตร์ ฉันทศาสตร์และ อลังการศาสตร์ กระทำความเพียรเป็นนิจศีล แม้เขาจะบกพร่องความเป็นกวี ก็หยั่งสู่ความนับในหมู่กวี ย่อมจะประสบเกียรติคุณหาน้อยไม่
ผู้รจนาคัมภีร์นี้ คือ พระสังฆรักขิตเถระ พระเถระชาวลังกา
บ้านริมธารธรรม 27 หมู่ 1 ต.ไทยาวาส อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม 73120
โทร.081-943-2665 Email:wetban@hotmail.com