สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

พวกเพื่อน ๆ ผมชอบมาชักชวนผมว่า ไปกราบไหว้ ฟังธรรม จากพระอรหันต์กัน พอไปแล้วก็ผิดหวังจริง ๆครับเพราะผมมีความรู้สึกว่าไม่ใช่พระอรหันต์ ครับ ถ้าจะถามผมก็คิดว่า มีพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวที่มีญาณตรวจรู้จัก พระอรหันต์ ( อันนี้คิดไว้มานานแล้วครับ )

   ดังนั้นสงสัยว่า ถ้าเราจะตรวจสอบพระอรหันต์ ด้วยหลักการอะไรได้ครับ ว่าใช่ หรือ ไม่ใช่ ครับ

  :s_hi: :smiley_confused1:

    ขอให้ไปดูกระทู้นี้ มีคำตอบโดยละเอียดอยู่แล้ว (ให้เครดิต คุณครูนภา ณ ลำปาง)
    การตรวจสอบ ว่าใครเป็นพระอรหันต์ มีวิธีการหรือป่าวคะ
    http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=1299.0 (http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=1299.0)

    การพยากรณ์อรหัตตผล พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน "ฉวิโสธนสูตร"
    อยู่ใน พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์   
    เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ บรรทัดที่ ๒๔๔๕ - ๒๖๖๙. หน้าที่ ๑๐๔ - ๑๑๒.
    http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=2445&Z=2669&pagebreak=0 (http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=2445&Z=2669&pagebreak=0)             
    ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=166 (http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=166)

---

    พระผู้มีพระภาคประทับ ณ เชตวนาราม. ตรัสสอน "วิธีสอบสวนภิกษุผู้พยาการณ์อรหัตตผล" (ผู้พูดว่าตนเป็นพระอรหันต์) โดยวิธีตั้งปัญหาให้ตอบรวม ๖ ข้อ คือ   

    ๑. รู้เห็นอย่างไรในโวหาร ๔ คือการพูดว่า ได้เห็นได้ฟัง ได้ทราบ ได้รู้แจ้ง ในสิ่งที่ได้เห็นได้ฟังทราบได้รู้แจ้ง   
    ๒. รู้เห็นอย่างไรในขันธ์ ๕ ที่ยึดถือ   
    ๓. รู้เห็นอย่างไรในธาตุ ๖   
    ๔. รู้เห็นอย่างไรในอายตนะภายในภายนอก ๖ คู่ คือ ตาคู่กับรูป หูคู่กับเสียง เป็นต้น   
    ๕. รู้เห็นอย่างไรในกายที่มีวิญญาณครองตน   
    ๖. รู้เห็นอย่างไรในนิมิตทั้งปวงภายนอก จิตจึงหลุดพ้นจากอาสวะ
        ถอนอหังการ(ความถือเรา) มมังการ(ความถือว่าของเรา) และมานะ(ความถือตัว)ซึ่งเป็นอนุสัย(กิเลสที่แฝงตัว) เสียได้.   
        พร้อมทั้งแสดงคำตอบในทางรู้เท่าและตั้งอยู่ในศีล สมาธิ ปัญญา จนได้อาสวักขยญาณ คือ ญาณอันทำอาสวะให้สิ้นเป็นที่สุด (๒)

_________________________________   
(๒) ในพระไตรปิฎกแสดงไว้ชัดเพียง ๕ ข้อ   ส่วนข้อ ๖   แสดงตามมติอรรถกถาที่ให้แยกปัญหาเรื่องกายของตนกับกายของผู้อื่น นอกจากนั้นอรรถกถายังแสดงมติอื่นอีก

อ้างอิง
พระไตรปิฎก ฉบับประชาชน (อ.สุชีพ ปุญญานุภาพ)
http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/6.2.html (http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/6.2.html)
ขอบคุณภาพจาก
http://talk.mthai.com/,http://palungjit.com/ (http://talk.mthai.com/,http://palungjit.com/)

    ฟังเสียงบรรยาย ฉวิโสธนสูตร มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ บรรยายโดย อาจารย์ สุภีร์ ทุมทอง
   
    ฉวิโสธนสูตร มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ ตอนที่ 1
    http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1341 (http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1341)
    ฉวิโสธนสูตร มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์2
    http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1342 (http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1342)
    ฉวิโสธนสูตร มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ตอนที่ 3
    http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1343 (http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1343)
    ฉวิโสธนสูตร มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ ตอนที่ 4
    http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1344 (http://www.ajsupee.com/readme.php?content_id=1344)

    เครดิต : คุณครูนภา ณ ลำปาง


ที่มา http://www.ajsupee.com/index.php (http://www.ajsupee.com/index.php)
ขอบคุณภาพจาก http://www.ajsupee.com/ (http://www.ajsupee.com/)

---

    พระไตรปิฎก ภาษาไทย ฉบับ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 
    เวอร์ชั่น เสียงอ่าน โดย อริโย ภิกขุ สำนักสงฆ์ ธรรมรักษา

    พระไตรปิฎก เล่มที่ 14 พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
    (พระสุตตันตปิฎก เสียงอ่าน โดย เพ็ญศรี อินทรทัต)
 
    ฟังเสียงอ่าน"ฉวิโสธนสูตร" ได้ที่
    http://www.pratripitaka.com/14sutanta6.html (http://www.pratripitaka.com/14sutanta6.html)

    เครดิต : คุณหมวยจ้า


ที่มา http://www.pratripitaka.com/14sutanta6.html (http://www.pratripitaka.com/14sutanta6.html)
ขอบคุณภาพจาก http://www.unseenthailand.net/ (http://www.unseenthailand.net/)

