หัวข้อ: พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ เริ่มหัวข้อโดย: nippan55 ที่ พฤศจิกายน 24, 2012, 08:46:38 pm พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ
คือเป็นที่ถกเถียงกันในกลุ่มว่า พระอยู่ป่า ไม่ได้อยู่สู้กิเลส เหมือนหลีกหนีจากโลก ไม่มีกฏเกณฑ์ไม่มีระเบียบวินัย พระอยู่วัด ท่านต้องสู้กับกิเลส กับปัญหา ร้อยแปด และยังต้องรักษากฏเกณฑ์ ระเบียบวินัย ดังนั้นถ้าพิจารณาตามความเป็นจริงแล้ว พระที่อยู่ป่า สู้พระที่อยู่วัดในด้านการปฏิบัติไม่ได้ใช่หรือไม่ครับ ท่านสมาชิกมีความเห็นอย่างไร ครับ :25: :c017: หัวข้อ: Re: พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ เริ่มหัวข้อโดย: tewada ที่ พฤศจิกายน 25, 2012, 01:22:21 am คิดว่า โอกาสของพระที่อยู่วัด น่าจะมีมากกว่า ในด้าน ปริยัติ นะครับ เพราะมี สัปปายะอาหาร อากาศ อาจารย์ การเดินทาง น่าจะมีมากกกว่า
ส่วนพระป่า ต้องอาศัยพึ่งตนเอง ทั้งหมด คงต้องมีความรู้ไปก่อน แล้ว นะครับ ต้องมีมากจากวัดก่อน นะครับ ถึงจะไปรอดในการภาวนา นะครับ :49: :s_good: หัวข้อ: Re: พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ เริ่มหัวข้อโดย: samapol ที่ พฤศจิกายน 25, 2012, 01:07:56 pm ผมว่า ถ้าพิจารณาให้ดี พระอาจารย์ ก็เลือกไม่อยู่วัดนะครับ
หลวงปู่ ครูอาจารย์ ในอดีต อ่านประวัติกันเลยครับ พอออกพรรษา ท่านก็แบกกลดหายไปจากวัดกันทั้งหมดนะครับ จะกลับมาก็ตอนเข้าพรรษา ผมว่า น่าจะมีเหตุผลที่ดีสำหรับผู้ภาวนาน นะครับว่าพระที่ภาวนากันจริง ๆ คงต้องตัดภาระของโลกลงนะครับ จะได้ไม่วุ่นวายอยู่กับเรื่องวุ่นต่าง ๆ นะครับ สาธุ อาจจะตอบไม่โดนใจ นะครับ :s_hi: :c017: หัวข้อ: Re: พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ เริ่มหัวข้อโดย: ธุลีธวัช (chai173) ที่ พฤศจิกายน 25, 2012, 06:18:12 pm สังคมผลักไสคนดี คนดีก็ลี้ยากเพียรอยู่ป่า โลกธรรมวุ่นวาย "พุทโธ" คลายหมายอะไรอยู่กุฏิเรือน
หัวข้อ: Re: พระที่อยู่ป่า กับ พระที่อยู่วัด ใครจะปฏิบัติภาวนาได้ดีกว่าครับ เริ่มหัวข้อโดย: ธัมมะวังโส ที่ พฤศจิกายน 27, 2012, 10:27:22 am จะอยู่วัด หรือ อยู่ป่า ถ้าไม่ลงมือภาวนา ก็มีค่าเท่ากันนะจ๊ะ
จะอยู่วัด ถ้าได้ภาวนา ( แต่ต้องมีโอกาสภาวนาด้วยนะ ) ก็บรรลุธรรม ได้เช่นกัน แต่การอยู่วัด มี กิจวัตร และ หน้าที่ หลายอย่างไม่อำนวย ด้านการภาวนาในปัจจุบัน และเป็นเหตุให้จิตติดโลกธรรม ด้วย เพราะมีทั้ง ลาภสักการะ สรรเสริญ ที่เป็นฝั่ง โลกธรรม ครบเลย พระสงฆ์ในสมัยหลวงปู่ จึงไม่นิยมอยู่วัด แบกกลดเดินทาง แม้จะมีอันตรายรออยู่ข้างหน้ามากมาย มีพระสงฆ์เสียชีิวิตในระหว่างธุดงค์มากมายจริง ๆ ในสมัยก่อน ไม่ว่าจะเป็นไข้ป่า ถูกสัตว์ทำร้าย ถูกโจรฆ่าชิง เป็นต้น แต่พระสงฆ์ในสมัยหลวงปู่นั้น ก็ยังไม่ค่อยอยู่วัดกัน จะอยู่ป่า ปัจจุบันป่าหายาก เพราะเทคโนโลยีเข้าถึง มีเจ้าหน้าที่เข้าไปดูแลกัน ดังนั้นป่าทุกวันนี้ หายากแต่ก็ยังพอมีอยู่ แต่ป่าส่วนใหญ่ ก็จะเป็นวัดไปเช่นกัน เรียกว่าวัดป่า สุดท้ายก็ไม่ต่างจากวัด ยังมีเรื่องที่ยังติดกันอยู่เช่นเดียวกับวัดในเมือง เอาง่าย ๆ แค่เรื่อง กฐินประจำปี วัดป่า วัดเมือง ก็วุ่นวายพอ ๆ กัน ยิ่งวัดป่า มีคนเข้าไปปฏิบัติภาวนามากขึ้น สัปปายะแห่งสงัด ก็น้อยลง ดังนั้น สิ่งสำคัญของการภาวนา ไม่ใช่ ป่า และ ไม่ใช่ วัด แต่เป็น สถานที่ ๆ มีความวิเวก ส่งเสริมการภาวนา มีความสงัด มีสัปปายะ ที่ส่งเสริมการภาวนา อันนี้จะดีกว่า นะจ๊ะ เจริญธรรม / เจริญพร (http://3.bp.blogspot.com/-7B8lHI_3JhA/TcUi9qWtdlI/AAAAAAAAF1o/IZ-us9w5FW0/s1600/princessGalyani-Siriwattana_visut-04.jpg) วัดป่าสิริวัฒนวิสุทธิ์ (วัดเขาโคกเผ่น) ตั้งอยู่ที่บ้านเขาโคกเผ่น ตำบลทำนบ อำเภอท่าตะโก จังหวัดนครสวรรค์ |