พิมพ์

[raponsan]

ดูแลโบสถ์

    หลายคนไม่เชื่อว่า กรรมนั้นมีจริง! จึงไม่สนใจธรรม ธรรม คือ คุณงามความดี ของกาย วาจา ใจ ต้องสำรวมอย่าได้ประมาท คือ อย่าขาดสตินั่นเอง
    แม้แต่พระ! จำนวนไม่น้อยที่บวชเข้ามาอยู่ในวัด ยังมองไม่เห็นธรรม! จึงประพฤติปฏิบัติออกนอกธรรม ทั้งๆ ที่มีวินัยอยู่ใกล้ตน
    พระรูปหนึ่ง อายุ 20 ปีเศษๆ มาจากจังหวัดปทุมธานี มาอยู่ที่วัดใหญ่วัดหนึ่งในกรุงเทพฯ พระเณรวัดนี้มีทั้งหมดไม่ต่ำกว่า 400-500 รูป มีคณะหลายคณะ ท่านไต่เต้ามาจากลูกคณะจนมาถึงเจ้าคณะ มีตำแหน่งสมณศักดิ์เป็นเจ้าคุณชั้นราชและได้ดูแลโบสถ์ โดยเจ้าอาวาสมอบหมายให้   
   
     

    วัดใหญ่โบสถ์ก็ใหญ่ ญาติโยมที่จะมาปฏิบัติธรรมจึงสามารถเข้ามาปฏิบัติธรรมในโบสถ์ได้ถึงครั้งละ 2,000 คนอย่างต่ำ โดยเฉพาะวันพระ วันอาทิตย์ และวันสำคัญทางศาสนา คนจะมาที่โบสถ์เยอะมาก
    ญาติโยมที่เข้ามาปฏิบัติธรรมก็มีจิตเลื่อมใสศรัทธาพระรูปนี้ เพราะท่านให้ความช่วยเหลือ และบริการญาติโยมเป็นอันดีด้วยกันทุกคน
    โยมแต่ละท่านที่ได้มาปฏิบัติธรรมแต่ละครั้งก็ได้ถวายปัจจัยมอบให้ท่าน คนละ 100-200 บาท บางคนถวาย 500 บาท 1,000 บาทก็มี จนกระทั่งท่านมีเงิน มีขนาด 20 ล้านบาทได้ เพราะท่านอยู่วัดนี้มานานถึง 40 กว่าปี

     

    ส่วนญาติโยมที่มีอันจะกิน ที่ไม่มีทายาทสืบทอดมรดก บางคนมีเงินเป็นร้อยๆ ล้าน จึงทำพินัยกรรมให้ท่านเป็นผู้จัดการมรดกเมื่อท่านเสียชีวิตไปแล้ว
    คนสุดท้ายที่ทำพินัยกรรม ได้ถวายเงินให้ท่าน 20 ล้านบาท และถวายให้วัด 80 ล้านบาท ให้ช่วยจัดการศพให้เรียบร้อยด้วย
    เหตุที่ท่านมีปัจจัยมากเช่นนี้ จึงเป็นเหตุให้พระในวัดแทบทุกองค์เคารพยำเกรงท่าน!
    พระผู้ใหญ่ก็ให้ความเมตตาท่านเป็นพิเศษ พระหนุ่ม เณรก็เคารพยำเกรง จึงเป็นเหตุให้ท่านมีอภิสิทธิ์กว่าพระรูปอื่นๆ ตัวท่านก็อาวุโส เพราะอยู่ที่วัดนี้มาถึง 4 เจ้าอาวาส!

    ความโลภนั้นทุกคนมีสิทธิ์ที่จะโลภกันได้ ไม่ว่าคนธรรมดาหรือพระ! ท่านก็โลภเป็น
    ท่านเป็นพระที่ไว้เนื้อเชื่อใจของญาติโยม ขนาดโยมที่ไม่มีทายาทรับมรดกต่อแทน สมบัติทั้งหลายที่ตนมีอยู่ทั้งหมดต้องถวายวัดก็มอบให้ท่านเป็นผู้จัดการมรดก รวมทั้งสิ่งของในบ้านตนเองทั้งหมดให้วัดที เมื่อตนตายและมอบให้ท่านช่วยจัดการศพให้ด้วย
    โยมที่มอบมรดกให้จัดการ มีทรัพย์สินมากทั้งเงินและเครื่องใช้ต่างๆ ในบ้าน รวมทั้งพระเครื่องพระบูชาที่ตนเคารพนับถือมากมาย
    เมื่อท่านเข้าไปเห็นของในบ้าน เห็นพระบูชา จึงเป็นเหตุให้ท่านต้องไปหาคนซื้อที่แหล่งขายพระ เช่น สนามพระท่าพระจันทร์ให้มาดูพระต่างๆ ในกุฏิของท่าน แล้วก็ตกลงซื้อขายพระกันเป็นเงินแสนเงินล้านแต่ละองค์
    ตัวท่านเองไม่มีความรู้เรื่องซื้อขายราคาพระ หลายครั้งต้องไปนิมนต์พระวัดเดียวกันที่มีความรู้มาช่วยดูและตีราคาให้