---

    ผมแนบ pdf file "ฉวิโสธนสูตร" มาให้อ่าน 
    เวอร์ชั่นนี้ เรียบเรียงขึ้นใหม่ ตัวหนังสือใหญ่ เว้นวรรคตอนได้ดี อ่านง่าย
    เรียบเรียงมาจาก พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาฯ
     :25:

พระอริยบุคคลมีตั้งแต่โสดาบันขึ้นไป โสดาบัน ก็ยังยิ้ม ยังอะไรได้นะผมว่า =]

เมื่อก่อนก็คิดว่าพระอรหันต์ต้องสำรวมมากๆ พอมาเจอพระอาจารย์รูปหนึ่งเป็นพระปฏิบัติ เคยอุปฐากครูบาอาจารย์หลายรูป  รวมถึงหลวงตามหาบัวด้วย  พระอาจารย์ท่านนี้ เกศาของท่านกลายเป็นพระธาตุ แม่้ขณะนี้ท่านยังคงสังขารอยู่  ท่านมีกริยาไม่สำรวมเลยครับ หากใครไม่รู้ ไม่ฟังธรรมจากท่าน ก็คงจะปรามาสได้ง่ายๆ  ธรรมที่ท่านเทศน์ ก็ตรงกับจริตของคนกลุ่มหนึ่ง   ตอนผมไปฟังท่านเทศน์ ก็คิดแล้ว คิดอีก จิตส่งออกนอกตลอดเวลาว่า เอ๊ะ ท่านเทศน์อย่างนี้ ได้หรอ? ถูกหรอ?  ท่นนทำเช่นนี้ไม่อาบัติหรอ?   เพ่งโทษ พระอาจารย์รูปนั้นไป


จนลืมไปว่า เคยอ่านธรรมะอยู่บทที่ที่ว่า บุคคลในโลกนี้มีสี่ประเภท  คือ หม้อเปล่าเปิดฝา หม้อเปล่าปิดฝา หม้อที่มีแกงเต็มเปิดฝา หมอที่มีแกงเต็มปิดฝา
ซึ่งมันหมายถึง1 คนที่ไม่มีคุณธรรมอะไร มี พฤติกรรมไม่สำรวจ ไม่ดูสุขุม
2 คนที่ไม่มีคุณธรรมขั้นสูงอะไร แต่ประพฤติตนเคร่งครัดน่าเลื่อมใส ศรัทธา สุขุม นุ่นลึกเหมือนมีคุณธรรมสูง
3 คนที่มีคุณธรรมสูง แต่มีอากัปกิริยาไม่สำรวมเท่าใดนัก
4 คนที่มีคุณธรรมสูง และมีอากัปกิริยาสงบ สำรวม น่าเลื่อมใส

นอกจากนี้นะครับ  ระหว่างฟังเทศน์ มีคนถามพระอาจารย์รุปนั้นว่า มีคนบอกว่าท่านเป็นพระอรหันต์ จริงหรือไม่?    ท่านบอกว่า นี่ไง เอาหันซ้ายหรือหันขวาดี (หัวเราะ)
ท่านบอกว่า ท่านไม่ใช่พระอรหันต์ พระอรหันต์นั่นมันสมมติ มันเป็นตำแหน่ง

และตอนท้ายของเทศน์นั้น ท่านบอกว่า ที่เกศาของท่านกลายเป็นพระธาตุ  หรือของครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆกลายเป็นพระธาตุนั้น  เพราะจิตมันเข้าถึงธรรม เข้าถึงธาตุธรรม ท่านยังทรงสังขารอยู่ ท่านเลยมาบอกได้  ท่านว่า ท่านไม่ได้หลงไม่ได้อยากจะส่งจิตออกนอก รู้ว่าระจิตคนอื่น   ไม่ได้อยากมีคุณวิเศษอะไร  เพราะนั่นมันเรื่องนอกตัว นอกกาย   จิตต้องอยู่ต้องดูที่ตัวเอง  อย่าส่งจิตออกนอก   ครูอาจารย์ท่านสอนท่าน แล้วจิตของท่านมันดิ่ง มันทะลุตรงไปถึงจุดหมายเลย  ชาตินี้ของท่านเป็นชาติสุดท้าย...

(จากความจำนะครับ ท่านไม่ได้เทศน์เช่นนี้เป๊ะเป๊ะ)


ผมว่า วิธีดูอากัปกิริยานั้น  มันไม่ใช่วิธีดูคุณธรรมของพระนะครับ   บางอากัปกิริยา พระท่านก็ทำไปตามเหตุปัจจัย ตามวาสนาที่สั่งสมมา   ในสมัยพุทธกาลเคยมีพระอรหัต์ท่านหนึ่งมีวาสนาพูดคำหยาบคาย ก็ติดคำสบถนั้นมาก็มี    แต่ จิตของท่านไม่ได้ยินดียินร้ายในอากัปกิริยานั้นๆแล้ว   ท่านละกิเลสหมดแล้ว   และจิตบางจิต ก็ไม่ใช่กิเลส เช่น โสมนัสจิต ที่ทำให้น้ำตาไหลออกมาด้วยปิติ   หรืออาการจากปิติอื่นๆ ที่ทำให้ ไม่ได้อยู่นิ่งๆ แล้วสงบสำรวมตลอดเวลา

ดังนั้น วิธีดูที่ท่าน จขกท บอกมานั้น ผมเห็นว่า ไม่ใช่วิธีดูที่ครอบคลุมและถูกตรงทั้งหมดครับ = ]

จากคุณ    : OnceWakeUp