พิมพ์

[นัยนา]

สายน้ำผึ้งไปเดินเที่ยวตลาดนัดจัตุจักรในเช้าวันเสาร์หนึ่ง ขณะที่เดินผ่านร้านขายนก เธอเห็น
นกแก้วตัวงามอยู่ในกรงที่มีป้ายเขียนว่า "ขายถูก 100 บาท เท่านั้น"
 
สายน้ำผึ้ง : นกแก้วพูดได้หรือยัง ?
 
คนขาย : พูดได้ พูดเก่งด้วย
 
สายน้ำผึ้ง : แล้วทำไมขายถูก มันมีปัญหาอะไรหรือ ?
 
คนขาย : ผมต้องบอกความจริง นกตัวนี้เคยถูกเลี้ยงอยู่ในซ่องโสเภณี มันจะพูดจาไม่ค่อยน่า
ฟังเท่าไรนัก คนที่ซื้อไปมักจะเอามาขายคืน
 
เนื่องจากนกราคาถูกมาก สายน้ำผึ้งคิดว่าเธอสามารถสอนให้นกเปลี่ยนพฤติกรรมได้จึงซื้อกลับ
มาบ้าน เธอนำนกไปแขวนอยู่ที่มุมบ้านข้างห้องรับแขก เธอตกใจเมื่อได้ยอนเสียงร้องของนก
 
นกแก้ว : บ้านใหม่ มาม่าใหม่ บ้านใหม่ มาม่าใหม่
 
เธอพยายามอดกลั้นแล้วสอนให้นกแก้วพูดแต่สิ่งดีๆและไพเราะ จนกระทั่งตอนบ่าย เมื่อลูก
สาววัยรุ่นทั้งสองคนของเธอกลับจากโรงเรียน และเดินเข้ามาในบ้าน
 
นกแก้ว : บ้านใหม่ มาม่าใหม่ เด็กก็ใหม่ บ้านใหม่ มาม่าใหม่ เด็กก็ใหม่
 
แม้ลูกสาวทั้งสองคนจะไม่พอใจแต่สายน้ำผึ้งก็ปลอบใจว่า ควรให้โอกาสนกแก้วฝึกพูดแต่สิ่ง
ดีๆดูสักพักหนึ่งก่อน หลังจากนั้นไม่นาน บุญประทีปสามีของเธอกลับมาจากเล่นกอล์ฟ
 
นกแก้ว : สวัสดี คุณบุญประทีป วันนี้มาแต่หัววันเลยนะ