     

    เมื่อขายพระของโยมหมดได้เงินหลายล้าน! พระของโยมหมดไปแล้ว ทำให้นึกไปถึงพระพุทธรูปที่อยู่บนเพดานโบสถ์ ซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมากประมาณ 200 กว่าองค์ได้ ท่านเป็นพระบวชนานและดูแลโบสถ์อยู่ จึงรู้!
    ความโลภนั้น! ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะโลภกันได้ ไม่ว่าคนธรรมดาหรือพระ! ท่านก็โลภเป็นไม่ใช่เรื่องยาก
    คนดูแลโบสถ์ที่เป็นลูกศิษย์พระมีทั้งหมด 6 คน ท่านคิดจะเอาพระบนเพดานโบสถ์ลงมาขาย ฉะนั้นลูกศิษย์รักษาโบสถ์นี่แหละต้องเป็นคนปีนขึ้นไปบนเพดาน แล้วนำลงมา
    เลือกลูกศิษย์ที่สนิทไว้เนื้อเชื่อใจเพียง 3 คน นอกนั้นไม่ให้ใครรู้ เพราะจะต้องปีนขึ้นไปขโมยพระทั้งหมดลงมาขาย!

     

    เวลาขโมย ใช้เวลาประมาณทุ่มเศษๆ เพราะพระต้องลงทำวัตรเย็น 5 โมงครึ่งและจบ 6 โมง หลังจากนั้นทุ่มเศษๆ ก็ใช้บันไดปีนขึ้นไปบนเพดาน 3 คน ช่วยกันนำพระลงมา ท่านยืนดูแลอยู่ข้างล่าง
    เอาลงมาครั้งละ 10 กว่าองค์ ล้วนแต่เป็นพระบูชาทั้งสิ้น หน้าตักไม่ต่ำกว่า 9 นิ้ว จนถึง 16 นิ้ว ราคาจริงๆ แล้วนิ้วละแสน 16 นิ้วก็ 16 แสน ขนอยู่นานเป็นเดือน!
    ขนแล้วก็ไปไว้ที่กุฏิ รุ่งเช้าถึงเรียกเซียนมาดู ตีราคากัน พอตกดึกก็มีรถเซียนพระเข้ามาขนขึ้นรถไป โดยจ่ายเงินกันเรียบร้อยแล้ว
    หมด! พระบูชาบนเพดานโบสถ์ของวัด ท่านมีเงินประมาณสัก 40 ล้านบาท!

    ลูกศิษย์ 3 คนที่ร่วมกันขโมยพระให้ท่าน คนโตที่สุดถูกรถชนตาย อายุประมาณ 47 ปีกว่าๆ คนกลางเป็นมะเร็งตายอายุ 45 ปี คนเล็กสุดอายุ 43 ปี เป็นเอดส์ตาย
    ส่วนตัวท่านอายุ 60 เศษๆ เริ่มป่วยกระเสาะกระแสะมาโดยตลอด ท่านรู้ตัวท่านว่าคงอยู่ได้ไม่นาน จึงได้นำเอาเงินของท่านที่มีอยู่ทั้งหมดแบ่งสันปันส่วนให้แก่พี่ๆ น้องๆ ไป แบ่งกันไปคนละ 5 ล้านบาทบ้าง 10 ล้านบาทบ้าง
    ทำให้พี่น้องเกี่ยงกันออกค่ารักษาพยาบาล เพราะได้เงินแบ่งไม่เท่ากัน ตอนท่านป่วยเงินทองตัวท่านเองก็หมดแล้ว
    ในที่สุดทางวัดต้องช่วยออกเงินรักษาให้ท่าน

     

    ผลการวินิจฉัยของแพทย์ครั้งสุดท้าย บอกว่าท่านเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก ต้องนอนทรมานอยู่ที่โรงพยาบาลสงฆ์ ไปๆ มาๆ อยู่ถึง 3 ปี
    ครั้งสุดท้ายต้องตัดอวัยวะเพศ แล้วถ่ายปัสสาวะทางสายยาง ในที่สุดท่านก็มรณภาพที่โรงพยาบาล ทางวัดช่วยรักษาตัวท่านหมดไปหลายล้าน
    กรรมทันตาเห็น ใครว่าไม่จริง ลูกศิษย์ 3 คนตายก่อนวัยอันควรจะตาย ตัวท่านเองก็อายุแค่ 60 กว่าเท่านั้น
    เหตุร่วมกันขโมยพระบนเพดานโบสถ์ไปขาย! บวชพระหวังจะได้พบธรรม กลับพบกรรมสนอง
    กรรมใหญ่รอข้างหน้าอีก ท่านจะไปไหน.
                                                          ประวิทย์ จำปาทอง

ที่มา http://www.thaipost.net/tabloid/241113/82484
ขอบคุณภาพจาก
http://radio.prd.go.th/
http://www.sittloungpormhui.com/
http://www.bloggang.com/

[SRIYA]