ถ้าแบบกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ ก็ต้องเดินฌานนะจ๊ะ
เอาเป็นว่า อย่าไปยึดถือเรื่องแบบให้ยึดถือ ในปัจจุบันภาวนา
กำหนดวิปัสสนา อย่างง่าย ๆ แต่ทันเหตุการณ์ ก็คือกำหนดโดยความเป็นของว่าง
ถอนความสำคัญในสิ่งต่าง ๆ ว่า นั่นเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัว เป็นตนของเรา ออกเสีย
มองเห็นในปัจจุบัน เฉพาะหน้าว่า
รูป เกิด รูป ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ รูป
เสียง เกิด เสียง ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ เสียง
กลิ่น เกิด กลิ่น ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ กลิ่น
รส เกิด รส ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ รส
สัมผัส เกิด สัมผัส ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ สัมผัส
อารมณ์ทีมากระทบกับใจ เกิด อารมณ์ทีมากระทบกับใจ ดับ ว่างจากเรา จากของเรา จากตัวจากตนของเรา สัก ว่า นั่นคือ อารมณ์ทีมากระทบกับใจ
ถ้าฝึกอย่างนี้ จะเป็นปัจจุบัน สติ และ สัมปชัญญะ จะเกิดไปเรื่อย จนกว่าองค์ สมาธิ จะเต็ม พอเต็มก็จะทำ
ให้รู้แจ้ง แทงตลอด มองเห็นตามความเป็นจริง และ คลายความยึดถือ ได้เอง
เจริญธรรม